ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

Ο γιος του φύλακα

ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ

Είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου. Το γνωρίσαμε με τις ταινίες του μικρού μήκους, «Η γέφυρα», «Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η γιαγιά μου» (το πολύ καλό ντοκιμαντέρ), «Το ύψωμα 33». Οι τρεις αυτές ταινίες είχαν βγει στη διανομή μαζί, παίρνοντας τον τίτλο της τελευταίας, και έκοψαν αρκετά εισιτήρια ένα καλοκαίρι. Και οι τρεις ταινίες έχουν βραβευτεί στο Φεστιβάλ της Δράμας. Αυτή η ταινία, που οριοθετεί τη μεταπήδησή του στην ταινία μεγάλου μήκους, βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και το Βραβείο Κοινού.

Είδαμε με προσοχή την ταινία του και διαπιστώσαμε ότι ο σκηνοθέτης παραμένει πιστός στο δρόμο που ήδη έχει χαράξει. Ο άνθρωπος και το τοπίο θα πρέπει να είναι άρρηκτα δεμένοι για να έχουμε μια σωματική και πνευματική επαφή και, με αυτό τον τρόπο, μια καλή λειτουργία του ατόμου μέσα στο κοινωνικό του σύνολο. Αυτή τη φορά η ιστορία της ταινίας αναπτύσσεται στην Πίνδο. Με το πρόσχημα ενός παιχνιδιού, από ένα δημοσιογράφο, ένα ντέμο για μια εκπομπή που θέλουν να προτείνουν σε ένα αθηναϊκό κανάλι, βάζουν σε ένα χαρτοφύλακα ένα αληθινό πιστόλι, βιντεοσκοπώντας κρυφά τις αντιδράσεις του κόσμου. Όμως κάποιος παίρνει το χαρτοφύλακα και, φυσικά, το πιστόλι. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι το πιστόλι ήταν αληθινό.

Θα πρέπει να φτάσουν στο χωριό από το οποίο κατάγεται η οικογένεια του δημοσιογράφου για να βρουν αυτόν που το πήρε και τελικά για να το πάρουν. Εκεί θα ανακαλύψουν μυστικά και ψέματα, αλλά και έναν άνθρωπο, αυτό τον παράξενο γιο του φύλακα του χωριού, που ζητά τη βοήθειά τους για να μην ανατινάξουν κάποιοι κυνηγοί θησαυρού ένα παλιό σπίτι το οποίο είναι δεμένο με ένα θρύλο. Ο σκηνοθέτης υποστηρίζει ότι το έναυσμα για να γράψει το σενάριο του το έδωσε ένα παρόμοιο γεγονός που έγινε στην Αθήνα. Υπάρχει, λοιπόν, μια αληθοφάνεια. Ακόμα και αν είναι έτσι θα πρέπει να δούμε ότι η ταινία πολύ γρήγορα εξαντλεί το ενδιαφέρον της. Το πιστόλι είναι το δέλεαρ που θα τραβήξει την προσοχή του κοινού. Από την αρχή της ταινίας όμως αυτό βρίσκεται και όλοι καταλαβαίνουμε ότι η ταινία δεν πρόκειται να είναι μια περιπέτεια.

Σε αυτή την περίπτωση πηγαίνουμε σε μια ταινία ανάλυσης χαρακτήρων με σκοπό να βγει ένα νόημα που, αν είναι δυνατό, θα ενδιαφέρει όσο το δυνατό περισσότερους θεατές, να είναι παγκόσμιο το μήνυμά της. Όμως οι τόσο πολλοί χαρακτήρες, οι μεταξύ τους σχέσεις, οι θρύλοι, τα μυστικά που κρύβονταν από τις οικογένειες, το παρελθόν του πρωταγωνιστή, όλα αυτά δομούν ένα τόσο περίπλοκο σύμπαν που θα ήθελε ώρες να αναλυθεί για να έχουμε μια απλή και κατανοητή αφήγηση. Κατά συνέπεια και λόγω της έλλειψης χρόνου, η ταινία πέφτει στην παγίδα των απλοποιήσεων και της μη επαρκής δόμησης των χαρακτήρων, με άλλα λόγια η αφήγηση δραματουργικά δεν ολοκληρώνεται και τα σύμβολα χάνουν πολύ γρήγορα τη δύναμή τους.

Πάντως είδαμε την πολύ καλή κίνηση της κάμερας, την καλή κατεύθυνση του φωτογράφου από το σκηνοθέτη έτσι ώστε το κάδρο να μη χάνει σε δύναμη, το καλό μοντάζ, όσο το επέτρεπε η σεναριακή δομή. Ο Κουτσιαμπασάκος δεν έχει χάσει την ικανότητά του να βλέπει. Πρέπει να ξανακερδίσει την απλότητα για να μπορέσει να φτάσει ξανά στο μεγαλείο της σύνθεσης που ανοίγεται, με τη βοήθεια του μοντάζ, σε ένα πολύ ευρύ κοινό, όπως το είχε κάνει στις ταινίες του μικρού μήκους.

Γιάννης Φραγκούλης

Ο γιος του φύλακα
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Σενάριο: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Βασίλης Ραΐσης
Φωτογραφία: Οδυσσέας Παυλόπουλος
Μοντάζ: Σπύρος Κόκκας
Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας
Ήχος: Δημήτρης Αθανασόπουλος
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Σκηνικά: Κική Μήλιου
Ερμηνεύουν: Νικόλας Αγγελής (Μάρκος), Απόστολος Τότσικας (Ηλίας), Ελένη Βεργέτη (Τίνα), Νίκος Ζωιόπουλος (Παύλος), Δημήτρης Τζουμάκης (πατέρας, κυρ. Γιώργος), Βασίλης Τσάγκλος (μπάρμπα-Κώστας), Δήμητρα Ζέζα (κυρά-Δήμητρα), Γιώργος Σπάνιας, Λουίζα Ζουβάνι
Παραγωγή: CL Productions, Κώστας Λαμπρόπουλος, Ε.Κ.Κ., ΕΡΤ Α.Ε., Massive Productions, Nova
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα
Χρόνος: 98΄
Εταιρεία διανομής: Odeon.

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑ