Meryl Streep
Υπάρχει αυτό που λένε η «τέλεια» δουλειά; Έχω αναλογιστεί πολλές φορές αν όντως υφίσταται και ποιά θα μπορούσε να είναι για μένα…Σαφώς, κάτι που θα έχει σχέση με αυτό που σπούδασα και αγαπώ, τη δημοσιογραφία! Το «τέλειο» αφεντικό; Φαντάζομαι πως θα είναι μία Μιράντα Πρίστλι. Η Μιράντα Πρίστλι είναι μια δυναμική γυναίκα, εκδότρια ενός μεγάλου περιοδικού μόδας, μια γυναίκα με τεράστια εμπειρία, εξαιρετικό ένστικτο και τρομερό ταλέντο. Πράγματα τα οποία αποπνέουν σεβασμό και ταυτόχρονα της αποδίδουν τον χαρακτηρισμό «σκύλα». Ένας όρος που μπορεί να ακούγεται υβριστικός αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη αποτελεί τίτλο τιμής στον συγκεκριμένο χώρο.
Η Μιράντα Πρίστλι, για τους γνώστες του αθλήματος (και λέγοντας άθλημα, εννοώ τον κινηματογράφο), είναι μία ακόμη εκπληκτική ερμηνεία της Meryl Streep. Αυτός ο ρόλος, δικαίως χάρισε στην Streep μία από τις έξι συνολικά χρυσές σφαίρες που έχει κατακτήσει. Ρεκόρ που αγγίζει μόνο ο γερόλυκος του κινηματογράφου Jack Nicholson.Συνεπαρμένη από την συγκλονιστική ενσάρκωση του ρόλου της Μιράντα (σε ελεύθερη απόδοση: νοίκιασα το DVD και το είδα μέχρι που χάλασε το μηχάνημα), οδηγήθηκα στο να αναζητώ πληροφορίες για το ποιά είναι η Mary Louise Streep στην πραγματική της ζωή.
Η Meryl λοιπόν, γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου του 1949 (κι όμως, είναι αλήθεια!) στο Summit του New Jersey.Ο πατέρας της Harry Streep Jr, ήταν στέλεχος μίας φαρμακευτικής εταιρίας ενώ η μητέρα της Mary ήταν εμπορικός καλλιτέχνης. Φταίει η βαρύτητα που το μήλο πέφτει πάντα κάτω από τη μηλιά; Η Meryl είναι το πρώτο παιδί της οικογένειας, ακολούθησαν όμως ο Harry που σήμερα είναι χορογράφος και η Dana που είναι πωλήτρια. Μεγάλωσε στο Summit και άρχισε από παιδί κιόλας να δείχνει το ενδιαφέρον της για την υποκριτική υποδυόμενη τη γιαγιά της, ζωγραφίζοντας στο παιδικό της πρόσωπο τα σημάδια της γήρανσης της. Έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή σε μια χριστουγεννιάτικη σχολική παραγωγή τραγουδώντας το «Holy Night».Αξιοσημείωτο είναι ότι κατάφερε να αποδώσει το τραγούδι σε άπταιστα γαλλικά παρ’ ότι δεν γνώριζε καθόλου τη γλώσσα.
Στο Bernardsville High School όπου φοιτούσε, ήταν πολύ καλή μαθήτρια όμως ήταν έφηβος χωρίς αυτοπεποίθηση και χαρακτηριζόταν ως «σπασικλάκι» από τους συμμαθητές της. Μέχρι που έβαψε τα μαλλιά της ξανθά και αντί για γυαλιά έβαλε φακούς επαφής (βλέπε Μαρία, η άσχημη). Στη συνέχεια με τους άπειρους ρόλους που ανέλαβε στα διάφορα θεατρικά του σχολείου κατάφερε να γίνει πολύ δημοφιλής. Κέρδισε μια θέση στο Vassar College στο Poughkepsie New Hampshire όπου σπούδασε υποκριτική και αγγλική φιλολογία και για άλλη μια φορά κατάφερε να διακριθεί με ένα πολυσυζητημένο βραβείο στο Honors Exchange Program μαζί με το πανεπιστήμιο Dartford στο Hanover, New Hampshire.
«At Vassar, it was common place to give your best shot, so that it became a habit. I learned to believe in myself. I acquired a genuine sense of identity (Στο Vassar είναι κοινή λογική να κάνεις το καλύτερο που μπορείς κι έτσι μου έγινε συνήθεια. Έμαθα να πιστεύω στον εαυτό μου. Απέκτησα συναίσθηση της ταυτότητάς μου) » έχει πει η ίδια, θέλοντας να τονίσει την συμβολή του Vassar στην συμπεριφορά της. Αποφοιτώντας το 1971 πέρασε το καλοκαίρι της με μια περιοδεύουσα εταιρία θεάτρου κ έκανε την εμφάνιση της στη σκηνή της Νέας Υόρκης( New York baby!) και στη συνέχεια γράφτηκε στο Yale’s School of Drama όπου απέσπασε την προσοχή και την εκτίμηση από τους καθηγητές (όπως και η συμμαθήτρια της Sigourney Weaver). Είναι χαρακτηριστικό πως κατά την τριετή φοίτηση της στο Yale η Meryl Streep εμφανίστηκε σε πάνω από 30 παραγωγές. Αποφοίτησε από το Yale το 1975 με Master in Drama και όλοι υποκλίθηκαν στο ταλέντο της στο Joseph Papps New York Shakespeare festival.
Το 1976 ήταν χρονιά ορόσημο για την Meryl Streep.Εξέπληξε τους κριτικούς παίζοντας το «Henry V» και «Measure for Measure».Στη συνέχεια το 1977 πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ του Broadway το «The Happy End» και στο «Secret service» ενώ το 1982 κέρδισε βραβείο Odie για το ρόλο της στο «Alice in the palace». Επίσης έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο το 1977 με το «The Deadliest season» και το 1978 έσπασε κάθε ρεκόρ με την τηλεοπτική μίνι σειρά «Holocaust» που προκάλεσε αντιδράσεις, φέρνοντας της όμως ένα βραβείο Emmy.Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε το γλύπτη Don Gummer τον οποίο γνώρισε στα γυρίσματα του Holocaust και απέκτησε μαζί του τέσσερα παιδιά. Από μικρή το όνειρο της ήταν να κάνει μεγάλη οικογένεια και νιώθει τυχερή που σχεδόν τριάντα χρόνια μετά βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να την κάνει!
Μετά το κινηματογραφικό της ντεμπούτο λοιπόν το 1977, το πρώτο βραβείο Oscar δεν άργησε να έρθει το 1979 για την ερμηνεία της στο «Kramer vs. Kramer» δίπλα στον ταλαντούχο Dustin Hoffman. Βέβαια η Streep αποδείχθηκε εργασιομανής και στην διάρκεια της καριέρας της συμμετείχε σε πάρα πολλές άλλες ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές οι οποίες απέσπασαν μόνο θετικές κριτικές. Έχει στη συλλογή της 2 βραβεία Oscar μέσα από 14 υποψηφιότητες, 1 βραβείο από το φεστιβάλ Καννών, 6 χρυσές σφαίρες, 2 Screen Actors Guil awards (GAS), 4 υποψηφιότητες για Grammy, 2 Emmy, 1 Bafta και 1 βραβείο Tony.Επάξια λοιπόν έχει το δικό της αστέρι στη λεωφόρο των star στο Hollywood από τις 16 Σεπτεμβρίου του 1998.
Οι κριτικοί σε όλο τον κόσμο καθώς και το κοινό θεωρούν ότι είναι η σπουδαιότερη εν ζωή ηθοποιός. Πάρα τη σπουδαία καριέρα της όμως , στη ζωή της ήταν πάντα απλή. «I try to lead as ordinary a life as I can. You can’t get spoiled if you do your own ironing (Προσπαθώ να ζω όσο πιο απλά μπορώ. Δεν μπορείς να καλομάθεις όταν κάνεις μόνη σου το σιδέρωμα) », έχει πει. Και η απλότητα της φαίνεται σε κάθε της επιλογή. Άλλωστε, «Είμαστε οι επιλογές που κάνουμε».
Μία από τις μεγαλύτερες φοβίες της είναι τα ελικόπτερα. Έχει εργαστεί και ως σερβιτόρα, πράγμα που την κάνει λίγο πιο προσιτή σε εμάς τις νεαρές θαυμάστριες. Και αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι όλοι από κάπου ξεκινάνε…για να κατακτήσουν το όνειρο τους και το ξεκίνημα συνήθως είναι κάτι άσχετο με τον στόχο. Παίζει βιολί το οποίο έμαθε κάνοντας 6 ώρες πρόβα κάθε μέρα, επί 8 εβδομάδες. Σκληρή δουλεία που ανταμείφθηκε από το άψογο αποτέλεσμα στον ρόλο της στην ταινία «Music of the heart». Λατρεύει τα παιδιά της όπως κάθε μάνα και το μεγαλύτερο πρότυπο στη ζωή της είναι η μητέρα της. «Every single decision I make about what material I do, what I’m putting out in the world, is because of my children (Κάθε απόφαση που παίρνω για το τι θα κάνω, πως θα τα βγάλω πέρα είναι λόγω των παιδιών μου) »
Φιλμογραφία
-
Julia(1977)
-
The deep hunter(1978)
-
Manhattan(1979)
-
The seduction of Joe Tynan(1979)
-
Kramer vs. Kramer(1979)
-
The French lientenant’s woman(1981)
-
Sophie’s choice(1982)
-
Silkwood(1983)
-
Falling in love(1984)
-
Plenty(1985)
-
Out of Africa(1985)
-
Heartburn(1986)
-
Ironweed(1987)
-
A cry in the dark(1988)
-
She-devil(1989
-
Postcards from the edge(1990)
-
Defending your life(1991)
-
Death becomes her(1992)
-
The house of the spirits(1993)
-
The river wild(1994)
-
The bridges of Madison County(1995)
-
Before and after(1996)
-
Marvin’s room(1996)
-
Dancing at Lughnasa(1998)
-
One true thing(1998)
-
Adaptation(2002)
-
The hours(2002)
-
The Manchurian candidate(2004)
-
Lemony Snicket’s a series of unfortunate events(2004)
-
Prime(2005)
-
A praire home companion(2006)
-
The music of regret(2006)
-
The devil wears Prada(2006)
-
Dark matter(2007)
-
Evening(2007)
-
Rendition(2007)
-
Lions for lambs(2007)
-
Mamma Mia!(2008)
-
Doubt(2008)
-
Julie n’ Julia(2008)
Ύστερα από την μεγάλη μου βουτιά στη θάλασσα των πληροφοριών για την γνωστή ηθοποιό νιώθω λίγο πιο αισιόδοξη, νιώθω λίγο πιο δυνατή. Είναι συγκλονιστικό πως μέσα από τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου μπορείς να πάρεις μαθήματα. Αυτό ας πούμε ότι ήταν το μάθημα της απλότητας και προσεχώς έρχονται και άλλα…
Άρτεμις Θύμιου
Σχετικά Links
http://www.imdb.com/
MERYL STREEP