ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

Τέλος για το Άττικα

Το Φεβρουάριο του 1957 ξεκίνησε τη λειτουργία του ο κινηματογράφο Άττικα. Στην πλατεία Αμερικής. Εκείνη την εποχή, δηλαδή μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πατησίων ήταν η περιοχή με τους περισσότερους κινηματογράφους. Το Άττικα και πιο κάτω το Αρτ Στούντιο, που λειτούργησε σα σχολείο για γενιές κινηματογραφόφιλων επί Καψάσκη, έκαναν πιο όμορφη την πλατεία Αμερικής.

Στη φωτογραφία βλέπετε την αρχή του τέλους για το Άττικα.

Το Άττικα έγινε, πριν λίγα χρόνια δύο κινηματογράφοι, ακολουθώντας τη μόδα του 2 ή 3 ή 4 σε ένα, τους ψευδο-πολυκινηματογράφους, από την AMA Films. Δεν άντεξε το ανταγωνισμό των Village και των Ster και έκλεισε. Πιο μπροστά είχε κλείσει και το Στούντιο, το οποίο έγινε εκκλησία παραθρησκευτικής οργάνωσης!! Η περιοχή, μου έλεγε φίλος σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής, ο Δημήτρης Σπύρου, έχει αδειάσει από αυτούς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ, έχουν έρθει πολλοί οικονομικοί μετανάστες και δεν υπάρχει πλέον αυτή η κοινωνική συνοχή. Δεν έχουμε τίποτε με τους μετανάστες, όμως το γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει αυτό το κοινό που θα συντηρήσει αυτούς τους παλιούς κινηματογράφους.

Αυτό που βλέπουμε είναι ότι το κοινό «πέφτει με τα μούτρα» στη μόδα των πολυκινηματογράφων που είναι συγκεκριμένης εταιρείας, ανάλογα με την κάθε αλυσίδα, άρα συγκεκριμένης επιλογής ταινιών. Αν αυτό σας θύμισε σούπερ μάρκετ, τότε έχετε δίκιο. Ας αντισταθούμε και ας πάμε περισσότερες στις μεμονωμένες αίθουσες, το αξίζουν. Το αξίζει και η ιστορία τους.

Αντιγράφουμε από το blog του Νίκου Θεοδοσίου: «Το περιοδικό Κινηματογραφικός Αστήρ έγραψε: Ο Κινηματογράφος αυτός, ανεγερθείς επί ιδιοκτήτου οικοπέδου του κ. Νάστου, είναι ένα πραγματικόν κόσμημα της πρωτευούσης, που τιμά όχι μόνο τον ίδιον, αλλά και την πόλιν της Παλλάδος. Θαύμα ειδέσθαι, η αίθουσά του με τον εξώστην του και τα υπερπολυτελή και άνετα καθίσματα, εν συνόλω 1200, με ευρυτάτους διαδρόμους, ανθρώπινα και μοντέρνα αποχωρητήρια, καλαίσθητος αλλά και πλούσιος διάκοσμος, υπερμοντέρνα πολύφωτα και εξαιρετική διακόσμησις της σκηνής, ιδία με τη φωτεινή κορνίζα με την οποίαν περιβάλλεται η οθόνη, αποτελούν το σύνολον του ωραιοτάτου αυτού κινηματογράφου, που είχε την πρόθεσιν να χαρίση εις την πόλιν μας η ευγενική προσπάθεια του προοδευτικού επιχειρηματίου κ. Αλ. Νάστου …».

Γιάννης Φραγκούλης

ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΤΙΚΑ