ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΠΟ ΣΩΟΥ
Ο άντρας της χρονιάς
(Man of the year)
Ένας γνωστός δημοσιογράφος φιλοξενεί σε ένα βραδινό τόλκ σώου κοινό και μια προσωπικότητα. Πιο μπροστά, πριν να εμφανιστεί ο καλεσμένος του, συνομιλεί με το κοινό για να το θερμάνει. Εκεί κάνει πλάκα, προσπαθεί να πετάξει σπόντες και να σατιρίσει πρόσωπα και καταστάσεις. Μια καλεσμένη του προτείνει να βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος. Αυτός παίρνει αυτή την πρόταση για πλάκα, στη συνέχεια την κουβεντιάζει με τον καλεσμένο του και την ίδια μέρα δέχεται εκατομμύρια email που τον παροτρύνουν να βάλει υποψηφιότητα. Τελικά βάζει και οργανώνει την προεκλογική του εκστρατεία όπου όμως δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο, το σοβαρό πολιτικό.
Ο Μπάρι Λέβινσον στον «Άντρα της χρονιάς» κάνει μια όμορφη σάτιρα για τους ανθρώπους της πολιτικής και των ΜΜΕ. Το τόλκ σώου μας θυμίζει ένα πολύ γνωστό σώου στην αμερικάνικη τηλεόραση. Τα βέλη του, λοιπόν, στοχεύουν κατ’ευθείαν στις δύο εξουσίες την πρώτη (την πολιτική) και την τέταρτη), τη δημοσιογραφία. Στην ταινία, αυτές οι δύο εξουσίες συγχέονται, η πολιτική γίνεται ένα σώου, χάνει το ιδεολογικό της φορτίο. Τι θα γίνει όμως αν βάλει κάποιος για Πρόεδρος, έτσι για πλάκα, και στο τέλος εκλεγεί; Αυτό είναι το ερώτημα που βάζει η ταινία.
Τότε, στην κυριολεξία πάμε σε μια τραγική κατάσταση, όπου τίποτε δεν είναι όπως πριν, όλα έχουν αλλάξει, οι δεσμεύσεις καθορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού, ο πολιτικός δεν έχει παρά να τους υπακούσει. Αυτά, λίγο-πολύ, τα γνωρίζουμε για τον κόσμο της πολιτικής, όχι μόνο της Αμερικής. Κατά συνέπεια η ταινία δε μας φέρνει κάτι καινούργιο. Σατιρίζει ακόμη μια φορά ένα σαθρό πολιτικό κόσμο. Τα βέλη όμως της σάτιρας ξεφεύγουν από το στόχο. Δε μας ενδιαφέρει τόσο ο κόσμος της ίντριγκας και τα παρασκήνια. Ενδιαφερόμαστε για την ίδια την πολιτική. Πως θα μπορούσαμε να τη σατιρίσουμε αποτελεσματικά για να δείξουμε το σάπιο κόσμο που κρύβει μέσα της;
Με έναν απλό τρόπο θα βλέπαμε τις πρωταρχικές αντιθέσεις και θα τις παραλλάζαμε για να δημιουργήσουμε έναν παράλογο κόσμο, ο οποίος δε θα διέφερε πολύ από τον πραγματικό όσον αφορά στη λογική διαδικασία παραγωγής των ιδεών, αλλά θα διέφερε όσον αφορά στην πραγματική επίφασή του. Πιστεύουμε ότι τον κόσμο της πολιτικής μπορείς να τον πολεμήσεις μόνο με τη λογική του παραλόγου, όπως κάθε σύστημα πάρα πολύ καλά δομημένο. Με αυτό τον τρόπο μπορείς να τον αποδομήσεις και να προτείνεις να φτιαχτεί κάτι καινούργιο.
Πάντως η ταινία βλέπεται ευχάριστα. Πολύ καλό το χιούμορ, ο Ουίλιαμς παίζει πάρα πολύ καλά, είναι πολύ εκφραστικός, ιδίως στα κοντινά πλάνα, πράγμα δύσκολο γιατί εκεί φαίνονται οι αδιόρατες, πολύ σημαντικές όμως αλλαγές στο χαρακτήρα και, κατ’επέκταση στο σενάριο. Θα μείνουμε για λίγο στο μοντάζ, θα δούμε μια πολύ καλή χρήση του, ηθογραφική (αργό πλάνο) και συνδετική (γρήγορα πλάνα) που αυξομειώνουν την ταχύτητα και, μαζί με αυτή, το ενδιαφέρον του θεατή.
Κώστας Πετρόπουλος
Ο άντρας της χρονιάς
(Man of the year)
Σκηνοθεσία: Barry Levinson
Σενάριο: Barry Levinson
Φωτογραφία: Dick Pope
Μοντάζ: Blair Daily, Steven Weisberg
Μουσική: Graeme Revell
Ήχος: Brian Hanish
Κοστούμια: Delphine White
Σκηνικά: Clive Thomasson
Ειδικά εφέ: Arthur Langevin
Ερμηνεύουν: Robin Williams (Τομ Ντομπς), Christopher Walken (Τζακ Μένκεν), Laura Linney (Ελεανόρ Γκριν), Lewis Black (Έντι Λάνγκστον), Jeff Goldblum (Άλαν Στιούαρτ), David Alpay (Ντάνι), Doug Murray (Ματίας), Tina Fey (η ίδια), Amy Poehler (η ίδια), Rick Roberts (Χέμινγκς)
Παραγωγή: Barry Levinson, James G. Robinson
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Χρόνος: 115΄
Εταιρεία διανομής: Odeon.
Ο ΑΝΤΡΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ