ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

LONELY HEARTS

Δολοφόνοι για μοναχικές καρδιές

ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ… ΤΑΙΝΙΑ

Ωραία ατμόσφαιρα, ωραία φωτογραφία, ωραίος κινηματογράφος, θαυμάσια (και εδώ) πρωταγωνίστρια (Σάλμα Χάγιεκ). Όμως, «προς τι όλα ετούτα»; Η αληθινή και φρικιαστική ιστορία της ταινίας, δυστυχώς, δε στέκεται η αφορμή για χρήσιμα συμπεράσματα. Εδώ η τέχνη δεν ερευνά, δε μετασχηματίζει, δε μεταφέρει την πραγματική ζωή, την αλήθεια, την αντικειμενική πραγματικότητα, στην οθόνη και από εκεί στο μυαλό του θεατή. Η αλήθεια, για στεγνά οικονομικούς και ιδεολογικούς λόγους, γίνεται μια ακόμα «διασκεδαστική» χολιγουντιανή περιπέτεια!

Στη δεκαετία του 1940, ενώ ακούγονται ακόμα τα κανόνια και οι βόμβες του πολέμου, ένα ζευγάρι, η Μάρθα Μπεκ και ο εραστής της Ρέϊμοντ Φερνάντεζ, αδιάφοροι για τη συντέλεια του κόσμου που… συντελείται γύρω τους, ερμηνεύοντας με το δικό τους τρόπο τον καπιταλισμό… πραγματοποιούν το δικό τους αμερικάνικο όνειρο. Πλησιάζουν πλούσιες χήρες του πολέμου και πουλώντας έρωτα ο Φερνάντεζ και φιλία η «αδελφή» του (η ερωμένη του) τις σκοτώνουν για να πάρουν την περιουσία τους!

Η ταινία του Τοντ Ρόμπινσον, δεν εκμεταλλεύτηκε στο ελάχιστο το αληθινό θέμα της. Αντί να ερευνήσει και να καταδείξει τις αιτίες και το κοινωνικό περιβάλλον, που γεννάνε και συντηρούν δολοφόνους, εκβιαστές, τέρατα... προτίμησε να κοιτάξει προς την κατεύθυνση του εισιτηρίου. Έφτιαξε μια «χαριτωμένη» ταινία στα πρότυπα του «Μπόνυ και Κλάϊντ» (με λιγότερο πάθος). Καμία σκέψη και καμία προσπάθεια για εμβάθυνση!

Σημειώνουμε, ότι ο σκηνοθέτης της ταινίας γνώριζε από πρώτο χέρι την πραγματική ιστορία, αφού ο παππούς του, είναι ο αστυνομικός που κυνήγησε και συνέλαβε το ζευγάρι (στην ταινία τον ερμηνεύει ο Τζον Τραβόλτα). Παρόλα αυτά ψεύτισε την αλήθεια, λείανε τις όποιες κοινωνικές και πολιτικές γωνίες, και έφτιαξε μια αδιάφορη και απροβλημάτιστη ταινία εποχής. (Ο παππούς του, πιο συνεπής, μόλις έστειλε το ζευγάρι στο απόσπασμα, αποσύρθηκε από την αστυνομία).

Δεν είναι λίγες οι στιγμές που το εγκληματικό ζευγάρι κερδίζει τη συμπάθεια του θεατή! Και δεν την κερδίζει γιατί αποκαλύπτεται ότι, τελικά, είναι δημιούργημα, θύτης και θύμα, του συστήματος, άρα, δραματικά πρόσωπα, που πλήρωσαν την τιμή που άλλοι είχαν προκαθορίσει και προαποφασίσει! Την κερδίζει γιατί είναι «χαριτωμένο», συναισθηματικό, και, εν πολλοίς, αγνό και αθώο! Πολλά από τα θύματά του, δε, είναι τόσο αντιπαθητικά που λες πήγαιναν γυρεύοντας και τους «άξιζε» η τιμωρία!

Λάθος γραφή, λοιπόν. Λάθος αντιμετώπιση! Λάθος προσανατολισμός. Να θεωρήσουμε ότι όλα αυτά είναι τυχαία; Ότι δεν είναι οι εισπράξεις που τους οδήγησαν σε λάθος κατευθύνσεις; Τότε τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα. Γιατί θα πρέπει να καταλήξουμε πως η τέχνη γίνεται από επιπόλαιους και από ανεύθυνους ανθρώπους! Και στις δυο περιπτώσεις, πάντως, χαμένος είναι ο θεατής!

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)

Δολοφόνοι για μοναχικές καρδιές
(Lonely hearts)
Σκηνοθεσία: Todd Robinson
Σενάριο: Todd Robinson
Φωτογραφία: Peter Levy
Μοντάζ: Kathryn Himoff
Μουσική: Mychael Danna
Ήχος: Tom Taylor
Κοστούμια: Jacqueline West
Σκηνικά: Traci Kirshbaum
Ειδικά εφέ: Robert Vazquez
Ερμηνεύουν: John Travolta (Έλμερ Ρόμπινσον), James Gandolfini (Τσαρλς Χίλντερμπραντ), Jared Leto (Ρέι Φερνάντεζ), Salma Hayek (Μάρθα Μπεκ), Scott Caan (ντέτεκτις Ρέιλι), Laura Dern (Ρενέ Φοντί), Michael Gaston (Χαντ), Bruce MacVittie (Ίστμαν), Dan Byrd (Έντι Ρόμπινσον), Andrew Wheeler (ντέεκτιβ Τούλεϊ), Alice Krige (Τζανέτ Λονγκ)
Παραγωγή: Boaz Davidson, Kathryn Himoff, Sidney Sherman, Holly Wiersma
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Γερμανία
Χρόνος: 108΄
Εταιρεία διανομής: Odeon.

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΓΙΑ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ