ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

Προβολή ταινιών μικρού μήκους

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΑΦΑΙΑ

Το Σωματείο «Μικρό», το οποίο δραστηριοποιείται για τη διάδοση και την προώθηση της ταινίας μικρού μήκους, έχει ξεκινήσει προβολές ταινιών μικρού μήκους στον κινηματογράφο Αφαία, Δημοσθένους 96, στην Καλλιθέα, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής ταινιών New Star. Επιδίωξή μας είναι να φέρουμε σε επαφή το κινηματογραφόφιλο κοινό με την ταινία μικρού μήκους, να γίνει κατανοητό ότι η ταινία μικρού μήκους δεν είναι ένα παρακατιανό είδος, αλλά ότι στέκεται πολλές φορές ισάξια με τις ταινίες μεγάλου μήκους.

Οι προβολές θα γίνονται κάθε Δευτέρα, από τις 6.00 έως τις 7.00 μ.μ. Οι σκηνοθέτες των ταινιών θα είναι παρόντες για να συζητήσουν με το κοινό. Η είσοδος στον κινηματογράφο είναι ελεύθερη για όλους, δε χρειάζεται κάποια πρόσκληση ή κάτι άλλο, μόνο η διάθεση να ανακαλύψουν έναν άλλο τομέα του κινηματογράφου που, ενδεχομένως, αγνοούσαν. Θα προβάλλονται ταινίες παλιότερες και νεότερες, για να δείξουμε ότι υπάρχει συνέχεια στην ελληνική κινηματογραφία και πιο ειδικά, στην ταινία μικρού μήκους.

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ

Τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008 θα προβληθούν οι ταινίες «Σταυρούλα», της Δέσποινας Καρβέλα, «Home», της Χριστίνας Ιωακειμίδη, και «Κίμων και Λούσυ», της Έφης Μπούντρη.

Η «Σταυρούλα» (26΄), της Δέσποινας Καρβέλα, έχει παραχθεί το 1983, στο πλαίσιο της σειράς για την τηλεόραση «Γυναικεία Πορτρέτα». Η Καρβέλα σκηνοθετεί με κινηματογραφική ματιά μια περίπτωση γυναίκας που είναι αγρότισσα και μάλιστα σε ένα ορεινό χωριό της Πελοποννήσου. Η Σταυρούλα γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει όλα της τα χρόνια στο χωριό της. Η ιστορία της μπορεί να είναι αυτή μιας οποιασδήποτε αγρότισσας, έτσι γίνεται σύμβολο και είναι μια ευκαιρία να δούμε τα προβλήματα της Ελληνίδας αγρότισσας με μια ματιά διεισδυτική και ερευνητική. Η Καρβέλα κάνει μια εισαγωγή στο θέμα της και ασχολείται πιο πολύ με την οικογένεια της Σταυρούλας, για να ορίσει το περιβάλλον της. Στη συνέχεια δίνει το λόγο στην ίδια και την αφήνει να μιλήσει απλά και γλαφυρά, έτσι όπως ο απλός κόσμος ξέρει να αφηγείται. Προκαλεί και δεν εκβιάζει τη συγκίνηση του κοινού, η ταινία της έχει δύναμη και είναι επίκαιρη και σήμερα, σα να είχε γυριστεί χτες.

Στο «Home» (21΄), 2003, της Χριστίνας Ιωακειμίδη, παρακολουθούμε ένα νεαρό ζευγάρι. Την Έλι και το Μάρτιν. Είναι τόσο κοντά και συγχρόνως τόσο απόμακροι ο ένας από τον άλλον. Η Έλι έχει κλειστεί στον κόσμο της σε μια ερωτική σχέση που δεν τη βγάζει πουθενά, ζει μέσα στην ανία και την πλήξη, έχει σοβαρή αδυναμία να επικοινωνήσει με το σύντροφό της, ζουν όπως τα περισσότερα ζευγάρια της εποχής τους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Κάποια στιγμή φτάνει η κρίση, όμως ούτε αυτή είναι ικανή να αλλάξει κάτι στη ζωή τους. Ο τρόπος κινηματογράφησης της Ιωακειμίδη είναι απλός και δίνει, με το ρυθμό της ταινίας, την ευκαιρία στο θεατή να αναγνωρίσει και να δομήσει τους χαρακτήρες. Η μορφή και το μήνυμα συνυπάρχουν αρμονικά τόσο που το ένα είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Πολλές φορές βλέπουμε η μορφή να γίνεται μήνυμα και το αντίστροφο, φτάνοντας σε ένα φορμαλισμό που ακουμπά την κλασική αφήγηση τόσο όσο χρειάζεται για να μπορέσει να επιβάλλει το λόγο και την ψυχή της ταινίας. Μια γοητευτική ταινία που παρήχθηκε στο εξωτερικό, εδώ προβάλλεται με ελληνικούς υπότιτλους.

Η ταινία «Κίμων και Λούσυ» (10΄), της Έφης Μπούντρη, είναι σπουδαστικής της ταινία. Παραγωγή του 2007 φαίνεται, με μια πρώτη ματιά ότι μοιάζει με τις ταινίες του παλιού κινηματογράφου. Η Μπούντρη μας διηγείται την ιστορία ενός ιδιότυπου και περιθωριακού ζευγαριού. Ζουν στο σταθμό Πελοποννήσου των τρένων. Επικοινωνούν ελάχιστα. Είναι μαζί και χώρια, μέσα στον κόσμο και πολύ μακριά από αυτόν. Η κινηματογραφική μηχανή μπαίνει μέσα και ανιχνεύει τον κόσμο τους, η αφήγησή της μας θυμίζει τις μεγάλες στιγμές της κλασικής λογοτεχνίας. Δέχεται αυτή τη κλασική φόρμα για να την απορρίψει τόσο όσο χρειάζεται να εικονογραφήσει την εποχή της. Πολύ προσεχτικές κινήσεις της κάμερας, η Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη και ο Δημήτρης Σταμούλης δίνουν ρεσιτάλ ηθοποιίας. Μετά από αυτή την ταινία περιμένει κανείς με ανυπομονησία την επόμενη ταινία της σκηνοθέτιδας, έχοντας δει ένα ώριμο και γοητευτικό έργο.

Τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008 θα προβληθούν οι ταινίες «Άνεμοι», του Απόστολου Κρυωνά, «Zonar’s», του Αλέξανδρου Παπαηλιού, και «Steps», των Κώστα Κατράκη και Παναγιώτη Κατσαχνιά.

Οι «Άνεμοι» (13΄), του Απόστολου Κρυωνά έχει παραχθεί το 1967. Ο σκηνοθέτης ξεκίνησε την κινηματογραφική καριέρα του σα βοηθός του Τάκη Κανελλόπουλου, στις περισσότερες ταινίες του. Οι «Άνεμοι» είναι η πρώτη του ταινία. Γυρισμένη στη Θάσο, αφηγείται τη ζωή των ναυτικών, αλλά και τη ζωή αυτών που μένουν πίσω και περιμένουν. Ο Κρυωνάς προσέχει πολύ και συμβολοποιεί τα αντικείμενα που θα παίξουν ρόλο στην αφήγησή του, όπως τα μαντήλια που θα δείξουν ότι ένας θα πάει σε ένα καράβι να δουλέψει ή τα ιεροποιημένα σκεύη που θα ευλογήσουν τη θάλασσα. Τα σώματα γράφουν τη δική τους πορεία, αυτή της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Τα λόγια είναι λίγα. Μιλούν τα βλέμματα, οι κινήσεις, οι ιεροτελεστίες που σημασιοδοτούν τον αποχαιρετισμό, τη λύπη και την αγωνία της μάνας, το χαμό κάποιου συγγενικού προσώπου, πιθανότατα ενός ναυτικού. Έτσι η ταινία είναι ένα ποίημα που με προσεχτικές πινελιές ζωγραφίζει τη νεώτερη ιστορία της χώρας μας που έχει δεθεί με τη θάλασσα.  

Η ταινία «Zonar’s» (24΄), του Αλέξανδρου Παπαηλιού, με υπότιτλο «Το βαλς του αποχαιρετισμού», ξεκίνησε το 2003 να παράγεται και τέλειωσε το 2006. Το 2003 ήταν η χρονιά που έκλεισε το ιστορικό καφέ της Αθήνας, το Zonar’s. Το 2006 έγινε μοντέρνο, κάτω από ένα νεώτερο αλλά άχρωμο κτήριο. Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί τις τελευταίες μέρες του καφέ, το κλίμα που επικρατεί καταγράφεται περισσότερο από τους θαμώνες και μετά από τους εργαζόμενους. Η ταινία είναι νοσταλγική. Προσεγμένα όμως καταγράφεται η νοσταλγία για να μη φτάσει στο μελό. Πιστεύει κανείς ότι η κινηματογράφηση είναι αποστασιοποιημένη, σχεδόν «αντικειμενική». Στα τελευταία πλάνα και στο μοντάζ που έχει γίνει, στο τέλος της ταινίας, βλέπουμε την άποψη του δημιουργού της. Πολύ όμορφη κινηματογράφηση, ένα ντοκουμέντο που έχει θέση στην ψυχή μας. Μια μαρτυρία που μπορεί να λειτουργήσει και κριτικά, βλέποντας το παρόν, μια οποιαδήποτε μέρα, και έχοντας δει το παρελθόν, στην ταινία.

«Steps» (13΄) είναι η ταινία των Κώστα Κατράκη και Παναγιώτη Κατσαχνιά. Μια ταινία ανιμέισιον που παράχθηκε το 2008 και είναι η συνέχεια της δουλειάς των δύο σκηνοθετών πάνω στη γέννηση και στην εξέλιξη του κόσμου. Θα μπορούσε να ήταν ένα ντοκιμαντέρ, όμως βάζουν την προσωπική τους άποψη και με αισθητικό τρόπο δείχνουν τη γέννηση του κόσμου, έτσι όπως θα μπορούσε να είχε συμβεί. Όμορφη ταινία, με πλαστικό τρόπο καταγράφεται μια επεξεργασμένη γνώση.

 

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ

Πολύ εύκολα μπορεί να πάει κάποιος στον κινηματογράφο Αφαία. Είναι στο ύψος της Β΄ εξόδου προς τη Νέα Σμύρνη, στη Συγγρού, τέσσερα στενά μετά, στη Δημοσθένους 96. Με τα λεωφορεία που πηγαίνουν στην παραλιακή κατεβαίνουμε στη Β΄έξοδο προς Νέα Σμύρνη, δύο στάσεις μετά τον Άγιο Σώστη. Με το λεωφορείο 040 κατεβαίνουμε στη δεύτερη στάση αφού στρίψει από τη Συγγρού.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό, χωρίς προσκλήσεις. Οι προβολές αρχίζουν στις 6.00 μ.μ. και για μία ώρα προβάλλονται οι ταινίες μικρού μήκους.

Για περισσότερες πληροφορίες:
Γιάννης Φραγκούλης: τηλ. 6974123481
Κώστας Σταματόπουλος: 6970332209
Κινηματογράφος Αφαία: 210-9595534, 210-9513349

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΑΦΑΙΑ