ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

29ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Πολλές οι καλές ταινίες σε αυτό το τμήμα του Φεστιβάλ. Ξεχωρίσαμε κάποιες και θα αναφερθούμε μόνο σε αυτές, αφού οι ξένες ταινίες ήταν τόσες πολλές που θα ήταν άσκοπο να κάνουμε μια εκτενή αναφορά. Μια ταινία από το Βέλγιο μας τράβηξε το ενδιαφέρον, κυρίως για το χιούμορ της. Ο παθολόγος (General Practitioner), του Chemin Damien, ήταν μια έξυπνη σάτιρα για τη ζωή και ειδικά για τη συζυγική. Πολύ έξυπνο το χιούμορ και προσεγμένη η σκηνοθεσία του. Ο Elmir Jukic έφερε την ταινία Μια κορνίζα για τη φωτογραφία της πατρίδας μου (Frame for the picture of my homeland), Βοζνία-Εζεργοβίνη, και έκανε ένα καυστικό σχόλιο για τον εμφύλιο σπαραγμό στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Φαίνεται ότι το πρόβλημα δεν έχει ακόμα ξεπεραστεί, προβληματίζει τους νέους σκηνοθέτες που κινούνται στα ίδια πεσιμιστικά μονοπάτια. Ένα πάρα πολύ όμορφο παραμύθι από τη Βραζιλία έκανε ο Victor Hugo Borges, με την ταινία Τρομακτικά παραμύθια για κακά παιδιά (Haunted tales for wicked kids). Ανιμέισιον, ένα όμορφο παραμύθι όπου η γιαγιά προσπαθεί να φοβίσει την εγγονή της για να κοιμηθεί, αλλά ματαίως. Μια αισιόδοξη ματιά, πολύ τρυφερή για τα μικρά και άτακτα παιδιά.

 

Από την Κροατία μια σοκαριστική ταινία, αυτή του Jaksa Boric, Συστροφή (Torsia). Ένας άντρας τραυματίζεται σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τον πηγαίνουν σε μια κλινική, αλλά εκεί θα υποστεί μια εγχείρηση, εντελώς διαφορετική από αυτή που περίμενε. Θα του βγάλουν τη σπονδυλική στήλη και θα τον κάνουν ακόμα ένα ρομπότ. Φουτουριστική ταινία, σχεδόν επιστημονικής φαντασίας, μας μιλά ωμά για τη βία και τον ολοκληρωτισμό στη σύγχρονη κοινωνία. Με τη βία ασχολείται και η ταινία του Hugo Felix Mercado, από το Μεξικό. Ο τίτλος της λίγο περίεργος, 10:15, η ταινία μας μιλά για μια γυναίκα που πρόκειται να την κλέψουν και να την τραυματίσουν. Θα μπορέσει να αποφύγει αυτή τη βία; Ξαφνικά βλέπει τις σκηνές, λες και έχει βγει από τον εαυτό της, ουσιαστικά έχει πεθάνει, και προσπαθεί να προειδοποιήσει τον εαυτό της για το τι θα συμβεί, αφού η αφήγηση πάει προς τα πίσω. Μια όμορφη αλληγορία, πολύ καλά σκηνοθετημένη, με πάρα πολύ καλό μοντάζ.

Η ταινία της Regina Pessoa, Μια τραγική ιστορία με καλό τέλος (Tragic story with happy ending), από την Πορτογαλία, ένα ακόμη ανιμέισιον μας μιλά για την αγάπη, εστιάζοντας στη διαφορετικότητα του ατόμου. Πολύ καλή η σκηνοθεσία, εξαίρετο το σενάριο, το μοντάζ βοηθούσε με τους πότε αργούς πότε γρήγορους ρυθμούς να τονιστεί η ανάγκη για το διαφορετικό και η προσέγγιση του ατόμου που αισθάνεται παραμελημένο μέσα στην κοινωνία. Πολύ όμορφη αφήγηση στην ταινία Το προξενιό (Match making), της Anna Fenchenko, από τη Ρωσία. Σε έναν άντρα του κάνουν προξενιό για να παντρευτεί, αλλά αυτός απορρίπτει όλες τις γυναίκες. Στο τέλος αποκαλύπτεται ότι αυτή που κάνει τα προξενιά είναι η νυν γυναίκα του, η οποία είναι άρρωστη και πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Πολύ καλό σενάριο, εξαιρετική σκηνοθεσία, με το μοντάζ αποκαλύπτει τους χαρακτήρες, τους δομεί άριστα για να φτιάξει αριστουργηματικά την αφήγησή της.

Από τη Σουηδία έρχεται η ταινία Myra, του Jonas Bergergard. Ο σκηνοθέτης μας διηγείται με πολύ όμορφο τρόπο τη σχέση του μικρού κοριτσιού με τον πατέρα της, ο οποίος έχει πάθει σοκ όταν πέθανε η γυναίκα του. Πολύ καλή δουλειά στο παιδί, παρά πολύ καλό σενάριο, εξαιρετικός ρυθμός που βοηθά να εξελίσσεται με μοντέρνο τρόπο η ιστορία. Από την ίδια χώρα έρχεται η ταινία Ποτέ σαν την πρώτη φορά! (Never like the first time!), του Jonas Odell. Πρόκειται για τέσσερις ιστορίες αγάπης οι οποίες διαφέρουν η μια από την άλλη. Από αυτά τα τέσσερα παραδείγματα ανακαλύπτουμε τη δύναμη του έρωτα σε όλες τις διαφορετικές του εκφάνσεις. Πολύ καλή σκηνοθεσία, ενδιαφέρον σενάριο, σε αυτό το ανιμέισιον. Από τη γειτονική Τουρκία, τέλος, είδαμε την ταινία Crash, του Umut Aral, μια σχεδόν αστυνομική περιπέτεια, με άφθονο χιούμορ και μαύρη ατμόσφαιρα. Μια συμμορία διεκδικεί τα λεφτά που της έχουν κλέψει τέσσερις απατεώνες, ενώ αυτοί βοηθούνται σκανδαλωδώς από την τύχη, εκτός από τη στιγμή της αναμέτρησης. Πολύ καλός ρυθμός, καλή σκηνοθεσία, ενδιαφέρον και πρωτότυπο σενάριο σε μια ταινία που μας ξαφνιάζει με τη νεανική φρεσκάδα της.

Παράλληλες εκδηλώσεις

Εκτός από τις προβολές των ταινιών έγιναν και κάποιες παράλληλες εκδηλώσεις. Κάθε μέρα το κοινό είχε την ευκαιρία να συζητάει με τους σκηνοθέτες για την ταινία τους. Επίσης κάθε μέρα υπήρχαν παρουσιάσεις βιβλίων που είχαν κάποια σχέση με τον κινηματογράφο ή με τη λογοτεχνία.

Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου έκανε μια χαλαρή συζήτηση με τους μικρομηκάδες, κάτι σα μια διερεύνηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Ελπίζουμε αυτές οι απόψεις που εκφράστηκαν να είναι ένα υλικό προς αξιολόγηση για να καταστρωθεί επιτέλους η κινηματογραφική πολιτική στην Ελλάδα. Να αναφέρουμε ακόμα μια μεγάλη εκδήλωση που έκανε η εταιρεία T-short, η οποία κάνει ένα Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στο διαδίκτυο, το Big Bang, το οποίο το παρουσίασε ο Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης.

Προβλήθηκαν οι ταινίες που είχαν βραβευτεί από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, με το βραβείο UIP, μια αληθινή αποκάλυψη, ταινίες που μας έδειξαν έναν άλλο δρόμο, έναν άλλο ορίζοντα. Ακόμη προβλήθηκε ένα μέρος από το σπάνιο υλικό από τα αρχεία της ΕΡΤ, ταινίες μικρού μήκους που είχαν γυριστεί με αφορμή κάποιο γεγονός ή για τα επίκαιρα. Τέλος, οργανώθηκε έκθεση φωτογραφίας του Κώστα Ζυρίνη, με θέμα «Παιδικές φατσούλες από τον Τρίτο Κόσμο», στον εκθεσιακό χώρο Ελευθερία, έκθεση κοσμήματος της Ευγενίας ΑΑριστοβούλου, στην Ένωση Κυριών Δράμας, και έκθεση ζωγραφικής στο 2ο κτίριο του Κέντρου Νεότητας.

Γιάννης Φραγκούλης

29ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ - ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ