ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

NE LE DIS A PERSONNE

Μην το πεις σε κανένα

Ο ΦΥΓΑΣ Α ΛΑ ΦΡΑΝΣΕΖ

Όχι, δε θα το πω σε κανέναν, ότι η ταινία του Γκιγιόμ Κανέ, είναι μια, αρκετά ενδιαφέρουσα είναι αλήθεια, αντιγραφή σχετικών αμερικάνικων ταινιών! Θα προσποιηθώ, πως βλέπω μια γαλλική αστυνομική ταινία, αν αυτό διευκολύνει τους παραγωγούς! Μια ταινία της μεγάλης παράδοσης του γαλλικού αστυνομικού σινεμά. Στον οποίον οι ήρωες, και όταν ακόμα ήταν σχηματικοί, και αυτό συνέβαινε μόνον στις κακές περιπτώσεις, έδειχναν ή προσποιούνταν τέλος πάντων, πως κάτι «βαθύτερο» υπήρχε πίσω από το μυαλό τους. Πως «υπόφεραν» από τα διαδραματιζόμενα! Πως δε σκότωναν χωρίς πόνο! Όχι, δε θα πω σε κανέναν, πως είδα ένα αμερικάνικο ή έστω ένα αμερικανότροπο ερωτικό θρίλερ! Θα το κρατήσω μυστικό!

Όμως, και εγώ να μην το πω, θα το καταλάβουν μόνοι τους οι θεατές! Γιατί η ταινία, ενώ έχει καλοδουλεμένο σενάριο, δε «μεταφέρει» βαθύτερα φορτία. Δεν καταγράφει και κάποια «ευρωπαϊκά», ας το πούμε έτσι, στοιχεία. Τη «σκέψη» που σας ανέφερα παραπάνω! Περιορίζεται σε μια αρκετά δυνατή, είναι αλήθεια, ερωτική ιστορία, και στη συνέχεια καταπιάνεται με τα… γνωστά και με το …γνωστό τρόπο. Περιπέτεια, και φόνοι! Βία και πλεονασμός αίματος!

Όχι, κανένας θεατής, πια, σήμερα, δεν ξεγελιέται με την ξεκάρφωτη λεσβιακή σχέση της αδελφής του ήρωα. Και να πιστέψει πως, τάχα, η ταινία, διαθέτει και κοινωνικές ευαισθησίες, αφού αποδέχεται με ίσους όρους και τις ερωτικές αποκλείσεις. Τέτοιες «φιλελευθεριότητες» τις παρουσιάζουν και οι Αμερικάνοι, πια! Οι μισές και παραπάνω ταινίες τους έχουν και κάτι σχετικό.

Η γυναίκα ενός παιδίατρου δολοφονείται! Ο γιατρός οκτώ χρόνια μετά το χαμό της εξακολουθεί να ζει με τη σκέψη της. Η καλύτερη γυναικεία επαφή που έχει σήμερα, πλατωνική βέβαια, είναι με την γυναίκα-εραστή της αδερφής του! Κάποια μέρα, τελείως αναπάντεχα, δέχεται ένα e-mail. Η γυναίκα του ζωντανή στην οθόνη του κομπιούτερ! Αμέσως αρχίζει ένα κυνηγητό. Ο γιατρός προσπαθεί να τη βρει. Μπροστά του, όμως, ορθώνεται το ένα εμπόδιο μετά το άλλο. Στο τέλος, βέβαια, θα δοθούν οι πειστικές, οφείλουμε να δεχτούμε, σεναριακές εξηγήσεις.

Αν δε σας νοιάζει η αντιγραφή. Αν δε σας νοιάζει πως δεν πολεμιέται ο αμερικάνικος κινηματογράφος με το να γυρίζουν και οι ευρωπαίοι -και όχι μόνον- αμερικάνικες ή αμερικανότροπες ταινίες, τότε το «Μην το πείτε σε κανέναν», θα σας αρέσει! Είναι μια σφιχτή, παρότι διαρκεί 132 λεπτά, περιπέτεια. Μια περιπέτεια που βάζει προμετωπίδα της τον έρωτα. Και στο «εσωτερικό», βέβαια, πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι.

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)

Μην το πεις σε κανένα
(Ne le dis a personne)
Σκηνοθεσία: Guillaume Canet
Σενάριο: Guillaume Canet, Harlan Coben, Philippe Lefebvre
Φωτογραφία: Christophe Offenstein
Μοντάζ: Hervé de Luze
Μουσική: Mathieu Chedid
Ήχος: Pierre Gamet, Jean Goudier
Κοστούμια: Carine Sarfati
Ειδικά εφέ: Yves Domenjoud
Ερμηνεύουν: François Cluzet (Δρ. Αλεξάντρ Αρνό Άλεξ Μπεκ), Marie-Josée Croze (Μαργκό Μπεκ), André Dussollier (Ζακ Λοραντέν), Kristin Scott Thomas (Έλεν Πέρκινς), François Berléand (Ερίκ Λέβκοβιτς), Nathalie Baye (Ελίζαμπεθ Φέλντμαν), Jean Rochefort (Ζιλμπέρ Νεβίλ), Marina Hands (Αν Μπεκ), Gilles Lellouche (Μπρούνο), Philippe Lefebvre (Φιλίπ Μεϊνάρ), Florence Thomassin (Σαρλότ Μπερτό), Olivier Marchal (Μπερνάρ Βαλεντί), Guillaume Canet (Φιλίπ Νεβίλ), Brigitte Catillon (λοχαγός Μπαρτάς)
Παραγωγή: Alain Attal
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Γαλλία
Χρόνος: 132΄
Εταιρεία διανομής: Audio Visual.

ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ