ΠΙΣΩ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

GRAN TORINO

GRAN TORINO

Σενάριο: Nick Schenk
Σκηνοθεσία: Clint Eastwood
Παίζουν: Clint Eastwood, Bee Vang, Ahney Her, Christopher Carley, Brian Haley, Geraldine Hughes, Brian Howe, Dreama Walker, Scott Eastwood.
Διάρκεια: 116’

Πόσο συνηθισμένο είναι να βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο να σκηνοθετεί τον εαυτό του σε πρωταγωνιστικό ρόλο, να τραγουδάει στο soundtrack της ίδιας ταινίας κι όλα αυτά με επιτυχία; Μάλλον καθόλου συνηθισμένο και γι’ αυτό το λόγο αυτή η ταινία, ανεξάρτητα αν αρέσει ή δεν αρέσει σε κάποιους, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Ο Eastwood υποδύεται τον βετεράνο πολέμου και πρόσφατα χήρο, Walt Kowalski, ο οποίος διατηρεί αρκετά συντηρητικές ιδέες και αρνείται να δεχτεί την διαφορετικότητα και τις αλλαγές τόσο στον κόσμο και την κοινωνία όσο και στην ίδια την γειτονιά του. Η απόπειρα κλοπής ενός Gran Torino του 72’, το οποίο φύλαγε στο γκαράζ του, από τον νεαρό Hmong γείτονά του θα είναι η αρχή από μια σειρά γεγονότων που θα σταθούν η αφορμή για να αναθεωρήσει όλα όσα πίστευε.
Ο Walt Kowalski μου ήταν φοβερά συμπαθής από την αρχή της ταινίας. Ανήκει σε αυτή τη μικρή ομάδα κινηματογραφικών χαρακτήρων που σε έναν φανταστικό κόσμο θα ήθελα να γνωρίσω και σίγουρα να έχω γείτονα! Απόλυτα ευθύς κι αυθεντικός, χωρίς ίχνος υποκρισίας και με έναν μοναδικό τρόπο αντιμετωπίζει όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι θέλουν το καλό του. Αξέχαστες θα μου μείνουν οι ατάκες του στον νεαρό ιερέα που προσπαθεί να τον πείσει να εξομολογηθεί για την σωτηρία της ψυχής του, με αποκορύφωμα την απάντησή του στο γιατί δεν κάλεσε την αστυνομία κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου στην γειτονιά. «Προσευχήθηκα να έρθουν, αλλά δεν απάντησε κανείς» λέει ο Kowalski όλο ειρωνεία και το κοινό ίσως κουνάει ευχαριστημένο το κεφάλι αφού η αγανάκτησή του για έναν επιφανειακό και γεμάτο υποκρισία κόσμο βρίσκει επιτέλους φωνή μέσα από τα λόγια του ήρωα.
Το Gran Torino είναι μια βαθιά συγκινητική ταινία που κατά την γνώμη μου ίσως «χάνει» λίγο από την καλλιτεχνική της αξία από το γεγονός ότι πρωταγωνιστής της είναι ο απόλυτος Αμερικανός ήρωας. Και μ’ αυτό δεν εννοώ ότι ο Eastwood δεν είναι καλός στον ρόλο του, το αντίθετο μάλιστα, αλλά είναι γεγονός πως παρακολουθώντας το τρέιλερ και μόνο περιμένεις να δεις μια γηραιότερη έκδοση του Dirty Harry στην τελευταία του ίσως περιπέτεια κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να χαρακτηριστεί η ταινία από πολλούς ως μία ακόμη «Αμερικανιά». Προσωπικά, το Gran Torino μου άρεσε πολύ περισσότερο από την έταιρη ταινία που σκηνοθέτησε ο Eastwood την περασμένη χρονιά, το Changeling (2008). Το είδα σαν μια ιστορία για την μάχη ενός ανθρώπου με τους δαίμονες του παρελθόντος του και την εξιλέωση του μέσω της απόφασής του να κάνει το καλό, ανεξάρτητα του κόστους που θα είχε γι’ αυτόν. Ενός ανθρώπου που ήταν ξένος μέσα στην ίδια του την οικογένεια αλλά τελικά βρέθηκε να σχηματίσει μία πολύ δυνατή σχέση με ανθρώπους που ποτέ δεν φανταζόταν.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως το Gran Torino από πλευράς box office υπήρξε η πιο πετυχημένη ταινία του Eastwood σε Αγγλία και Αμερική αφήνοντας πίσω του βραβευμένες επιτυχίες όπως το Milliοn Dollar Baby (2004) και το Unforgiven (1992).
Το αν αυτό οφείλεται στις δηλώσεις για το ότι πρόκειται για την τελευταία δουλειά του Clint Eastwood στον ρόλο του ηθοποιού ή στο γεγονός ότι το κοινό είδε κάτι στην συγκεκριμένη ταινία που κριτικοί κι επιτροπές δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν, κανείς μάλλον δεν ξέρει.

Ελισάβετ Βέλιου

GRAN TORINO