ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ALTER EGO

ΨΗΛΑ ΨΗΛΑ ΜΕ ΤΟ ΣΑΚΗ ΡΟΥΒΑ

Όποιος δει το «Alter ego» απλώς σαν μια ψυχαγωγική ταινία και «δε χάλασε ο κόσμος», κάνει μεγάλο λάθος! Η ταινία συνειδητά ή ασυνείδητα με όλες της τις δυνάμεις -και είναι πολλές, αφού πρόκειται για «πλούσια» παραγωγή- συνεισφέρει στη δημιουργία της καινούριας παρδαλής και χυδαίας πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής Ελλάδας! Στη προσπάθεια δημιουργίας του χυδαίου αυριανού παρδαλού Έλληνα πολίτη! Αυτού του ερμαφρόδιτου προϊόντος της νέας τάξης πραγμάτων, που μοιάζει με άνθρωπο, αλλά που, τελικά, δεν είναι άνθρωπος. Είναι απομίμηση ανθρώπου!

Θα μου πείτε, «όλα αυτά ο Ρουβάς»; Δεν είπα όλα αυτά ο Ρουβάς! Είπα και ο Ρουβάς! Και αυτός! Για την ακρίβεια όλοι οι συντελεστές της ταινίας, ο σεναριογράφος, ο σκηνοθέτης και κυρίως οι παραγωγοί, η Village Production, με την «αθώα» τους συναισθηματική μουσική παραγωγή «Alter ego», που είναι προέκταση της χαζοχαρούμενης και αμερικανοποιημένης καθημερινής τηλεοπτικής παραγωγής, προωθούν τον αμερικάνικο μιμητισμό, παπαγαλισμό σωστότερα. Η ταινία τους είναι, τόσο στη γραφή όσο και στο περιεχόμενο, ένα καθαρά αμερικάνικο προϊόν. Μια μεσογειακή μίμηση αμερικάνικου κινηματογραφικού και καλλιτεχνικού προϊόντος.

Θυμάστε τον Έλβις Πρίσλεϋ και τις «αθώες» ταινίες του; Θυμάστε τον Πατ Μπουν; Αργότερα τα ιταλικά αντίγραφα, Αντριάνο Τσελεντάνο, Ρομίνα Πάουερ; Ε, κάπως αργά είναι αλήθεια, όλα αυτά έσκασαν μύτη και στην Ελλάδα! Ο Ρουβάς, σε αντίθεση με τους Ιταλούς συναδέλφους του, έχει τελείως εξαμερικανισθεί. Το σύνολο, σχεδόν, των τραγουδιών του έχουν αμερικάνικο ήχο και στίχο! Οι κινήσεις του, τα ρούχα του, η συμπεριφορά του, τα συναισθήματά του, είναι αμερικανιές των αρχών του 1960! Πριν ακόμα εμφανιστούν οι χίπηδες…

Κάποιοι δε δώσαμε σημασία στη φούστα! (Θυμάστε;) Τώρα, ενδεχομένως, να μη δώσουμε σημασία στη ταινία. Αργότερα στο χαλκά. Κάποια μέρα θα ανακαλύψουμε πως κάποιοι από εμάς χτυπάμε τα στήθια μας, είναι κόκκινος ο κώλος μας, συμπεριφερόμαστε σαν τις τσίτες! Και τότε, βέβαια, θα λέμε: πώς δεν ακούσαμε τους χτύπους, πώς δεν είδαμε τους χτίστες…

Δεν έχω τίποτα με τον πραγματικά χαρισματικό αυτό νεαρό τραγουδιστή. Ίσα-ίσα που τον θεωρώ δραματικό πρόσωπο! Ένα πρόσωπο που, κάτω από άλλες συνθήκες, όλα τα χαρίσματα που του έδωσε η φύση (και είναι πολλά), θα τον έκαναν χρήσιμο για τον εαυτό του και για μάς. Αλλά, επιτέλους, πρέπει να σοβαρευτούμε! Δε δέχομαι ότι η ελληνική νεολαία, ούτε καν ένα μικρό κομμάτι της, είναι σαν την νεολαία της ταινίας. Όλα αυτά τα στερημένα άτομα, που πιθηκίζουν, που «πηδάει» το ένα το άλλο στα γρήγορα και για πλάκα, είναι δεν είναι μια φούχτα παιδιά. Δεν είναι η πλειοψηφία της νεολαίας μας. Επομένως, πια ανάγκη γέννησε την ταινία;

Ποια ανάγκη γέννησε την ταινία; Τη γέννησε ο Ψινάκης, ο Σφηνάκης, ο Μικρουτσικάκης, το Mega, ο Αντένα, το Άλφα, ο στιλίστας, ο μασίστας, ο φασίστας, η Πάνια, η Σάνια και η Ξάνια, η Δρούζα και η Τούζα, όλα αυτό το σκουπιδαριό, όλοι αυτοί οι Δούρειοι Ίπποι του συστήματος, που μαγκώνουν τα νιάτα από το σβέρκο και τα οδηγούν στη μυλόπετρα του καπιταλισμού και του χαφιεδισμού για να τα λιώσει. Άλλα με τα ναρκωτικά και άλλα με την πνευματική μαλακία!..

Επανερχόμενοι στην ταινία οφείλουμε να πούμε, πως απ’όλη την παραγωγή της δεξιάς πολιτιστικής χαβούζας των τελευταίων χρόνων, είναι η καλύτερη (και γι΄ αυτό, ίσως, και η πιο επικίνδυνη)! Έχει ρυθμό (πολύ καλό μοντάζ), καλή φωτογραφία (τουριστικής αντίληψης βέβαια), έχει καλούς νεαρούς ηθοποιούς, έχει ακόμα και τον ίδιο το Ρουβά, ο οποίος τα καταφέρνει (πάνω από ικανοποιητικά) και σαν ηθοποιός! Εκείνο που δεν έχει, βέβαια, είναι η ηθική. (Και δεν είναι λίγο). Παριστάνει την αθώα ενώ δεν είναι. Παριστάνει ότι συμπάσχει με τη νεολαία, ενώ στην ουσία την εκμεταλλεύεται! Παριστάνει ότι αντιγράφει τη νεολαία, ενώ στην ουσία την παραποιεί και την ευτελίζει!

Καλώ την νεολαία, αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τέτοια έκφραση, να βάλει στο στόχαστρό της όλα αυτά τα «πολιτιστικά» κοράκια και να τα «τουφεκίσει»! Να τα κάνει να τρέχουν και να μη φτάνουν. Η χώρα μας έχει γεννήσει και γεννάει άξιο τραγούδι. Να μην επιτρέψει να χαθεί αυτή η πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Φούστες ο Ρουβάς; Στίχους του Ελύτη, του Ρίτσου, του Γκάτσου εμείς!

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)

Alter ego
Σκηνοθεσία: Νικόλας Δημητρόπουλος
Σενάριο: Νικόλας Δημητρόπουλος, Βάνα Δημητρίου
Φωτογραφία: Διονύσης Κιτσίκης
Μοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης
Μουσική: Ποίμης Πέτρου, Soumka
Ήχος: Νίκος Παπαδημητρίου
Κοστούμια: Χριστίνα Χατζαρίδου
Ερμηνεύουν: Σάκης Ρουβάς, Δανάη Σκιάδη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Κωστής Καλλιβρετάκης, Ντορέτα Παπαδημητρίου, Λαέρτης Μαλκότσης, Ευδοκία Στατήρη και Μαίρη Λούση
Παραγωγή: Village Roadshow Productions, Γιάννης Ιακωβίδης , Black Orange , Γιώργος Ρίγγας
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα
Χρόνος: 99΄
Εταιρεία διανομής: Village Films.

ALTER EGO