ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Rocky Balboa
Μετά από τριάντα χρόνια, ο Ρόκι έχει ένα εστιατόριο, θυμάται, αναπολεί και διηγείται τις ιστορίες του στους θαμώνες του μαγαζιού του. Για την ευκαιρία της ζωής του να δώσει ελπίδες στους ανθρώπους που τον αγάπήσαν και πίστεψαν σε αυτόν. Τώρα είναι ξανά μόνος, ο γιος του είναι βουτηγμένος στην επαγγελματική ζωή του και δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί μαζί του. Αν τότε ο στόχος του λεγόταν Απόλο Κριντ, ο τότε πρωταθλητής, σήμερα λέγεται Ντίξον. Είναι η δεύτερη ευκαιρία του για να αποδείξει ότι είναι κάποιος. Ακόμη μια φορά στο ρινγκ, στο στοιχείο του.
Ο Σταλόνε πρωταγωνιστούσε σε αυτή την ταινία που είχε σαρώσει τα Όσκαρ και είχε κλέψει τις καρδιές των θεατών. Δικαίως, θα λέγαμε, διότι έβαζε τα γερά θεμέλια για μια μυθολογία που συνέδεε τον κόσμο του μποξ με το πάνθεο των ηρώων, το λαϊκό άθλημα με τον ίδιο το λαό. Μια αλλαγή ήταν τότε αναγκαία, ένας λευκός να κατατροπώσει ένα μαύρο, να σπάσει ένα από τα λίγα βασίλεια των «νέγρων» και να επανέλθει η ελπίδα σε μια Αμερική που κατέρρεε. Ένα πλήγμα ήταν αρκετό, μια ολοκληρωτική καταστροφή θα ήταν ισοπεδωτική και αυτό δεν το ήθελε κανείς. Μετά ο Σταλόνε αναλώθηκε πολύ με τα στερεότυπα του μιλιταρισμού, του γερού σώματος, την κωμωδία τελικά της ανόρθωσης της Αμερικής. Η καριέρα του έπεφτε συνέχεια.
Ο ηθοποιός που ξεκίνησε σα σεναριογράφος, πριν να πάρει τον πρώτο ρόλο του, επιστρέφει με αυτή την ταινία, το «Rocky Balboa» σα σεναριογράφος, σκηνοθέτης και, φυσικά, σαν πρωταγωνιστής. Η προσπάθειά του είναι να αναστήσει αυτό το παλιό, το πρώτο, αστέρι του, για να θυμηθούμε τον παλιό καλό εαυτό του. Όμως το μαντείο των Δέλφων έκλεισε και η Πυθία έχει φύγει. Κανείς δε βρέθηκε να του δώσει το χρησμό ότι με την επανάληψη το μόνο που πετυχαίνεις είναι να αποδυναμώνεις αφηγηματικά ακόμα και αυτό το πρώτο έργο σου.
Το τελευταίο «Ρόκι» θυμίζει πολύ το πρώτο, μας φέρνει νοσταλγικές μνήμες, αλλά μέχρι εκεί. Προτιμώ να θυμάμαι το Σταλόνε στο πρώτο «Ρόκι» και προτιμώ να το δω σε μια άλλη θεματική, σε έναν άλλο δρόμο, αν έχει κάτι καινούργιο να μας το πει. Με την ευκαιρία, ακόμη και η πρώτη εκδοχή του «Ρόκι» σηκώνει πολύ κουβέντα, μεγάλη συζήτηση, κάτι που ανεβάζει την ταινία στην εκτίμησή μας, μας δίνει την ευκαιρία ακόμα και σε θεωρητικές αναλύσεις για το πώς κανείς μπορεί να χειριστεί ένα μέσο σαν τον κινηματογράφο για να περάσει ιδέες, πολιτικές και απόψεις. Σε αυτή την ταινία έχουμε πολύ δράση, καλογραμμένο σενάριο και ένα καλό θέαμα.
Κώστας Ευαγγελάτος
Rocky Balboa
Σκηνοθεσία: Sylvester Stallone
Σενάριο: Sylvester Stallone
Φωτογραφία: J. Clark Mathis
Μοντάζ: Sean Albertson
Μουσική: Bill Conti
Ήχος: Anthony J. Ciccolini III
Κοστούμια: Gretchen Patch
Σκηνικά: Robert Greenfield
Ειδικά εφέ: John C. Hartigan
Ερμηνεύουν: Sylvester Stallone (Ρόκι Μπαλμπόα), Burt Young (Πόλι), Milo Ventimiglia (Ρόκι τζούνιορ), Geraldine Hughes (Μαρί), James Francis Kelly III (Στεπς), Tony Burton (Ντιούκ), A.J. Benza (L. C.), Talia Shire (Αντριάν), Henry G. Sanders (Μάρτιν), Antonio Tarver (Μέισον Ντίξον), Pedro Lovell (Σπάιντερ Ρίκο), Ana Gerena (Ιζαμπέλ), Angela Boyd (Άντζι)
Παραγωγή: William Chartoff, Kevin King, Charles Winkler, David Winkler
Έτος παραγωγής: 2006
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Χρόνος: 102΄
Εταιρεία διανομής: Odeon.
ROCKY BALBOA