ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ΕΝΑ ΤΡΥΦΕΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Ο ΙΤΑΛΟΣ
(The italian)

Σε ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, σε ένα περιβάλλον που θυμίζει Ντίκενς, ένα ζευγάρι Ιταλών επιλέγει τον εξάχρονο Βάνια για θετό τους γιο και πληρώνουν πολλά την υπεύθυνη για την υιοθεσία του. Υπόσχονται στον Βάνια ότι θα έρθουν ξανά σε μερικούς μήνες να τον πάρουν. Ο Βάνια αν και θεωρείται τυχερός από τα υπόλοιπα παιδιά, αισθάνεται ανασφάλεια και φόβο για αυτήν την μεγάλη αλλαγή, έναν φόβο τον οποίο μετατρέπει σε μεγάλη επιθυμία να γνωρίσει την πραγματική του μητέρα. Έτσι ξεκινάει για ένα ταξίδι στην πόλη όπου μαθαίνει ότι κατοικεί η μητέρα του. Το ταξίδι είναι δύσκολο και έχει στοιχεία παιδικού παραμυθιού όχι μόνο στο σενάριο- η κακιά υπεύθυνη των υιοθεσιών και ο φίλος της ψάχνουν τον Βάνια και τον κυνηγούν- αλλά και στην φωτογραφία που δίνει μια αίσθηση του φανταστικού.

Ο «Ιταλός» δανείζεται στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό αλλά δυστυχώς περισσότερο, στην εξέλιξη της ιστορίας τουλάχιστον, μοιάζει με Αμερικάνικη οικογενειακή ταινία τύπου Ντίσνεϊ.

Η σκληρότητα με την οποία παρουσιάζεται η ζωή στο ορφανοτροφείο παραμένει στο βάθος καθώς η αλληλεγγύη που δείχνουν τα παιδιά μεταξύ τους και η αλληλοϋποστήριξή τους μαλακώνουν το κρύο τοπίο. Σε αντίθεση με τον σύγχρονο καπιταλισμό που ενσαρκώνει η κυρία των υιοθεσιών, τα παιδιά έχουν φτιάξει μια κολεκτίβα (λεφτά και υλικά αγαθά μοιράζονται δίκαια σε όλους) που θυμίζει παλιότερες εποχές στην Ρωσία.

Το καλύτερο κομμάτι της ταινίας βρίσκεται στην αναζήτηση από το παιδί ενός συγκεκριμένου δρόμου στην άγνωστη πόλη όπου βρίσκεται η πραγματική του μητέρα. Κανείς δε λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τις ερωτήσεις του αγοριού που προσπαθεί να μάθει που βρίσκεται ο πολυπόθητος δρόμος. Και ενώ ο Βάνια δείχνει μια τρομερή ωριμότητα στο ύφος του, η απόρριψή του από τους μεγάλους δηλώνει με σαφή τρόπο το ότι βρίσκεται σε μια ηλικία που δεν τον υπολογίζουν ως ισότιμο άτομο. Είναι ακόμα ένα παιδί, ανήμπορο και αβοήθητο. Είναι ένα τρυφερό παραμύθι που αξίζει κανείς να δει.

Φανή Γολέμη

Ο ΙΤΑΛΟΣ
(The italian)
Σκηνοθεσία: Andrei Kravchuk
Σενάριο: Andrei Romanov
Φωτογραφία: Aleksandr Burov
Μοντάζ: Tamara Lipartiya
Μουσική: Aleksandr Knaifel
Ήχος: Aliakper Gasan-zade
Κοστούμια: Natalia Brabanova, Marina Nikolayeva
Ερμηνεύουν: Kolya Spiridonov (Βάνια), Denis Moiseenko (Κόλιαν), Sasha Sirotkin (Σέρι), Andrei Yelizarov (Τιμόχλα), Vladimir Shipov (Μπλόκε), Polina Vorobieva (Νατάσα), Olga Shuvalova (Ίρκα), Dima Zemlyanko (Άντον), Mariya Kuznetsova (κυρία), Nikolai Reutov (Γκρίσα), Yuri Itskov (διευθυντής), Dariya Lesnikova (μητέρα του Μούχλιν), Rudolf Kuld (φύλακας)
Παραγωγή: Andrei Zertsalov
Έτος παραγωγής: 2005
Χώρα παραγωγής: Ρωσία
Χρόνος: 90΄
Εταιρεία διανομής: Νεανικό Πλάνο.