ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΛΟ ΜΕΤΑΛΛΑΣΕΤΑΙ

ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ

 

Η ιστορία που η Μπίερ μας διηγείται σε αυτή την ταινία είναι τόσο απλή που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα μέρος μιας μελό σαπουνόπερας. Έχουμε τέσσερα πρόσωπα που θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο Ο συνδετικός κρίκος είναι ένας φτωχός ακτιβιστής ο οποίος θα μαζέψει λεφτά για ένα φτωχό ορφανοτροφείο στην Ινδία. Είναι φανερές οι προοδευτικές ιδέες του. Πριν αυτή την ενασχόλησή του, ο Τζάκομπ θα έχει ένα ερωτικό δεσμό με μια γυναίκα, την Έλενα, με την οποία θα χωρίσουν και θα ακολουθήσει ο καθένας το δρόμο του. Δεν ξέρει ότι η πρώην ερωτική σύντροφός του έχει μέσα της το μελλοντικό τέκνο της και τέκνο του, την Άννα. Ο Τζάκομπ αγνοεί την ύπαρξη της Άννας, όπως δεν ξέρει ότι η Έλενα έχει παντρευτεί έναν πλούσιο, το Γιόργκεν, ο οποίος θα έχει την Άννα σαν παιδί του. Η τύχη θα φέρει τα βήματα του Τζάκομπ στην πόρτα του Γιόργκεν, ζητάει λεφτά για το ορφανοτροφείο, αλλά ο Γιόργκεν τον καλεί στη γαμήλια τελετή της κόρης του. Εκεί θα αποκαλυφθεί η αλήθεια και όλα πλέον θα αλλάξουν.

Μέχρι αυτή τη στιγμή η ιστορία είναι ένα μελό που θα μπορούσαμε να δούμε σε μια σειρά στην τηλεόραση. Η Μπίερ, ακολουθώντας τη σκανδιναβική σχολή, ιδιαίτερα του Μπέργκμαν και του Τρίερ, θα εκτρέψει σε μικρά αλλά αποφασιστικά βήματα την ιστορία, μεταλλάσοντάς την από μελό σε μια περιήγηση στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Ακολουθεί τις πραχτικές του Δόγματος για να δώσει την έννοια του ντοκουμέντου, να θεμελιώσει την ιστορία της τόσο καλά για να τις βάλει σε αυτά τα θεμέλια το δυναμίτη και να την ανατινάξει για να την κάνει κάτι άλλο. Ο πυρήνας από τον οποίο θα πρέπει να αρχίσουμε την ανάλυση της ταινίας είναι η συνάντηση του Τζάκομπ με το Γιόργκεν. Αυτή η σκηνή θα μας φέρει στον κινηματογράφο του Μπέργκμαν και σε αυτόν του Βίντεμπεργκ, στην «Οικογενειακή γιορτή» (1998).

Έχουμε μεστούς σε νόημα διάλογους που εγκλωβίζουν την προσοχή του θεατή, δίνουν την ευκαιρία στην σκηνοθέτιδα να αφηγηθεί με αργούς ρυθμούς για να μπορέσει να ηθογραφήσει. Οι δύο άντρες είναι το δίπολο που θα αλλάξει πολλές φορές τον τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα, τις σχέσεις τους με τα κοντινά τους πρόσωπα, τις φιλίες τους, τα ενδιαφέροντά τους, τελικά όλη την κοινωνία. Πολύ καλή η ερμηνεία του Μίκελσεν (Τζάκομπ), κάνει ένα όμορφο ντούο με το Λάσγκαρντ (Γιόργκεν). Οι γυναίκες ακολουθούν και συμπληρώνουν ένα όμορφο παζλ που δεν είναι τίποτε άλλο από την εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας.

Γιάννης Φραγκούλης

ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ
(AFTER THE WEDDING)
Σκηνοθεσία: Susanne Bier
Σενάριο: Anders Thomas Jensen, Susanne Bier
Φωτογραφία: Stine Hein, Ole Kragh-Jacobsen, Morten Søborg, Otto Stenov
Μοντάζ: Pernille Bech Christensen, Morten Højbjerg
Μουσική: Johan Söderqvist
Ήχος: Jens Bønding, Eddie Simonsen
Κοστούμια: Manon Rasmussen, Signe Sejlund
Σκηνικά: Rasmus Kjær Flensborg, Louise Lönborg, Christina Lorentz, Vicki Møllgaard, Tine Hieronymus Nielsen, Morten Rosenmeier
Ερμηνεύουν: Mads Mikkelsen (Τζακόμπ), Sidse Babett Knudsen (Έλενα), Rolf Lassgård (Γιόργκεν), Stine Fischer Christensen (Άννα), Mona Malm (αγρότης), Christian Tafdrup (Κρίστιαν), Niels Anders Thorn (ιερέας), Rita Angela (θεία), Ida Dwinger (Ανέτ), Kristian Gullits Ernst (Μόρτεν)
Παραγωγή: Sisse Graum Olsen, Gunnar Carlsson
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: Δανία-Σουηδία
Χρόνος: 120΄
Εταιρεία διανομής: Rosebud.