Εικόνες του 21ου αιώνα και αλληλεγγύη
Η εξουσία είναι σκληρή. Κάθεται θρονιασμένη στο θρόνο της και κουμαντάρει τις ζωές των ανθρώπων, αδιάφορη και υποκριτική.
Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω, να μπω στο μυαλό και στην ψυχή (εάν υπάρχει) του γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού, κ. Χρήστου Ζαχόπουλου και να ξαναθυμηθώ τα όσα είπε στην ομιλία του κηρύσσοντας την έναρξη του 9ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Αφού μίλησε, με ωραίο λόγο οφείλω να ομολογήσω, για το ντοκιμαντέρ και για τις αδικίες του σύγχρονου κόσμου, αφού ευχήθηκε η κοινωνία να γίνει καλύτερη και πιο ανθρώπινη, έδειξε το αληθινό πρόσωπο της εξουσίας, το αποκρουστικό και υποκριτικό.
Με μια του φράση απέλυσε τους συμβασιούχους που εργάζονται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που πολλούς μήνες τώρα αγωνίζονται για να μη χάσουν τη δουλειά τους. «Κατανοώ τους συμβασιούχους που δε θα συνεχίσουν. Από τη πλευρά της Πολιτείας τους ευχαριστώ για τη συνεισφορά τους και τους ευχόμαστε το καλύτερο» Μάλιστα, έτσι ακριβώς, αμείλικτα και ψυχρά, απέλυσε τους εργαζόμενους των οποίων οι συμβάσεις λήγουν στις 31 Μαρτίου. Κάτι ψέλλισε για την Πολιτεία που προσπαθεί να δώσει λύση, μια λύση όμως που εάν υπήρχε πολιτική βούληση θα είχε δοθεί εδώ και πολύ καιρό. Μια λύση, που η αλήθεια είναι πως ούτε η διεύθυνση του φεστιβάλ δε φρόντισε να διεκδικήσει για τους ανθρώπους που χρόνια τώρα τη βγάζουν ασπροπρόσωπη. Και για να μην είμαι άδικος, πολλές είναι οι ευθύνες της προηγούμενης διεύθυνσης γιατί η ιστορία των συμβασιούχων δεν είναι χθεσινή. Όπως δεν είναι χθεσινή και η προσφορά τους κάτι που αναγνωρίζουν όλοι, και ο κ. Δημήτρης Εϊπίδης μίλησε για την πολύτιμη συνεισφορά των συνεργατών του στην επιτυχία του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Το γνωρίζουμε κι εμείς που ερχόμαστε σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους λόγω δουλειάς. Το γνωρίζουν, λοιπόν και το αναγνωρίζουν όλοι αλλά παρόλα αυτά οι άνθρωποι θα απολυθούν σε μερικές μέρες!!!
Ακόμη και η τιμώμενη αμερικανίδα σκηνοθέτιδα Τζούλια Ράιχαρτ, μίλησε για τους εργαζόμενους. Το έκανε την περασμένη Δευτέρα παραλαμβάνοντας το βραβείο της. Αφού χρησιμοποίησε εγκωμιαστικά λόγια γι’ αυτούς, είπε πως έμαθε για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εξαιτίας κάποιας κυβερνητικής απόφασης και ευχήθηκε να μη χάσουν τελικά τη δουλειά τους. Η Τζούλια Ράιχαρτ η ακτιβίστρια σκηνοθέτιδα, εκπροσωπώντας την άλλη Αμερική, έκανε αυτό που δεν κάναμε εμείς, οι πολιτιστικοί συντάκτες, που ελάχιστα ασχοληθήκαμε με το θέμα. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας, δεν πειράζει κι ας κάνουμε κάτι έστω και την τελευταία στιγμή. Έχουμε κότσια να συμπαρασταθούμε συμβολικά έστω, μη γράφοντας τίποτε για το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ την επόμενη μέρα. Την ώρα που κάποιοι επανιδρύουν το κράτος, εμείς ας επανεφεύρουμε την έννοια της αλληλεγγύης.
Στράτος Κερσανίδης