8ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ
ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 8ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Ένα βήμα παρουσίασης του γαλλικού κινηματογράφου στην Ελλάδα είναι, εδώ και οκτώ χρόνια, αυτό το Φεστιβάλ το οποίο δείχνει πλέον ταινίες που έρχονται από διαφορετικές χώρες και είναι γαλλόφωνες. Θα πρέπει να πούμε ότι ο γαλλικός κινηματογράφος είναι ο πλέον δυναμικός στην Ευρώπη, ξεπερνά κατά πολύ τον αγγλικό, και, σε ορισμένες περιπτώσεις συγκρίνεται η δυναμική του με τον αμερικάνικο κινηματογράφο. Αν στον κινηματογράφο που έρχεται από τη Γαλλία βάλουμε και αυτό των χωρών που μιλούν γαλλικά, τότε έχουμε μια πάρα πολύ δυναμική βιομηχανία σε παγκόσμιο επίπεδο, στο χώρο της Έβδομης Τέχνης.
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το 2006 ο γαλλικός κινηματογράφος συγκέντρωσε περίπου 56 εκατομμύρια θεατές στις κινηματογραφικές αίθουσες του εξωτερικού, ενώ οι εισπράξεις έφτασαν τα 300 εκατομμύρια ευρώ. Για το 2007 αναμένεται να φτάσουν τα 60 εκατομμύρια οι θεατές, ενώ οι εισπράξεις να φτάσουν στα 322 εκατομμύρια ευρώ.
Το 2006 προβλήθηκαν 298 γαλλικές ταινίες στο εξωτερικό, τουλάχιστον μια φορά. Η κίνηση των ταινιών ήταν στα επίπεδα του 2005, 322 ταινίες, και δείχνει ότι το 2006 επιβεβαιώνει την άνοδο του γαλλικού κινηματογράφου σε διεθνές και σε εθνικό επίπεδο. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι το 2003 είχαμε 203 ταινίες που παρήχθησαν στη Γαλλία και το 2005 έφτασαν τις 240. Αυτή η αύξηση της παραγωγής τροφοδοτεί τη διεθνή αγορά και δημιουργεί τις αυξητικές τάσεις του γαλλικού κινηματογράφου.
Μια μεγάλη αγορά που ανοίγεται είναι η Κίνα. Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν περίπου 3 εκατομμύρια θεατές. Πριν από πέντε χρόνια δεν υπήρχε παρουσία γαλλικών ή γαλλόφωνων ταινιών στην Κίνα, όμως ο οργανισμός προώθησης του γαλλικού κινηματογράφου, η Unifrance, πρόβαλλε το Πανόραμα των γαλλικών ταινιών, με αποτέλεσμα την αύξηση των πωλήσεων των γαλλικών ταινιών στην Κίνα. Παρόλα αυτά όμως, η Ευρώπη παραμένει η κυριότερη αγορά για τις γαλλικές και γαλλόφωνες ταινίες, ενδεικτικά θα πούμε ότι το 48,5% των γαλλικών ταινιών που εξάγονται στο εξωτερικό πηγαίνουν στη Γερμανία, στην Ισπανία και στην Ιταλία, ενώ το 25% πηγαίνουν στις ΗΠΑ.
Το 2007 ανοίγει πολύ δυναμικά για το γαλλικό κινηματογράφο. Οι ταινίες που εγγράφουν μια εξαιρετική δυναμική είναι: «Arthur et les Minimoys», «Taxi 4», «Sa majeste Minor», «La Mome», «Le deuxieme souffle», «Prete-moi ta main», «La doublure», «Hors de prix», «Ne le dis a personne», «Indogenes», «Moliere», «Angel», «Pars vite et reviens tard», και «Truands». Όλες αυτές έχουν προπωληθεί στο εξωτερικό, ενώ κάποιες από αυτές έχουν ήδη προβληθεί στη χώρα μας, πριν ακόμα ξεκινήσει το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.
Θεωρούμε ότι το πρόσθετο ενδιαφέρον των Ελλήνων για το γαλλικό κινηματογράφο είναι αποτέλεσμα της παρουσίασης αυτών των ταινιών από αυτό το Φεστιβάλ στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Ας τολμήσουμε μια πρόταση: Νομίζουμε ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για τους Έλληνες θεατές να δουν και μια επιλογή γαλλικών ταινιών μικρού μήκους, ξέρουμε ότι η εθνική παραγωγή στις ταινίες μικρού μήκους είναι σημαντική όσον αφορά στην ποσότητα και στην ποιότητα.
ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Σε τρεις αίθουσες στην Αθήνα, Αττικόν, Απόλλων και Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, και μια στη Θεσσαλονίκη, Ολύμπιον, οι ταινίες από το γαλλόφωνο κόσμο, δηλαδή από τη Γαλλία και τις χώρες που μιλούν γαλλικά, κυρίως τις πρώην γαλλικές αποικίες, προβλήθηκαν στο κοινό και μας έδειξαν μια δυναμική που μπορεί να συναγωνισθεί άνετα το χολιγουντιανό κινηματογράφο, τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Δε θα αναφερθούμε σε όλες τις ταινίες, θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το κλίμα που επικράτησε στο Φεστιβάλ και να αποτυπώσουμε τις τάσεις του γαλλόφωνου κινηματογράφου, όπως παρουσιάστηκαν σε αυτό το Φεστιβάλ. Να πούμε ότι αυτό το Φεστιβάλ οργανώνεται από τη Γαλλική Πρεσβεία στην Αθήνα και το Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλος χορηγός του είναι η Εμπορική Τράπεζα, μικρότεροι χορηγοί είναι ο Δήμος Αθηναίων, η Unifrance, η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, οι αίθουσες Cinemax, η Air France, η Citroen, η Jameson, ο Ζολώτας, η ΕΡΤ, τα Νέα, το TV5Monde, το Αττικό Μετρό, το Μελωδία FM, το Mad TV, το Σινεμά, το Lifo, το cinemanews.gr, ο Ταχυδρόμος, το DVD Home Theater, η Audiovisual, η Filmatrade, η Master, η Odeon, η PCV, η Rosebud, η Σπεντζος, η Videosonic και η Village Films.
Οι περισσότερες ταινίες έχουν να κάνουν με το πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Πολλές φορές αυτό το πρόβλημα δημιουργεί σοβαρές επιπλοκές φτάνοντας στο φόνο ή στην απόλυτη απομόνωση. Εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα είναι η ταινία «Bomako», όπου σε κινηματογράφο πρωτόλειο, έχουμε μια κριτική της δυτικής κοινωνίας, μέσα από ένα ιδιότυπο δικαστήριο που έχει στηθεί στην αυλή ενός σπιτιού στο Μαλί. Μια αστυνομική ταινία από τον Καναδά, «Bon cop, bad cop», μια αστυνομική κωμωδία που διαδραματίζεται στο Οντάριο και στο Κεμπέκ, στον Καναδά. Ακόμη μια μουσική ταινία δρόμου, «Basta l’autobus», μια ταινία από το Λίβανο που παρακολουθεί μια παρέα που επαναδραστηριοποιείται μουσικά.
Ακόμη η ταινία «Daratt», από το Τσαντ, δοκιμάζει τις σχέσεις των ανθρώπων, με φόντο τον πόλεμο και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε αυτόν. Αφήνει περιθώρια ελπίδας για μια ειρηνική συμβίωση. Μια περίεργη νότα αισθησιακού μυστηρίου μας μεταφέρει η ταινία «Ecoute le temps», χωρίς να πηγαίνει προς την κατεύθυνση που δείχνει το «Μάτι» ή «Η έκτη αίσθηση». Ένα πολύ καλό ψυχογράφημα στο «Lady Chatterley» που υπακούει στους αριστοτελικούς νόμους της τραγωδίας, τονίζοντας τη μεταμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα. Δύο ιστορικές ταινίες, «Μολιέρος» (περισσότερα για την ταινία στο cinemainfo) και «La Mome», η οποία έχει ήδη προβληθεί στη χώρα μας, όπως και η προηγούμενη, μας μιλά για τη ζωή της Έντιθ Πιάφ. Τέλος, μια ατμοσφαιρική ταινία «No body is perfect», γαλλοελβετική παραγωγή, που μας μιλά με όμορφο τρόπο για τον κόσμο των αισθήσεων και της ηδονής χωρίς όρια.
Να σημειώσουμε το αφιέρωμα στον παραγωγό Jacques Perrin, με τις ταινίες του «Ιμαλάια», «Hors de vie», «Ταξιδιάρικα πουλιά», «Ο κόσμος των πιθήκων» κ.ά., όπως και στο ρουμάνικο κινηματογράφο, ο οποίος δείχνει μια μεγάλη δυναμική τα δύο τελευταία χρόνια, προβλήθηκαν οι ταινίες «Ryna», της Ruxandra Zenide, «Occident», του Cristian Mungiu, «12h 08 a l’est de Bucarest», του Corneliu Porumboiu, «Comment j’ai fete la fin du monde», του Catalin Mitulescu, «Love sick», του Tudor Giurgiu, όλοι πρωτοεμφανιζόμενοι, και την εξαιρετική «Η Οδύσσεια του κυρίου Λαζρέσκου», του Cristi Puiu, που την έχουμε δει στην Ελλάδα πριν δύο χρόνια, την τρίτη του ταινία.
Ακόμη ένα αφιέρωμα στα γαλλικά ανιμέισιον, από το οποίο έλειπε η Monique Renault, και στον ηθοποιό Pierre Richard, στον ιδιότυπο κινηματογράφο του. Μια γιορτή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου που κράτησε παραπάνω από μια εβδομάδα σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη.
ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
Βραβείο κοινού: «Δάνεισέ μου το χέρι σου» («Prete-moi ta main»), του Eric Lartigau, προσφορά της Jameson.
Βραβείο της Πόλης των Αθηνών: «Είμαι καλά, μη σε νοιάζει» («Je vais bien, ne t’en fais pas»), του Philippe Lioret, το βραβείο αυτό απονέμεται από επιτροπή νέων κινηματογραφόφιλων από όλη την Ευρώπη.
Γιάννης Φραγκούλης
8o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ