ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

THE BUBBLE

ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ;

Ένας Ισραηλινός, ο Νόαμ, συγκατοικεί με τη Λούλου και το Γιάλι. Σε ένα σημείο ελέγχου θα γνωρίσει τον Άσραφ, έναν Παλαιστίνιο, και θα τον ερωτευτεί αμέσως. Μια παρόμοια σχέση δεν μπορεί να σταθεί στο Ισραήλ με τις κοινωνικές συγκρούσεις μέσα σε κάθε κοινότητα και ανάμεσα στις κοινότητες που απειλούν τη συνοχή του.

Η ταινία του Φοξ έρχεται να συναντηθεί με αυτές του Ελία Σουλεϊμάν και, πολύ λιγότερο του Χάνι Αμπού-Ασάντ. Ο Φοξ επικεντρώνει στον άνθρωπο, δε στοχεύει στο κέντρο, δε μιλά, δηλαδή ρεαλιστικά. Κάνει μια παραβολή, ένα σύγχρονο παραμύθι, στο οποίο ο καμβάς είναι μια ομοφυλοφιλική σχέση. Ο λόγος είναι απλός. Η καταπίεση στο Ισραήλ είναι πολυδιάστατη. Μέσα στην παλαιστινιακή και την ισραηλινή κοινότητα, όπου πνίγεται οποιαδήποτε πρωτοποριακή και προοδευτική φωνή, με πρόσχημα την εθνική ενότητα ενόψει του εχθρού. Ο εχθρός, στην προκειμένη περίπτωση είναι οι Παλαιστίνιοι, έχουν γίνει απειλή επειδή οι ίδιοι οι Ισραηλινοί τους έδιωξαν από τα σπίτια τους. Οι δίκαιοι αγώνες τους αντιμετωπίζονται με σφαίρες και φυλάκιση.

Υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό Ισραηλινών που δε συμφωνεί με αυτή την κατάσταση και θέλει μια ειρηνική συνύπαρξη. Μέσα σε αυτές τις αντιπαλόμενες καταστάσεις, η ομοφυλοφιλία είναι ακόμα μια καταπίεση στη σφαίρα της ελευθερίας του έρωτα. Σε αυτό το επίπεδο μπορεί κάποιος να κάνει μια όμορφη αναγωγή για να μιλήσει για ελευθερία και για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Του δίνεται η ευκολία να μιλήσει στο φανταστικό, για κάτι που σε άλλες χώρες δεν είναι φανταστικό, άρα να κάνει, με την τοποθέτηση και μόνο της ιστορία, μια σύγκριση. Αν, ακόμα, σκεφτούμε τις διακρίσεις προς τους ομοφυλόφιλους, τότε έχουμε ακόμα μια αναγωγή σε ένα άλο επίπεδο καταπίεσης, διακοινοτικό, αυτή τη φορά.

Αν ο Φοξ δομούσε καλύτερα τους χαρακτήρες του, δηλαδή να έχουν κοινωνικές συντεταγμένες, βάσει των οποίων η ομοφυλοφιλία τους να μην είναι ένα καπρίτσο ή μια ανωμαλία, αλλά ένα κομμάτι του εαυτού τους, θα μπορούσε να έκανε αυτή την παραβολή πιο πειστική και να την έφτανε στο επίπεδο του σουρεαλισμού. Να έκανε μια μετάφραση της πραγματικότητας, μιλώντας αποτελεσματικά για τις κοινωνικές καταπιέσεις και για την απώλεια της ανθρωπιάς σε αυτό το κομμάτι της γης.

Πάντως, η ταινία είναι αξιόλογη, μια ματιά που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, ένα ενδιαφέρον βλέμμα, μια πρωτοποριακή αφήγηση, η 18η ταινία του, μαζί με τηλεοπτικές παραγωγές. Αν δούμε τη φιλμογραφία του, τότε θα παρατηρήσουμε ότι ο προβληματισμός του στοχεύει στα θέματα ελευθερίας και καταπίεσης και αρέσκεται να μιλά χρησιμοποιώντας τους μύθους. Ελπίζουμε να δούμε την επόμενη δουλειά του σύντομα.

Γιάννης Φραγκούλης

The bubble
(Ha buah)
Σκηνοθεσία: Eytan Fox
Σενάριο: Eytan Fox, Gal Uchovsky
Φωτογραφία: Yaron Scharf
Μοντάζ: Yosef Grunfeld, Yaniv Raiz
Μουσική: Ivri Lider
Ήχος: Gil Toren
Κοστούμια: Oren Dar
Σκηνικά: Or Ozrad
Ερμηνεύουν: Ohad Knoller (Νόαμ), Alon Friedman (Γιέλι), Daniela Virtzer (Λούλου), Yousef 'Joe' Sweid (Άσραφ), Miki Kam (μητέρα της Λούλου), Shredi Jabarin (Γκιχάντ), Lior Ashkenazi (ο ίδιος), Zion Barouch (Σαούλ), Oded Leopold (Σαρόν), Dorin Munir (έγκυος), Zohar Liba (Γκολάν), Yael Zafrir (Όρνα), Noa Barkai (Έλα), Yotam Ishay (Τσίκι), Avital Barak (Ντάνα)
Παραγωγή: Ronen Ben Tal, Amir Feingold, Gal Uchovsky
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Ισραήλ
Χρόνος: 90΄
Εταιρεία διανομής: 2-1-0.

THE BUBBLE