ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

Δείπνο δολοφόνων
(The banquet)

Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Κίνα το 907 μ.Χ. όταν η χώρα βρισκόταν σε μεγάλη αναταραχή και το ένα βασίλειο διαδέχοταν το άλλο. Η υπόθεση παραπέμπει στον Άμλετ του Σέξπιρ καθώς και σε κάποια σημεία στο Μάκμπεθ. Ο βασιλιάς Λι σκοτώνει τον αδερφό του, παίρνει το θρόνο του και παντρεύεται τη φιλόδοξη χήρα του. Ο γιος του πρώην βασιλιά ερωτευμένος με τη μητριά του, εγκαταλείπει το παλάτι και απομονώνεται και γίνεται μέλος μιας ομάδας ηθοποιών. Ο βασιλιάς Λι προσπαθεί να τον βγάλει από τη μέση και η σύγκρουσή τους αυτή βρίσκεται στο πρώτο πλάνο του σεναρίου.

Μια υπερπαραγωγή στο ύφος της «Κατάρας του χρυσού λουλουδιού» από έναν γνωστό σκηνοθέτη ταινιών δράσης και κωμωδιών και μεγάλα ονόματα της Κινέζικης κινηματογραφικής βιομηχανίας τόσο στο ρόλο του σκηνογράφου, χορογράφου και σκηνοθέτη δράσης, συνθέτη μουσικής, όσο και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους των ηθοποιών (Ζιγί Ζανκ στον ρόλο της γυναίκας του Αυτοκράτορα). Ο σκηνοθέτης φαίνεται ότι κάνει μια στροφή στην καριέρα του γυρνώντας μια όχι τόσο τυπική ταινία πολεμικής τέχνης, μια ταινία που θα έλεγε κανείς ότι τείνει προς την σαπουνόπερα (και ας στοχεύει στο Σεξπιρικό δράμα).

Τα σκηνικά είναι αναμφισβήτητα εικαστικά αριστουργήματα και το βάρος τους μοιάζει να καταπλακώνει όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ταινίας καθώς τα τελευταία δεν έχουν τη δύναμη ή καλύτερα την αντίστοιχη ποιότητα να αντισταθούν και να αναγερθούν. Τα χρώματα και τα φώτα ενώ στην αρχή εντυπωσιάζουν σιγά-σιγά αρχίζουν να κουράζουν.

Οι ηθοποιοί σχεδόν αδιάφοροι περιφέρονται και απαγγέλλουν τα λόγια τους και εκτός από μία μόνο απολαυστική πολεμική σκηνή, δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μπορεί να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος. Η σκηνή αυτή βρίσκεται στην αρχή όταν ο βασιλιάς Λι στέλνει τους μαχητές του να δολοφονήσουν τον ανιψιό του στο θέατρο όπου εργάζεται. Οι μαχητές σκοτώνουν τους ασπροντυμένους μασκοφόρους ηθοποιούς (η αθωότητά τους τονίζεται υπερβολικά) με διάφορους εντυπωσιακούς τρόπους. Όπως στις περισσότερες ταινίες αυτού του είδους, πετούν στον αέρα, στριφογυρίζουν, ελίσσονται, χορεύουν. Κάποια πλάνα είναι σε αργή κίνηση η οποία δίνει έμφαση στη χορογραφία των κινήσεων, ακόμα και στο αίμα που πετάγεται παντού.

Αλλά ως εκεί γιατί μετά επιστρέφουμε στο παλάτι με τους βαρετούς διάλογους, τις προδοσίες και αντιπροδοσίες, τα μυστικά και τους έρωτες, όλα αυτά που φέρνουν τον θεατή στα όρια της αντοχής του. Χαζεύουμε λίγο τον Ντάμιαν Γου στον ρόλο του ανιψιού να επιδεικνύει τις ικανότητες του στις πολεμικές τέχνες, τη βαναυσότητα του βασιλιά Λι ( Γκε Γου), και την δηλητηριώδη προσωπικότητα της βασίλισσας την οποία δυστυχώς η Ζιγί Ζανγκ εκφράζει με δυσκολία. Το έργο είναι πομπώδες και ανιαρό και διαρκεί πάρα μα πάρα πολύ....

Φανή Γολέμη

Δείπνο δολοφόνων
(The banquet)
Σκηνοθεσία: Xiaogang Feng
Σενάριο: Gangjian Qiu, Heyu Sheng
Φωτογραφία: Li Zhang
Μοντάζ: Miaomiao Liu
Μουσική: Tan Dun
Ήχος: Danrong Wang
Ειδικά εφέ: Rob Gennings, Phil Jones
Ερμηνεύουν: Ziyi Zhang (Αυτοκράτειρα Βαν), Daniel Wu (Πρίγκιπας Βου Λουάν), Xun Zhou (Κιν Νου), You Ge (Αυτοκράτορας Λι), Jingwu Ma (υπουργός), Xiaoming Huang (γιος υπουργού)
Παραγωγή: John Chong, Zhongjun Wang
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Κίνα
Χρόνος: 131΄
Εταιρεία διανομής: Odeon.

ΔΕΙΠΝΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ