ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

30ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ

ΜΕΤΡΑΕΙ 30 ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ!!

Τριαντάρισε το Φεστιβάλ και ανοίγει ένα νέο παράθυρο στον κινηματογραφικό κόσμο. Αυτό το παράθυρο λέγεται ψηφιακός κινηματογράφος, ένας μέρος της κινηματογραφικής παραγωγής που ηθελημένα (αλήθεια γιατί;) η ηγεσία του Φεστιβάλ κράταγε απέξω, τόσα χρόνια. Τελικά πείστηκαν και έβαλαν αυτό το κομμάτι όπου μπορεί κανείς να δει τις δουλειές των νέων.

Δύο μέρες μετά τις εκλογές και εμείς εδώ, στη Δράμα, βλέπουμε ταινίες και γράφουμε για αυτές. Όμως η πιο σουρεαλιστική ταινία παίχτηκε ανήμερα των εκλογών, και δεν είναι άλλη από το αποτέλεσμα των εκλογών που δείχνει ένα τρομαχτικό συμβιβασμό των Ελλήνων ψηφοφόρων με τη «μοίρα» τους, τη συντήρηση, με αυτούς που το μόνο που έκαναν ήταν να καταστρέψουν ότι παρέλαβαν. Φέτος θα είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της Ελλάδας που η ίδια η Κυβέρνηση θα πει, και θα είναι αλήθεια, ότι παρέλαβε καμένη γη, από την ίδια!! Σταματάω εδώ την καθαρή πολιτικολογία για να μπω, μέσω των ταινιών, ουσιαστικά στο πολιτικό πεδίο της κοινωνίας.

Η ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ

Όπως δήλωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Αντώνης Παπαδόπουλος, «τα κινηματογραφικά φεστιβάλ προσφέρουν τα μέγιστα, αν όχι καθοριστικά, στην ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης και την προαγωγή της εθνικής κινηματογραφίας. Ένα από τα διεθνή και πιο καταξιωμένα, θέλουμε να πιστεύουμε, φεστιβάλ είναι το δικό μας, το φεστιβάλ της Δράμας, βεβαίως στην κατηγορία της μικρού μήκους ταινίας. Αποκτά επίσης μεγαλύτερη σημασία επειδή είναι ένας από τους μεγαλύτερους θεσμούς της περιφέρειας. Είναι αυτό που λέω πάνω από μία δεκαετία, ένας θεσμός πρότυπο. Ένας θεσμός άριστης συνεργασίας τοπικής αυτοδιοίκησης, υπουργείου Πολιτισμού και των ανθρώπων της κινηματογραφικής τέχνης. Φέτος έχουμε τη χαρά να γιορτάζουμε τα τριάντα χρόνια αυτού του θεσμού. Φέτος η προσπάθεια του Αλέξη Δερμετζόγλου, του Θωμά Γεωργόπουλου και των άλλων φίλων του κινηματογράφου της «κινηματογραφικής λέσχης» το 1978 έφτασε μέχρι τις μέρες μας».

Το πρόβλημα της στέγασης των χώρων του Φεστιβάλ, με το κλείσιμο του ιστορικού κινηματογράφου Αστέρια (ο οποίος έγινε σούπερ μάρκετ, όπως ήδη έχουμε γράψει), αναφέρθηκε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ. «Το θεμελιώδες κίνητρό μας για νέες αναζητήσεις θέτει επιτακτικά το αίτημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης από την πολιτεία. Την επίσπευση του έργου της Καπναποθήκης της οδού Περδίκα. Όσο μεγαλώνει αυτό το Φεστιβάλ έχει ανάγκη αυτών των κτηριακών υποδομών. Επιπλέον θα αποτελέσει για την πόλη της Δράμας ένα κύτταρο υψηλής ποιότητας για την καλλιτεχνική δημιουργία κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου», όπως είπε ο ίδιος, θα πρέπει όμως να το αποφασίσει και το υπουργείο Πολιτισμού και ο Δήμος θα πρέπει να επισπεύσει τις διαδικασίες.

Οι επόμενοι στόχοι του Φεστιβάλ είναι η προαγωγή της κινηματογραφικής Τέχνης και η σύνδεσή της με την τοπική κοινωνία. Το Φεστιβάλ μεγαλώνει, θα πρέπει να ταυτιστεί με την κοινωνία της Δράμας, να δει το τοπικό και, μέσα από αυτό, το διεθνές. Νομίζω ότι σκέψεις σαν αυτές: «Για αυτόν το σκοπό δημιουργούμε κινηματογραφική αίθουσα στο καινούργιο Δημαρχείο της πόλης. Ο ναός όμως του φεστιβάλ είναι η καπναποθήκη της οδού Περδίκα. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα ολοκληρωθεί η μελέτη ανακατασκευής της κι από εκεί και πέρα μένει η γενναία χρηματοδότηση του έργου. Με τη στήριξη και την αγάπη της τοπικής κοινωνίας κι όλων όσων είναι φίλοι του κινηματογράφου προσπαθούμε να παγιώσουμε αλλά και να εκτινάξουμε στα ύψη αυτόν το θεσμό.», από το Δήμαρχο Θωμά Μαργαρίτη, δείχνουν καλές προθέσεις οι οποίες θέλουν πολύ για να γίνουν πράξεις.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 30 ετών του θεσμού, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Αντώνης Παπαδόπουλος και η διοίκηση του Φεστιβάλ Δράμας αποφάσισαν να τιμήσουν δύο ανθρώπους που διετέλεσαν στη θέση του γενικού γραμματέα Πολιτισμού και βοήθησαν, αν και χωρίς να έχουν τότε προσωπική επαφή με τους ανθρώπους του θεσμού, στη διατήρησή του στην πόλη της Δράμας. Τιμήθηκαν ο Νίκος Ζωρογιαννίδης και ο Παναγιώτης Φωτέας. Ο πρώτος παρέλαβε προσωπικά το βραβείο ευχαριστώντας ιδιαίτερα τη διοίκηση του Φεστιβάλ για την τιμητική αναγνώριση του έργου του, παραδεχόμενος την αγάπη του για τον κινηματογράφο από την παιδική του ηλικία, όταν ακόμη η μητέρα του εξαγόραζε την παιδική του φρονιμάδα προσφέροντας του ως αντάλλαγμα ένα κινηματογραφικό εισιτήριο. Η γυναίκα του Παναγιώτη Φωτέα, Ελένη Φωτέα, παρέλαβε την τιμητική διάκριση του θανόντα συζύγου της, εμφανώς συγκινημένη για την αναγνώριση του έργου του και της αφοσίωσής του στον πολιτισμό και την τέχνη.

Αμέσως μετά παρουσιάστηκαν οι Κριτικές Επιτροπές. Στην Κριτική Επιτροπή του Διεθνούς τμήματος είναι ο πρόεδρός της, σκηνοθέτης Ron Holloway από την Αμερική, ο σκηνοθέτης Mikhail Litvyakov από τη Ρωσία, ο καθηγητής στο Τμήμα Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Πανεπιστημίου της Κίνας Bibo Liang, ο κριτικός κινηματογράφου Nenad Dukic από τη Σερβία και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος από την Ελλάδα.

Κριτικός σχολιαστής του διεθνούς τμήματος είναι η κριτικός τέχνης, συγγραφέας, δημοσιογράφος, καθηγήτρια κινηματογράφου και Μ.Μ.Ε., Όλγα Μάρκοβα από τη Βουλγαρία, η οποία αισθάνεται Ελληνίδα εξαιτίας της καταγωγής της γιαγιάς της που γεννήθηκε στη Δράμα. Παρόλο το πλούσιο βιογραφικό της γεμάτο συμμετοχές σε κριτικές επιτροπές σε διάφορα μέρη του κόσμου, στη Δράμα βρίσκει μια διαφορετική ατμόσφαιρα που πηγάζει από το ήθος και τον επαγγελματισμό των ανθρώπων της.

Πρόεδρος της Ελληνικής Κριτικής Επιτροπής είναι ο ζωγράφος και σκηνοθέτης Κυριάκος Κατζουράκης, ενώ μέλη της είναι ο διευθυντής φωτογραφίας Τάσος Αλεξάκης, ο δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ηλίας Κανέλλης, ο σεναριογράφος Γιάννης Τζιώτης και ο σκηνοθέτης Άρης Φατούρος. Ο Πρόεδρός της εξέφρασε την βαθειά επιθυμία του να δοθούν περισσότερα χρήματα για το Φεστιβάλ της Δράμας ώστε να εξελιχθεί, μια που είναι το «εκκολαπτήρειο» των ταινιών μεγάλου μήκους και έχει αναγνωριστεί και αγαπηθεί από τον κόσμο.

Κριτικός σχολιαστής του ελληνικού τμήματος είναι ο κριτικός κινηματογράφου Δημήτρης Χαρίτος ο οποίος επισκέπτεται από τα πολύ νεαρά του χρόνια τη Δράμα λόγω της στρατιωτικής του θητείας και έκτοτε λάτρεψε τον τόπο, τους ανθρώπους και το φεστιβάλ τους. Χαρακτήρισε την εξέλιξη του κινηματογράφου στην εποχή μας ως «στάσιμη άνοιξη», την πολυετή προβολή των ταινιών στον κινηματογράφο «Αστέρια» ως έγκλημα και επισήμανε τη «λαμπρότητα» της νέας αίθουσας «Ολύμπια».

ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ

Αντικειμενικός στόχος του Φεστιβάλ είναι να δοθεί η δυνατότητα και στις πολύ νεότερες ηλικίες να εκφραστούν υιοθετώντας τις δυνατότητες των νέων τεχνολογικών μέσων. Ως μέλη της Κριτικής Επιτροπής επιλέχθηκαν οι σκηνοθέτες Σταύρος Καπλανίδης -ο οποίος επισήμανε πως με τις νέες τεχνολογίες θα δούμε πολλά αριστουργήματα από τη νέα γενιά-, ο Bujar Alimani και ο Λευτέρης Χαρίτος, και οι δύο τελευταίοι βραβευμένοι σκηνοθέτες σε αυτό το Φεστιβάλ.

Ελπίζουμε στο άμεσο μέλλον αυτό το τμήμα να αναβαθμιστεί και να δίνει περισσότερα βραβεία, κάνοντας ένα θαρραλέο βήμα προς την κατεύθυνση της ανανέωσης. Βέβαια, τη νέα τεχνολογία δεν τη χειρίζονται μόνο οι νέοι αλλά και οι παλιοί, όπως ο Καπλανίδης, ο Μαραγκός κ.ά.

Για τρίτη συνεχή χρονιά, το Εθνικό Κέντρο βιβλίου διοργάνωσε το λογοτεχνικό διαγωνισμό για τη διασκευή διηγήματος σε σενάριο ταινίας μικρού μήκους και ανακοίνωσε το νικητή του. Το βραβείο απέμεινε ο κ. Σωκράτης Καμπουρόπουλος, εκ μέρους του ΕΚΕΒΙ, στον Οδυσσέα Σταυράκη, για το σενάριο του «Άδεια κουβάρια», μαζί με επιταγή 3.000 €. Το σενάριο του Οδυσσέα Σταυράκη είναι βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Δημοσθένη Βουτυρά. Πρόκειται για ελεύθερη διασκευή, απαλλαγμένη από το άγχος της κατά λέξη μεταφοράς-πρόβλημα που συναντά κανείς σε πολλά από τα προτεινόμενα σενάρια-απόλυτα ωστόσο προσηλωμένη στην ουσία του διηγήματος. Η σκληρότητα της ματιάς του Βουτυρά πάνω στο μάταιο κυνήγι του χρήματος αποδίδεται πιστά από το σενάριο καθώς μεταπλάθεται σε ματιά σημερινή με τη δράση να μεταφέρεται στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη. Οι διάλογοι έχουν γραφτεί από την αρχή, η δράση είναι σαφής, το ύφος αναγνωρίσιμο, η ματαιότητα του χρήματος διαχρονική.

Η τελετή έναρξης ολοκληρώθηκε με την προβολή σπάνιου αποσπάσματος από το Ιστορικό Κινηματογραφικό Αρχείο της ΕΡΤ. Πρόκειται για την ηχητική παρέμβαση του Οκτάβιου Μερλιέ το 1971 στο βωβό φιλμ της παράστασης των Δελφών το 1927. Στο τέλος, στο πλαίσιο του ειδικού αφιερώματος για τη συμπλήρωση 30 χρόνια Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, προβλήθηκαν τέσσερις από τις Βραβευμένες Ταινίες Μικρού Μήκους: «Μεταξύ πόλεων», της Νάνσυ Μπινιαδάκη, «Τσάρλεστον», του Φίλιππου Τσίτου, «Γράμματα από το Άλμπατρος», της Εύας Στεφανή και «Ύψωμα 33», του Δημήτρη Κουτσιαμπασιάκου.

Για τις ταινίες θα αναφερθούμε στα επόμενα σημειώματά μας, τα οποία θα είναι καθημερινά. Υπενθυμίζουμε τη δέσμευσή μας για ένα αφιέρωμα στα 30 χρόνια του Φεστιβάλ, όπως και την κριτική αποτίμηση που θα κάνουμε μετά τη λήξη του.

Γιάννης Φραγκούλης

30ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ