ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ΕΤΣΙ, ΟΠΩΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΦΡΟΪΛΑΪΝ
(Das fraulein)

Η δεύτερη τρυφερή ταινία της εβδομάδας έχει να κάνει με τη μοναξιά. Μια πενηντάχρονη Γιουγκοσλάβα ζει και εργάζεται με σκυμμένο κεφάλι στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Δίπλα της εργάζεται μια μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα από την Κροατία, με ίδια σκυμμένο το κεφάλι και αυτή. Κάποια μέρα φτάνει στα πόδια της, στο εστιατόριό της, ένα μικρό «σπουργίτι» από το Σαράγιεβο. Η διαλυμένη Γιουγκοσλαβία ενώνεται στην Ελβετία!

Μην περιμένετε σφαγές και πολιτικές ή εθνικιστικές αντεγκλήσεις! Ετούτες οι γυναίκες έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Είναι βαθιά μόνες. Και η κάθε μια έχει τους πόθους της. Η πενηντάχρονη την ασφάλεια, που της δίνει το εστιατόριό της. Ποιος νοιάζεται για το τίμημα που πληρώνει; Τη φυλακή από το πρωί ως το βράδυ. Και τα λίγα λόγια με τους άλλους. Κανένας! Η μεγαλύτερη γυναίκα έχει την επιθυμία για επιστροφή. Η οποία επιστροφή όλο και αναβάλλεται! Και το μικρό σπουργίτι από το Σαράγιεβο, έχει τον πόθο να «ζήσει», όσο θα της επιτρέψει η λευχαιμία της!

Η Αντρέα Στάκα, παιδί μεταναστών και η ίδια, έσκυψε με πολύ σεβασμό πάνω στις τρεις αυτές γυναίκες. Με πολύ ωραία κάδρα, διακριτική ηχητική μπάντα, ψυχρά χρώματα που εντείνουν τη μοναξιά και λειτουργικό μοντάζ, διείσδυσε με το φακό της μέσα στις «ψυχές» των γυναικών και έβγαλε όλον τον ανθρωπισμό τους. Απέφυγε όλους τους σκοπέλους του μελό, παρότι η ιστορία είναι τέτοια, και άνοιξε τις καρδιές των γυναικών, με τον ίδιο τρόπο που ανοίγουν τα λουλούδια.

Η αμίλητη πενηντάχρονη γυναίκα μίλησε! Η μεγαλύτερη γυναίκα ανακάλυψε πως η επιστροφή, δεν είναι αυτοσκοπός. Υπάρχει και δίπλα της ζωή! Αφορμή, βέβαια, γι αυτές τις μικρές, αλλά τεράστιες αλλαγές, το μικρό σπουργίτι. Το οποίο έδωσε όλα του τα αποθέματα… Μια ήσυχη, τρυφερή και ανθρώπινη ταινία. Η οποία, επιτέλους, μιλάει για την Γιουγκοσλαβία και όχι για τα κομμάτια της!

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας ριζοσπάστης)

ΦΡΟΪΛΑΪΝ
(Das fraulein)
Σκηνοθεσία: Andrea Staka
Σενάριο: Andrea Staka
Φωτογραφία: Igor Martinovic
Μοντάζ: Γκιόν-Ρέτο Κιλίας
Μουσική: Daniel Jakob, Peter von Siebenthal, Till Wyler
Ήχος: Max Vornehm
Κοστούμια: Μετίνα Μαρξ
Σκηνικά: Σου Ερντ
Ερμηνεύουν: Mirjana Karanovic (Ρούζα), Marija Skaricic (Άνα), Ljubica Jovic (Μίλα), Pablo Aguilar (Φρέντι), Andrea Zogg (Φραντς), Oliver Zgorelec
Παραγωγή: Susann Rüdlinger
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Γερμανία, Ελβετία, Βοσνία-Εζεργοβίνη
Χρόνος: 81΄
Εταιρεία διανομής: Rosebud.

ΦΡΟΪΛΑΪΝ