DARKBLEUALMOSTBLACK
ΣκούροΜπλεΣχεδόνΜαύρο
ΗΘΙΚΟ ΧΡΕΟΣ
Η ταινία του Ντανιέλ Σάντσεθ Αρέβαλο, «Σκούρο μπλε σχεδόν μαύρο», έχει όλα τα στοιχεία που διέθεταν εκείνες οι θαυμάσιες ταινίες του ιταλικού νεορεαλισμού. Έχει τα δυο αδέρφια, το ένα καλό και κοντά στον κατάκοιτο πατέρα (από εγκεφαλικό), να αγωνίζεται για μια θέση στον ήλιο, και το άλλο παραβατικό, αλλά, στην ουσία, το ίδιο καλό! Έχει ακόμα, το παραστρατημένο από έρωτα κορίτσι, που μετράει τις μέρες του στη φυλακή, για να βγει και να αρχίσει μια νέα ζωή! Έχει, επίσης, το πλουσιοκόριτσο, με την καλή καρδιά που, προς στιγμή, πίστεψε πως θα μπορούσε να αγαπήσει το φτωχό θυρωρό της πολυκατοικίας της (τον καλό αδερφό). Έχει, ακόμα, το γειτονόπουλο που ανακαλύπτει ότι, τελικά, είναι ομοφυλόφιλος, όπως ο πατέρας του, ο οποίος ζει διπλή ζωή!
Όλα τα παραπάνω είναι, δεν είναι αληθινά; (Ρεαλιστικά). Τα συναντάς, δεν τα συναντάς στη ζωή; Τα συναντάς! Τα ζεις. Στο σπίτι σου, στην πολυκατοικία σου, στη γειτονιά σου. Και, ωστόσο, η ταινία δεν είναι αληθινή (ρεαλιστική). Τι λείπει;
Λείπει αυτό το «Νακ», η σωστή δόση του αλατιού, που νοστιμίζει τα πράγματα. Λείπει ο χαρακτήρας! Η πειστικότητα της εικόνας. Με άλλα λόγια λείπει το βαθύ μάτι του σκηνοθέτη (και σεναριογράφου), που θα ψάξει, θα μάθει και θα εξηγήσει, γιατί τα πράγματα «έχουν τέσσερα ποδάρια» και όχι εξωτερικά να παρατηρήσει, κάτι που ο καθένας κάνει, ότι απλώς (χωρίς το γιατί) τα πράγματα «έχουν τέσσερα ποδάρια»!
Ωστόσο, κάποια νύχτα του καλοκαιριού, σε κάποια παραλία ή κάποιο ζεστό βράδυ στη γειτονιά σας, μπορείτε να δείτε την ταινία! Δεν θα σας βλάψει. Έχει αρκετές τρυφερές στιγμές. Στιγμές, που βγάζουν συγκίνηση! Τις υπερβολές και τις ψευτιές της ξεπεράστε τες.
Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)
------------------------------------------
Ο νεαρός Χόρχε φροντίζει τον πατέρα του. Ο πατέρας πάσχει από εγκεφαλικό και είναι κατάκοιτος. Ο άλλος αδελφός είναι στη φυλακή. Εκεί βρίσκεται και μια κοπέλα, η Πάουλα, η οποία έχει καλά στοιχεία και την ερωτεύεται ο Χόρχε. Παράλληλα όμως έχει μια πλατωνική ερωτική σχέση με τον παιδικό του έρωτα. Αυτός και η πλούσια κοπέλα, την οποία αγάπησε στα παιδικά του χρόνια, ζουν στην ίδια πολυκατοικία, στην οποία ο Χόρχε δουλεύει σα θυρωρός.
Ο Αρέβαλο, στην έβδομη ταινία του σα σκηνοθέτης, φτιάχνει τους χαρακτήρες του και, αφού τους πλάσει καλά και στιβαρά, τους εμφυσά την πνοή του για να τους αφήσει στην περιπέτεια της αφήγησης, μόνοι τους να περιπλανηθούν. Δίνει καλό ρυθμό, με το μοντάζ, στην αφήγησή του, και δημιουργεί μια ηθικολογία τόση όσο χρειάζεται για να έχει μια ταινία χαρακτήρων αλλά και μια ιστορία που είναι μέσα στη ζωή, που μπορεί να συμβαίνει στο διαμέρισμα της διπλανής πόρτας, στο συνάδελφο της δουλειάς…
Φτιάχνει μια ταινία που μας θυμίζει αυτές τις δημιουργίες των Ιταλών, των Γάλλων και των Άγγλων, οι οποίοι πάντρευαν το ρεαλισμό με τον ουμανισμό του Ντράγιερ, για να κάνουν ένα δυνατό ψυχογράφημα, μια μαγνητική τομογραφία της κοινωνίας μας, η οποία έχει τα στοιχεία που θα οδηγήσουν τη φαντασία μας στο θυμικό, στο συναισθηματικό μας κόσμο, μέσα στην ίδια την κοινωνία, αφού περάσουν από τα φίλτρα της ψυχής μας.
Η ταινία του Αρέβαλο δε φτάνει αυτό το μεγαλείο, αλλά ο σκηνοθέτης έχει τις δυνάμεις να πάει εκεί αν επιμείνει σε αυτό το δρόμο, ο οποίος, θα το τονίσουμε, δεν είναι σπαρμένος από όμορφα λουλούδια και στρωτό οδόστρωμα, αλλά από εμπόδια και λακκούβες που παραμονεύουν για να γλιστρήσει ο διαβάτης. Ο καλός και προσεχτικός όμως περιπατητής, αν τελειώσει αυτό το δρόμο έχει βρει την Ιθάκη του και έχει φτιάξει το μεγαλοπρεπές αφηγηματικό του σύμπαν.
Γιάννης Φραγκούλης
ΣκούροΜπλεΣχεδόνΜαύρο
(DarkBleuAlmostBlack/AzuloScuroCasiNegro)
Σκηνοθεσία: Daniel Sánchez Arévalo
Σενάριο: Daniel Sánchez Arévalo
Φωτογραφία: Juan Carlos Gómez
Μοντάζ: Nacho Ruiz Capillas
Μουσική: Pascal Gaigne
Ήχος: Jaime Barros, Doug Roberts
Κοστούμια: Nereida Bonmatí
Ειδικά εφέ: Pablo Urrutia
Ερμηνεύουν: Quim Gutiérrez (Χόρχε), Marta Etura (Πάουλα), Antonio de la Torre (Αντόνιο), Héctor Colomé (Αντρές), Raúl Arévalo (Ίσραελ), Eva Pallarés (Ναταλία), Manuel Morón (Φερνάντο), Ana Wagener (Άννα), Roberto Enríquez (Ρομπέρτο), Natalia Mateo (καθηγήτρια του θεάτρου), Alba Gárate (Άλμπα)
Παραγωγή: José Antonio Félez
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Ισπανία
Χρόνος: 105΄
Εταιρεία διανομής: Filmtrade.
ΣΚΟΥΡΟΜΠΛΕΣΧΕΔΟΝΜΑΥΡΟ