ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ

Ροζ

Ο Βασίλης Γκάλης ζει στην Αθήνα και γράφει μουσική. Ο αδελφός του είναι γνωστός σταρ και μαζί με αυτόν παίρνει και αυτός λίγη από τη δόξα του. Θα γνωρίσει μια εφήβη κοπέλα, της οποίας οι γονείς είναι μετανάστες, και θα την ερωτευτεί πλατωνικά. Μέσα από τις αναμνήσεις του θα ταξιδεύει στο παρελθόν και στο παρόν, θα είναι όμως ουσιαστικά χαμένος σε αυτές. Η μόνη επαφή με το περιβάλλον είναι Σνεζάνα, η 11χρονη κοπέλα με την οποία έχουν μια πνευματική, τουλάχιστον, επαφή. Η μητέρα του τους έχει εγκαταλείψει και ο πατέρας του είναι παντρεμένος με μια γυναίκα κατά πολύ νεώτερή του. Αγαπά πολύ τη σκυλίτσα του και όταν αυτή πεθαίνει θα χαθεί για κάποιες μέρες.

Ιδιότυπη ταινία, πολύ διαφορετική από την πρώτη του μεγάλου μήκους, «Κλαις;» και τη μικρή του μήκους, «Καλή τάπα καρφίτσα». Εδώ έχουμε μια βία που υπάρχει μέσα στον κεντρικό ήρωα και το βασανίζει. Δε βγαίνει ποτέ έξω από αυτόν και αυτός δεν μπορεί να εκτονωθεί. Έχουμε μια γραμμική αφήγηση και έναν απόλυτο ρεαλισμό, ο Βούλγαρης ακολουθεί τη σχολή του ακραίου ρεαλισμού, η τρίτη ελληνική ταινία τα τελευταία χρόνια. Εδώ όμως έχουμε τα σκαμπανεβάσματα της αφήγησης, το ρυθμό που θα μας δώσει ενδιαφέρον να την παρακολουθήσουμε, την άρθρωση που χρειάζεται ο λόγος.

Το συναίσθημα θα βγει μετά από το μισό της διάρκειάς της, ο θεατής θα μπορέσει να δει τον εσωτερικό κόσμο του Βασίλη όλο και με πιο προφανή τρόπο. Η βία και η ένταση που αυτός βιώνει μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο, καθόλη της διάρκεια της ζωής του, θα βγει προς το τέλος, όταν τηλεφωνεί στην 11χρονη φίλη του για να της πει για το θάνατο της σκυλίτσας του. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή εξέλιξη και πρόοδος για το Βούλγαρη, γιο του γνωστού σκηνοθέτη, που βαδίζει πλέον ένα δρόμο, εντελώς διαφορετικό από αυτό του πατέρα του, μόνος του.

Περιμένουμε την επόμενη ταινία του, ελπίζοντας να ακολουθήσει την ίδια αισθητική με μεγαλύτερη επιτυχία. Θα πρέπει να προσέξει περισσότερο το διάλογο και να μπει πιο βαθιά στον ψυχικό κόσμο των ηρώων του για να δώσει μεγαλύτερη ένταση.

Γιάννης Φραγκούλης

Ροζ Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Βούλγαρης Σενάριο: Αλέξανδρος Βούλγαρης Φωτογραφία: Σίμος Σακερτζής Μοντάζ: Πάνος Βουτσαράς Μουσική: The boy (Αλέξανδρος Βουλγαρης) Ήχος: Ξενοφών Κοντόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης Κοστούμια: Πέρσα Ζαχαριά Σκηνικά: Νίκος Πομώνης, Δημήτρης Τριμίντζιος, Διονύσης Θάνος, Μαρία Καραντζή Ερμηνεύουν: Αλέξανδρος Βούλγαρης (Βασίλης Γκάλης), Ρομάνα Λόμπατς (Σνεζάνα), Αργύρης Θανάσουλας (Σάκης Γκάλης), Δημήτρης Βεάνος (πατέρας), Τερέζα Κουρούκλη (μητέρα), Μιχάλης Γεωργιάδης (μικρός Βασίλης), Παραγωγή: Alco Films Ltd, Αλέξανδρος Βούλγαρης Έτος παραγωγής: 2006 Χώρα παραγωγής: Ελλάδα Χρόνος: 90΄ Εταιρεία διανομής: 2-1-0.

ΡΟΖ