PIRATES OF THE CARRIBEAN: AT WORLD’S END
Οι πειρατές της Καραϊβικής στο τέλος του κόσμου
ΤΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ
«Η επιτυχία γίνεται καμιά φορά πολύ δύσκολος οδηγός για το μέλλον», λένε οι δημιουργοί των «Πειρατών». Οι Πειρατές της Καραϊβικής: το σεντούκι του νεκρού», που απέδωσε περισσότερα από 1 δισ. δολάρια διεθνώς και κατέλαβε την τρίτη θέση στο box-office των μεγαλύτερων εισπρακτικών επιτυχιών όλων των εποχών, «ανάγκασαν» τους Τζέρι Μπρουκχάιμερ και Γκορ Βερμπίνσκι (παραγωγός και σκηνοθέτης αντίστοιχα), σύμφωνα με δηλώσεις τους, να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να φτάσουν», λέει, «αλλά και να ξεπεράσουν», ξαναλέει, «τις προσδοκίες των θεατών»!
«Είναι τρομακτικό όταν κάνεις μία ταινία, που γίνεται τόσο μεγάλη επιτυχία», εξομολογείται ο Μπρουκχάιμερ. «Ποτέ δεν ξέρεις από τα πριν. Δεν ήταν καθόλου αυτονόητο, ότι μια πειρατική ταινία, βασισμένη στο θέμα ενός πάρκου, θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή. Μετά επιστρέψαμε με τη δεύτερη ταινία, και είναι κοινό μυστικό στον χώρο μας, ότι ένα σίκουελ κάνει 20 με 30% λιγότερα εισιτήρια από την πρώτη ταινία. Και, παρόλα αυτά, «Το Σεντούκι του νεκρού», σχεδόν διπλασίασε τις εισπράξεις από την «Κατάρα του μαύρου μαργαριταριού» (πρώτη ταινία).
«Κατά μία έννοια, η πιο ικανοποιητική πλευρά των «Πειρατών» είναι ότι έχει γίνει ένα είδος πολιτιστικού φαινομένου, που το κοινό έχει αγκαλιάσει παθιασμένα... Πρέπει να αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο των Τζέρι, Γκορ, Τεντ και Τέρι (σεναριογράφοι, σκηνοθέτης), αλλά και στους πρωταγωνιστές αυτή την προσφορά. Αυτό που έκαναν άλλαξε ουσιαστικά την προσέγγιση στο «πειρατικό» είδος, που ήταν βασικά νεκρό. Με τις δικές μας ταινίες, μπορούμε να πούμε, ότι επινοήθηκε ένας νέος τρόπος για να προσεγγίσει κάποιος από την αρχή αυτό το είδος του κινηματογράφου. Είτε κάνουμε και άλλες πειρατικές ταινίες, είτε όχι, είτε τις κάνει κάποιος άλλος, τώρα υπάρχει, πια, ένας καινούριος τρόπος να κοιτάξεις τους πειρατές...», δηλώνει ο παραγωγός Μπρους Χέντρικς. (Νεκρανάστησαν το είδος, με άλλα λόγια)!
Εμείς, τι να πούμε; Οι άνθρωποι βάρεσαν φλέβα! Στις συνεντεύξεις που δίνουνε, πουθενά δε μιλάνε για τέχνη, για καλλιτεχνικό έργο. Παντού αναφέρονται στα δολάρια, στις εισπράξεις, στα εμπορικά ρεκόρ! Η δεύτερη ταινία τους, ήταν λέει, τρίτη στον παγκόσμιο πίνακα εισπράξεων από καταβολής κινηματογράφου! Εντάξει, να χαρούμε και εμείς, παρότι δε συμμετέχουμε στα κέρδη. Όμως, δεν μπορούμε να κρύψουμε την ανησυχία μας, όταν οι ταινίες γίνονται σημείο στατιστικών αναφορών. Τόσες εισπράξεις, τόσα μέτρα φιλμ, τόσα κιλά μπογιές για τα ντεκόρ, τόσα μέτρα δαντέλες για τα φορέματα, τόσα βεγγαλικά, τόσες πρόκες και τόσες κόπιτσες!..
Οι μεγάλοι παραγωγοί, οι βιομήχανοι της κινηματογραφίας, τα κοράκια των εισιτηρίων, οι πολυεθνικές της «διασκέδασης», έχουν ξεκάθαρη αντίληψη. Ο κινηματογράφος, γι’αυτούς, είναι βιομηχανία. Επικερδής βιομηχανία. Οι απόψεις ότι ο κινηματογράφος είναι Τέχνη, καλλιτεχνικό προϊόν, πολιτιστικό αγαθό, τους αφήνει παγερώς αδιάφορους! Τόσα εκατομμύρια δολάρια, σε τόσους κινηματογράφους, σε τόσες χώρες, σε τόσες μέρες! Όπως στα χρηματιστήρια. Αυτό είναι το μότο τους!
Αν «κάτσει» και η τρίτη ταινία, αν οι καινούριοι πειρατές ξεπεράσουν τις «προσδοκίες των θεατών», αν (παρα)γεμίσουν τις τσέπες των παραγωγών στα απλοελληνικά, τότε πάνε για τέταρτη, για πέμπτη. (Το φινάλε της τρίτης ταινίας αφήνει ανοιχτό το θέμα). Η μόδα θα κρατήσει, ενδεχομένως, μερικά χρόνια ακόμα. Τόσα όσο χρειάζεται για να θησαυρίσουν οι παραγωγοί! Οι οποίοι έχουν πάρει όλα τα μέτρα. Έκλεισαν με μακροχρόνια συμβόλαια τους συντελεστές (για να μην τους φύγει κανένας)! Στα ντεκόρ και στις τοποθεσίες που γυρίζουν, γυρίζουν δυο και τρεις ταινίες ταυτόχρονα. Αφού έχουν τους ηθοποιούς, έχουν τα κοστούμια, έχουν τις εισπράξεις θα ήταν ανόητο να… αρκεστούν σε μια! (Παρόμοιες περιπτώσεις είχαμε με το Ζορό, τον Τζαίημς Μποντ, το Μασίστα, κ.ά).
«Οι πειρατές της Καραϊβικής: στο τέλος του κόσμου», είναι η τρίτη ταινία πάνω στο ίδιο θέμα, με τους ίδιους συντελεστές, στους ίδιους περίπου χώρους, με τα ίδια περίπου κοστούμια, μέσα στα ίδια περίπου ντεκόρ. Επόμενο είναι όλοι (δημιουργοί, εκτελεστές, ερμηνευτές, θεατές), να έχουν κουραστεί. Προσθέτοντας τώρα και το μάκρος της ταινίας, 168 ολόκληρα λεπτά, δυο ώρες και 48 λεπτά, νοιώθεις ζαλάδα. Σας μεταφέρω μια άποψη: «πώς σου φάνηκε»; ρώτησα. «Από κάποιο σημείο και μετά ζαλίστηκα», μου απάντησε! «Δεν ήξερα ποια από τις τρεις ταινίες παρακολουθούσα».
Πράγματι, βλέποντας τους τελευταίους «πειρατές», έχεις την αίσθηση πως βγήκες από τη μια αίθουσα και πέρασες σε μια άλλη, η οποία, για κακή σου τύχη, έπαιζε το ίδιο έργο. Βγήκες και από τη δεύτερη και πέρασες στην τρίτη, όπου, τι γκαντεμιά, και αυτή την ίδια ταινία έπαιζε! Στο τέλος, ξέροντας την «υπόθεση», άρχισες να ασχολείσαι με δευτερεύοντα θέματα. Αν είναι όμορφη η πρωταγωνίστρια, αν ο Ντεπ είναι πιο σταρ απ’τον Μπλουμ, αν οι σκηνές της καταιγίδας γυρίστηκαν σε αληθινή θάλασσα ή σε δεξαμενή, αν τα πλοκάμια που καλύπτουν το πρόσωπο του Μπιλ Νάφι είναι ανατριχιαστικά, αν η θεά Καλυψώ έμοιαζε της Ναόμι Χάρις, αν… Διάφορες αηδίες, δηλαδή, για να κυλήσει η ώρα, η οποία δεν κύλαγε με τίποτα.
Τι κρίμα, τόσο χρήμα και τόσος κόπος, για το τίποτα! Κοντά τρεις ώρες ταινίας και ούτε ένα δευτερόλεπτο συγκίνησης. Λες και την κατασκεύασαν κομπιούτερ και όχι άνθρωποι! Εκείνο που παίρνεις μαζί σου φεύγοντας από την αίθουσα είναι οι κραυγές (στριγγλιές) των πειρατών-πολεμιστών! Ά, ού, ά! Και πάει λέγοντας.
Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)
Οι πειρατές της Καραϊβικής στο τέλος του κόσμου
(Pirates of the Carribean: at world’s end)
Σκηνοθεσία: Gore Verbinski
Σενάριο: Ted Elliott, Terry Rossio, Stuart Beattie, Jay Wolpert
Φωτογραφία: Dariusz Wolski
Μοντάζ: Stephen E. Rivkin , Craig Wood
Μουσική: Hans Zimmer
Ήχος: Christopher Boyes , Tim Gomillion
Κοστούμια: Penny Rose
Σκηνικά: Cheryl Carasik
Ειδικά εφέ: Fred Apolito, Jon Bethke, Joel P. Blanchard, Chris Cline, Chris Hampton, Michael Holland, Chris Jones, John Kelso, Jeff Ogg
Ερμηνεύουν: Johnny Depp (Τζακ Σπάροου), Geoffrey Rush (Μπαρμπόσα), Orlando Bloom (Βιλ Τάρνερ), Keira Knightley (Ελίζαμπεθ Σον), Jack Davenport (Νόρινγκτον), Bill Nighy (Ντέιβι Τζόουνς), Jonathan Pryce (Κυβερνήτης Γουέδερμπι Σον), Lee Arenberg (Πίντελ), Mackenzie Crook (Ραγκέτι), Kevin McNally (Γκιπμς), David Bailie (Κότον), Stellan Skarsgård (Μπιλ Τάρνερ), Tom Hollander (λόρδος Κάλτερ Μπέκετ), Naomie Harris (Τία Ντάλμα), Martin Klebba (Μάρτι)
Παραγωγή: Jerry Bruckheimer
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Χρόνος: 168΄
Εταιρεία διανομής: Audio Visual.
ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΪΒΙΚΗΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ