Control
ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΑΝ ΚΕΡΤΙΣ
Ο Άντον Κόρμπιν προσπάθησε (και αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε) να μας πει την ιστορία του με κάποια πρωτοτυπία! Δε θέλησε να ακολουθήσει την πεπατημένη. Να μιλήσει, δηλαδή, με μια δραματική γραφή, αφού το θέμα του αγγίζει την τραγωδία, για να μας παγιδέψει! Μια δραματική γραφή που θα του εξασφάλιζε φίλους! Προτίμησε να δοκιμάσει να μας πει κάτι περισσότερο!
Το rock and roll, που εμφανίστηκε στο μουσικό προσκήνιο στις αρχές του ΄50 (ο δίσκος: Billy Haley & His Comets’ rock around the clock, υπήρξε, κατά πολλούς, ο θεμέλιος λίθος) μοιάζει με μια επανάσταση! Μια επανάσταση, που γέννησε «ήρωες». Οι περισσότεροι από τους οποίους έχοντας λειψή συνείδηση και λειψές γνώσεις για τον «ιστορικό ρόλο» τους, τη «σύμπτωση», δηλαδή, να ηγούνται ενός νεανικού μουσικού, και κάποιες φορές και κοινωνικού ξεσηκώματος, χωρίς να έχουν σωστή πολιτική και κοινωνική συγκρότηση, χωρίς να έχουν ιδεολογία και πίστη επαναστάτη, δεν άντεξαν το πράγματι μεγάλο φορτίο. Και διαλύθηκαν!
Ναρκωτικά, αυτοκτονίες, πρόωροι θάνατοι! Μια τέτοια περίπτωση ήταν και ο τραγουδιστής και εμψυχωτής του συγκροτήματος «Joy Division», Ίαν Κέρτις. Ένα παιδί που δεν πρόλαβε να γίνει άντρας. Ένα παιδί που, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκε από τον θάνατο μιας απλής και απελπιστικής καθημερινότητας, που έδειχνε ότι θα ήταν η ζωή του, στον ξαφνικό και βίαιο θάνατο της «κορυφής» και της δόξας ενός μουσικού σταρ, που του προέκυψε! Η ταινία με πολύ σεβασμό, αγάπη και κατανόηση, προσπαθεί να πραγματευθεί τη σύντομη ζωή αυτού του νέου. Τη σύντομη ζωή του που, έστω και με παραλλαγές, μοιάζει με τη ζωή και το θάνατο δεκάδων άλλων καλλιτεχνών! Καλλιτεχνών χωρίς κοινωνική και μουσική προπαίδεια! Καλλιτεχνών που δεν άντεξαν τη «μεταβίβαση» από μια «κοινωνική κατάσταση» στην άλλη.
Δε θέλω να σας θυμίσω ονόματα. Μεγάλα ονόματα που έλειωσαν! Η στήλη δεν κάνει κοινωνιολογική έρευνα. Ούτε και η ταινία. Και οι δυο, τόσο εγώ όσο και η ταινία, λέμε δυο τρυφερές κουβέντες για τρυφερούς ανθρώπους που δεν άντεξαν! Ένας από τους οποίους ήταν και ο Ίαν Κέρτις. Ο οποίος γεννήθηκε στο Μάντσεστερ της Βρετανίας το 1956 και αυτοκτόνησε στον τόπο που γεννήθηκε το 1980. Η ταινία, με θαυμάσια ασπρόμαυρη φωτογραφία, που μας μεταφέρει στην «εποχή», και με «ενδεικτικά» μουσικά κομμάτια, μας μιλάει για τα μόλις 24 χρόνια που ο Ίαν Κέρτις μπόρεσε να αντέξει! Και μας μιλάει χαμηλόφωνα και με σεβασμό.
Νίκος Αντωνάκος
(Αυτή η κριτική δημοσιεύεται με την άδεια της εφημερίδας Ριζοσπάστης)
Control
Σκηνοθεσία: Anton Corbijn
Σενάριο: Deborah Curtis (βιβλίο), Matt Greenhalgh
Φωτογραφία: Martin Ruhe
Μοντάζ: Andrew Hulme
Μουσική: Joy Division, New Order
Ήχος: Daniel Crowley
Κοστούμια: Julian Day
Ειδικά εφέ: Fredrik Nord
Ερμηνεύουν: Samantha Morton (Ντέμπορα Κούρτις), Sam Riley (Ίαν Κούρτις), Alexandra Maria Lara (Ανίκ Ονορέ), Joe Anderson (Πήτερ Χουκ), Toby Kebbell (Ρομπ Γκρέτον), Craig Parkinson (Τόνι Ουίλσον), James Anthony Pearson (Μπερνάρ Σάμερ), Harry Treadaway (Στίβεν Μόρις), Andrew Sheridan (Τέρι Μέισον), Robert Shelly (Τουίνι), Matthew McNulty (Νίκ Τζάκσον), Ben Naylor (Μάρτιν Άνετ)
Παραγωγή: Anton Corbijn, Deborah Curtis, Todd Eckert, Megumi Fukasawa, Peter Heslop, Satoru Iseki, Orian Williams, Tony Wilson
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστραλία, Ιαπωνία
Χρόνος: 121΄
Χρώμα: Α/Μ
Χρονολογία διανομής: 18/10/07
Εταιρεία διανομής: Seven Films.
CONTROL
