ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

FRACTURE

Απόδειξη ενοχής

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΑΥΓΑ

«Συνήθιζα να ανάβω κεριά και να κοιτάω το κέλυφος των αυγών στο αγρόκτημα του παππού μου. Σήκωνα ένα κερί και κοίταζα το αυγό στο φως, ώστε να βρω τυχόν ατέλειες που είχε. Την πρώτη φορά που το έκανα, μου είπε να βάζω τα αυγά που ήταν σπασμένα ή ραγισμένα σε ένα καλάθι. Επέστρεψε μια ώρα μετά και υπήρχαν 300 αυγά μέσα σε αυτό το καλάθι. Είχα βρει ελαττώματα σε όλα. Πιο λεπτά σημεία στο κέλυφος, μικρά ραγίσματα. Αν κοιτάξεις κάτι προσεκτικά, θα ανακαλύψεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ένα αδύναμο σημείο που αργά ή γρήγορα θα φανεί και θα «σπάσει», λέει ο πρωταγωνιστής της ταινίας.

Και περιμένεις να αναφέρεται σε ένα «τέλειο» έργο τέχνης, σε κάποιο «τέλειο» επίτευγμα της επιστήμης, της τεχνολογίας, της πολιτικής. Αμ, δε! Για το (μη) τέλειο έγκλημα μιλάει και μιλάμε!

Ένας άντρας ανακαλύπτει ότι η νεότερη σε ηλικία γυναίκα του τον απατά. Αποφασίζει να τη σκοτώσει! Ανάμεσα στους αστυνομικούς που φτάνουν στο σημείο του εγκλήματος είναι και ένας διαπραγματευτής ομήρων. Μόλις ο διαπραγματευτής μπει στο σπίτι βλέπει ότι το θύμα, είναι η ερωμένη του, της οποίας την πραγματική ταυτότητα δε γνώριζε. Ο δράστης, ο οποίος σκόπιμα ζήτησε τον συγκεκριμένο διαπραγματευτή για να παραδοθεί, αβίαστα ομολογεί την ενοχή του. Το όπλο, όμως, που παραδίδει δεν είναι αυτό που σκότωσε τη γυναίκα. Τα πράγματα περιπλέκονται. Οι δύο άντρες αγωνίζονται να συντρίψει ο ένας τον άλλον. Στη μέση μπαίνει και ένας νεαρός και φιλόδοξος εισαγγελέας!...

Τι αναζητάει η ταινία; Τα ραγίσματα των αυγών! Τι αγωνίζεται να αποδείξει ο σκηνοθέτης; Ότι κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο. Και λοιπόν; θα αναρωτηθείτε. Το ίδιο αναρωτήθηκα και εγώ! Απάντηση, φυσικά, δεν πήρα. Ούτε και εσείς, βέβαια, θα πάρετε! Και ωστόσο θα σπαταλήσετε 114 ολόκληρα λεπτά, συν το εισιτήριο, το οποίο εγώ δεν πλήρωσα!

Και να έλεγες πως λείπει το ταλέντο! Ο σκηνοθέτης πολύ καλός, ο φωτογράφος το ίδιο, ο πρωταγωνιστής και οι περισσότεροι από τους άλλους ηθοποιούς εξαιρετικοί, το μοντάζ, οι μουσικές, οι ήχοι, οι χώροι, η ατμόσφαιρα. Όλα σε υψηλά επίπεδα. Το έγκλημα, ωστόσο, η ταινία δηλαδή, είναι γεμάτη ρωγμές, σπασίματα. Το θέμα της δεν αφορά παρά τους παρανοϊκούς! Πόσοι είναι αυτοί που τους απατά η γυναίκα τους και θέλουν να πάρουν μαθήματα για να διαπράξουν το «τέλειο έγκλημα»; Εγώ προσωπικά δε γνωρίζω κανέναν! Αναρωτιέμαι ποιος τότε θα πάει να δει την ταινία;

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)

Απόδειξη ενοχής
(Fracture)
Σκηνοθεσία: Gregory Hoblit
Σενάριο: Daniel Pyne, Glenn Gers
Φωτογραφία: Kramer Morgenthau
Μοντάζ: David Rosenbloom
Μουσική: Jeff Danna, Mychael Danna
Ήχος: Christopher Sidor, Tom Bellfort
Κοστούμια: Elisabetta Beraldo, Nava R. Sadan
Σκηνικά: Nancy Nye
Ειδικά εφέ: Larz Anderson
Ερμηνεύουν: Anthony Hopkins(Τεντ Κρόφορντ), Ryan Gosling (Βίλι Μπίχαμ), David Strathairn (Τζο Λομπρούτο), Rosamund Pike (Νίκι Γκάρντνερ), Embeth Davidtz (Τζένιφερ Κρόφορντ), Billy Burke (Ρομπ Νουνάλι), Cliff Curtis (ντετέκτιβ Φλόρες), Fiona Shaw (δικαστής Ρόμπινσον), Bob Gunton (δικαστής Γκάρντνερ), Josh Stamberg (Νόρμαν Φόστερ), Xander Berkeley (δικαστής Μόραν), Zoe Kazan (Μόνα)
Παραγωγή: Louise Rosner, Charles Weinstock
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Χρόνος: 114΄
Εταιρεία διανομής: Village Films.

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΝΟΧΗΣ