ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΕΠΛΟ
ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ
Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Σόμερσετ Μομ, «Το βαμμένο πέπλο» είναι μια ταινία χαρακτήρων, μια παράδοξη ιστορία αγάπης. Ξεκινάει στην Κίνα όταν το ζευγάρι ταξιδεύει για το πληγμένο χωριό και με μια σειρά από φλας μπακ φαίνεται η γνωριμία τους και οι λόγοι της μετακίνησής τους στο επικίνδυνο εσωτερικό της χώρας που μαστίζεται από τη χολέρα. Η Κίτι, δέχεται να παντρευτεί τον βακτηριολόγο Γουόλτερ Φέιν για να ξεφύγει, όπως αναφέρει σε κάποιο σημείο ο άντρας της, από τη μητέρα της. Αλλά η Κίτι δεν είναι ερωτευμένη μαζί του και σύντομα όταν μετακομίζουν στην Κίνα, στη Σαγκάι, τον απατάει με έναν παντρεμένο, τον Άγγλο υποπρόξενο. Ο Γουόλτερ εξοργίζεται και εκδικείται με το να δεχθεί μια θέση γιατρού στο προαναφερθέν χωριό εκβιάζοντάς τη να έρθει μαζί του. Η Κίτι συνηθισμένη στη μεγάλη ζωή του Λονδίνου και σε επιφανειακές ασχολίες έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπη με μια σκληρή πραγματικότητα, με τον θάνατο αλλά και τη συνεχή σύγκρουση με τον άντρα της, τη σιωπή του και τη μοναξιά. Η δύσκολη σχέση του ζευγαριού και η ζωή στο Κινέζικο χωριό παρουσιάζονται με αληθοφανή (ο εγκλεισμός της στο σπίτι, η επαφή με τον θάνατο) και λεπτό (ο Γουόλτερ σπάνια εκδηλώνει φανερά τον θυμό του, ο θυμός όμως αιωρείται στην ατμόσφαιρα) τρόπο και σε αυτό συμβάλλουν και οι πολύ καλές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών (Έντουαρτ Νόρτον, Ναόμι Γουάτς).
Η ταινία παρόλα αυτά δεν περιορίζεται στον μικρόκοσμο του ζευγαριού (αν και εστιάζει σε αυτόν) και αγγίζει ευρύτερα κοινωνικο-πολιτικά θέματα της εποχής, όπως την αντίδραση του Κινεζικού λαού απέναντι στον ιμπεριαλισμό της Δύσης (που παίρνει διάφορες μορφές ακόμα και ανθρωπιστικές όπως το Καθολικό ορφανοτροφείο που επιβάλλει τον εκχριστιανισμό των μικρών παιδιών). Η κοινωνικο-πολιτική αναστάτωση στην Κίνα, ο αφανισμός από τη χολέρα μεταμορφώνουν την Κίτι κυρίως. Η επιθυμία της για επιφανειακή, εφήμερη διασκέδαση μετατρέπεται σε μια πιο σοβαρή και ώριμη αντιμετώπιση της πραγματικότητας και μεγαλύτερη αυτογνωσία. Η σχέση της με τον Γουόλτερ αποκαθίσταται σε μια πολύ όμορφη και διακριτική ερωτική σκηνή. Όλη η σκηνοθεσία φαίνεται γενικά διακριτική ενώ εδώ το σενάριο είναι περισσότερο σημαντικό (οι διάλογοι αποκτούν βαρύτητα και είναι αυτοί που φανερώνουν τις σκέψεις των πρωταγωνιστών και προωθούν την ιστορία). Το περιβάλλον τους και ιδιαίτερα το σπίτι στο χωριό έχουν επίσης μεγάλη εκφραστική σημασία (και το πετυχαίνουν). Ο Κινέζος στρατηγός με τον οποίο συνεργάζεται ο Γουόλτερ μοιάζει λιγότερο αληθινός όμως ευτυχώς δεν χαλάει την εικόνα. «Το βαμμένο πέπλο» είναι μια ενδιαφέρουσα και αρκετά συναισθηματική προσέγγιση που όμως σε κάποια σημεία παραμένει ίσως λογοτεχνική και λιγότερο κινηματογραφική.
Φανή Γολέμη
Βαμμένο πέπλο
(The painted veil)
Σκηνοθεσία: John Curran
Σενάριο: Ron Nyswaner, W. Somerset Maugham
Φωτογραφία: Stuart Dryburgh
Μοντάζ: Alexandre de Franceschi
Μουσική: Alexandre Desplat
Ήχος: Derek Vanderhorst
Κοστούμια: Ruth Myers
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Peta Lawson
Ειδικά εφέ: Paul Butterworth
Ερμηνεύουν: Naomi Watts (Κίτι Φέιν), Edward Norton (Γουόλτερ Φέιν), Liev Schreiber (Τσάρλι Τάουνσεντ), Toby Jones (Γουάντινγκτον), Diana Rigg (μητέρα Σουπέριορ), Juliet Howland (Ντόροθι Τάουνσεντ), Anthony Wong Chau-Sang (συνταγματάρχης Γιού), Maggie Steed (κα. Γκάρστιν), Lorraine Laurence (αδελφή Μαρίζ), Li Feng (Σανγκ Τσινγκ), Gesang Meiduo (Αμάχ), Alan David (κ. Γκάρστιν)
Παραγωγή: Sara Colleton, Jean Francois Fonlupt, Mark Gill, Sanping Han, Edward Norton, Yasmine Golchan, Naomi Watts
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Κίνα
Χρόνος: 125΄
ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΕΠΛΟ