ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

THE LAST MIMZY

Μίμζυ

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μια κούκλα από το παρελθόν και δύο μικρά παιδιά θα ζήσουν ένα συναρπαστικό ταξίδι σε ένα διαφορετικό κόσμο, ο οποίος διέπεται από τους νόμους της επιστημονικής φαντασίας. Αυτή η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα των Κάτνερ και Μουρ, από το 1943, και προσπαθεί να φτιάξει ένα σύγχρονο παραμύθι. Οι δύο διαφορετικοί κόσμοι, ο «πραγματικός» και ο «φανταστικός» συνυπάρχουν. Τα παιδιά όμως μόνο μπορούν να δουν το δεύτερο. Αυτό συμβαίνει επειδή η ψυχή τους είναι ακόμα αγνή και εισπράττουν ερεθίσματα που ίσως αργότερα θα τους χρησιμεύσουν.

Πως ξεχωρίζει όμως το πραγματικό από το φανταστικό; Ποια είναι αυτή η διαχωριστική γραμμή που θα μας πάει στην άλλη πλευρά; Η σκηνοθεσία δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί αυτές τις απλές φόρμες σχεδιασμού των σκηνών και συνδεσμολογίας μεταξύ τους (μοντάζ) που θα έκαναν αυτό το ταξίδι. Εδώ δεν είναι απαραίτητη μια ποσότητα ειδικών εφέ, απλά χρειάζεται να ορίσουμε με ακρίβεια το φανταστικό, το πραγματικό και το όριο τους. Για παράδειγμα, ο θεατής μπορεί να ανατρέξει στις ταινίες του Μπουνιουέλ ή του Ταρκόφσκι.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να φτιάξει ένα παραμύθι που ο Σπίλμπεργκ σχεδόν έχει καταφέρει να σκηνοθετήσει. Μετά θα έπρεπε να απαντήσει σε ένα βασικό ερώτημα: «Προς τι ένα τέτοιο ταξίδι; Γιατί να υπάρχει το φανταστικό; Αφηγηματικά πως δικαιολογείται;». Τότε θα είχαμε, αν είχε δοθεί μια σαφή απάντηση, ένα στέρεο αφήγημα και, τελικά, ένα παραμύθι για μεγάλους και μικρούς, όπως αυτά των Γκριμ, που θα μας άφηνε τη φαντασία μας να ταξιδέψει.

Γιάννης Φραγκούλης

Ταινία επιστημονικής φαντασίας για… παιδιά! Αυτό δεν σημαίνει, σώνει και καλά, εξωπραγματικά, ψεύτικα πράγματα. Θα μπορούσε, κάλλιστα, να ήταν μια ταινία με φαντασία, για να τραβήξει την προσοχή των παιδιών και, παράλληλα, όσα θα συνέβαιναν στην οθόνη να ενδιέφεραν, πραγματικά, το παιδί! Να ήταν, ας πούμε, εκλαϊκευμένη επιστήμη! Για πόσα χρήσιμα πράγματα δεν θα μπορούσε να μιλήσει μια τέτοια ταινία! Όμως, ο εμπορικός κινηματογράφος, δεν είναι για να διδάσκει, είναι για να εισπράττει!..

Η «Μίμζυ», δυστυχώς, είναι μια εμπορική ταινία για παιδιά. Έτσι δεν υπάρχει ούτε σπυρί επιστήμης, ούτε σταλιά φαντασίας! Έχουμε ένα «παραμύθι», με κλίση, στιγμές-στιγμές, προς το θρίλερ, με παρουσία αστυνομικών και πρακτόρων, με αντιτρομοκρατικές νύξεις, κ.λπ, το οποίο μιλάει για κάποιες μεταφυσικές ικανότητες δυο μικρών παιδιών και μιας μικρής κούκλας, η οποία έρχεται από το… μέλλον!

Δεν νομίζω πως έχει να κερδίσει τίποτα το παιδί σας. Παρόμοια θέματα τα βλέπει στα διάφορα gameς και στην τηλεόραση.

Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)

Μίμζυ
(The last Mimzy)
Σκηνοθεσία: Robert Shaye
Σενάριο: Bruce Joel Rubin, Toby Emmerich, James V. Hart, Carol Skilken, Henry Kuttner, C.L. Moore
Φωτογραφία: J. Michael Muro
Μοντάζ: Alan Heim
Μουσική: Howard Shore
Ήχος: Tim Gomillion, Dennis Rogers , Dane A. Davis
Κοστούμια: Karen L. Matthews
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ross Dempster
Ειδικά εφέ: Alex Burdett
Ερμηνεύουν: Chris O'Neil (Νόα Γουάιλντερ), Rhiannon Leigh Wryn (Έμα Γουάιλντερ), Joely Richardson (Τζο Γουάιλνερ), Timothy Hutton (Ντέιβιντ Γουάιλντερ), Rainn Wilson (Λάρι Γουάιτ), Kathryn Hahn (Ναόμι Σβαρτζ), Michael Clarke Duncan (Ναθάνιαλ Μπρόντμαν), Kirsten Williamson (Σέιλα Μπρόντμαν), Irene Snow (δάσκαλος), Marc Musso (Χάρι Τζόουνς), Scott E. Miller (σχολικός φύλακας)
Παραγωγή: Michael Phillips
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Χρόνος: 90΄
Εταιρεία διανομής: Village Films.

ΜΙΜΖΥ