Φεστιβάλ Ecofilms
Ρόδος ecofilms 2009
Σπάνιες ταινίες στο Φεστιβάλ Ecofilms στη Ρόδο
H oικολογία έχει γίνει το πλέον επικαιρο θέμα και στη χώρα μας αυτό απεδείχθη
με τον πλέον αναπάντεχο τρόπο, στέλνοντας για πρώτη φορά εκπρόσωπο οικολόγο στο Ευρωκοινοβούλιο.
Εν τω μεταξύ, πριν από εννέα χρόνια ξεκίνησε από τη Ρόδο ένα πρωτότυπο για τα δικά μας χρονικά κινηματογραφικό φεστιβάλ, το Ecofilms της Λουκίας Ρικάκη, που είναι και ιδρυτικό μέλος στο Παγκόσμιο Δίκτυο Κινηματογραφικών Φεστιβάλ για το Περιβάλλον, το EFFN.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, βλέπουμε δεκάδες ταινίες οικολογικού περιεχομένου, οι οποίες παράλληλα μας ξεναγούν στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της γής, παρουσιάζοντας τον τρόπο ζωής σπάνιων φυλών, τα ήθη, τα έθιμα και τους κινδύνους από τον «πολιτισμό».
Το Φεστιβάλ τελεί υπο την αιγιδα του υπουργειου Πολιτισμού και στο πρόγραμμα που παρουσίασαν προχθές η σκηνοθέτις και Διευθύντρια του Φεστιβάλ κ. Λουκία Ρικάκη, ο συντονιστής κ. Νίκος Νικολαϊδης και η κ. Τζένη Φάκκα-Βασιλαράκη, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Οργανισμού Πολιτιστικής Ανάπτυξης Νομαρχιακής Αυτοδιοικησης Δωδεκανήσου, απέστειλαν χαιρετισμό ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντώνης Σαμαράς, ο Δήμαρχος Ροδίων κ. Χατζής Χατζηευθυμίου και ο αναπληρωτής Δημάρχου κ. Παναγιώτης Σακελλαρίου.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις ταινίες: «Πίσω από τον ορίζοντα», που αναφέρεται σε μια μικρή πόλη-λιμάνι στο νησί Σάο Βισέντε στην καρδιά του Ατλαντικού. Ο σκηνοθέτης Αλέξης Τσαφάς παρακολουθεί και καταγράφει επι ένα χρόνο την καθημερινή ζωή των κατοίκων και στη συνέχεια μεταφέρεται στο Πράσινο Ακρωτήριο ή Κάμπο Βέρντε, όπου ο Ελληνας σκηνοθέτης ζεί επι δέκα χρόνια στη μικρή αυτή αφρικανική χώρα, αποτελούμενη από δέκα ηφαιστιογενή νησιά, τα οποία πρίν την αποίκησή τους από τους Πορτογάλους τον 16ο αιώνα ήταν ακατοίκητα. Εκεί, αναζητάει και αποκαλύπτει την κουλτούρα των Κρεολών του Πράσινου Ακρωτηρίου.
Οι σημερινοί κάτοικοι, αποτέλεσμα της ανάμιξης Ευρωπαίων και Αφρικανών, δημιούργησαν μια δική τους μικτή πολιτισμική ταυτότητα. Η πολιτισμική τους ιδιαιτερότητα, σε συνδυασμο με το άγονο και άνυδρο φυσικό περιβάλλον και την απομόνωση που επιβάλλει ο Ωκεανός που τους περιβάλλει, καθορίζουν την ψυχοσύνθεση και τον σύχρονο τρόπο ζωής των κατοίκων του.
Η ταινία «Πατσαμάν, Η μάννα γή», είναι γυρισμένη στη Βολιβία από τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Τοσιφούμι Ματσουχίτα και μας δείχνει ένα 13χρονο αγόρι που ζει κοντά σε μια αλμυρή λιμνη και ξεκινάει με τον πατέρα του για το πρώτο του καραβάνι, με στήλες άλατος δεμένες πάνω στα λάμα για να το ανταλλάξουν με άλλα προϊόντα των Ανδεων.
«Η Απειλή» μας βάζει στην πολιτική επικαιρότητα της Βενεζουέλας με το όνειρο της χώρας για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία και τη διαστρέβλωση της έννοιας που διολισθαίνει στον λαϊκισμο και τη δικτατορία. Ο Ούγκο Τσάβες κάνει ένα ταξίδι στο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου κάτω από τον ποταμό Ορινόκο και βλέπουμε τις ζωές των κατοίκων στην περιοχή αυτή. Απέναντι από την προσπάθεια του Τσάβες να καταπολεμήσει τον αναλφαβητισμό και την πείνα, βλέπουμε εξήντα βίαιους θανάτους την εβδομάδα, το κλείσιμο του πιο δημοφιλούς καναλιού, τη μαύρη λιστα της αντιπολίτευσης…
«Για την εξέλιξη» (της Ινδίας) όπως είναι ο τίτλος, μιλάει ο σκηνοθέτης Αλιμπράν Ντάττα, για΄μια χώρα που αναδύεται από την έσχατη φτώχεια σε νέα καταναλωτικη δύναμη με τον οικονομικό φιλελευθερισμό και την επανάσταση της πληροφορικής. Οι παραδοσιακές καλλιέργειες μετατρέπονται σε βιομηχανίες, ουρανοξύστες εταιρειών πληροφορικής αναγείρονται, και ο πληθυσμός που άλλοτε αποτελούσε άχθος, σήμερα είναι ο μεγαλύτερος συντελεστής στον κόσμο στην ολοένα και εξελισσόμενη βιομηχανία της πληροφορικής.
Στην ιστορία του παγωτού μας εισάγει η Σούζαν Γκραίϋ, που ισχυρίζεται ότι η δροσιστική λιχουδιά, έχει στο βάθος του χρόνου ένα μυστηριώδες παρελθόν!
«Η χρυσή παραλία» του Σουηδού Χάσε Βέστερ βρίσκεται σε μια μικρή κοιλάδα της Νότιας Ινδίας όπου ζεί μια μικρή ομάδα αγροτών της φυλής Χαλάκι Γκόουντα, που έχουν ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο. Σήμερα υπάρχουν πολλές καφετέριες και ξενοδοχεία και λευκοί τουρίστες κάνουν ηλιοθεραπεία με μπικίνι. Στην ταινία παρακολουθούμε τη γνωριμία των αγροτών με τους τουρίστες.
«Ο δρόμος των Φούλα» της Δυτικής Αφρικής, μας δείχνει μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου που είναι το Μάλι και τους ημινομάδες βοσκούς που δεν ξέρουν αν θα διατηρήσουν τα έθιμά τους, μπροστά στον αναπόφευκτο εκμοντερνισμο μιας χώρας η οποία συνεχώς αλλάζει.
Αυτές και πολλές άλλες εξόχως ενδιαφέρουσες ταινίες θα δούμε στη Ρόδο, εκατόν δέκα τρείς (113) συνολικά, από 48 χώρες, προερχόμενες από ολόκληρο τον πλανήτη.
Παράλληλα, θα προβληθούν ντοκουμέντα από το Ιστορικο Αρχείο του Πολεμικού Μουσείου της Αθήνας, με κινηματογραφικό υλικό από το 1897 μέχρι το 1935, γερμανικά επίκαιρα 1941-42, πλούσιο υλικο για την Κύπρο από το 1950 και μετά και συνεντεύξεις και ηχητικά ντοκουμέντα από όλο τον 20ο αιώνα.
Θα δούμε επίσης ντοκουμέντα από τους Βαλκανικούς πολέμους, από την Μικρασιατική εκστρατεία, ντοκουμέντα από την γερμανικη κατοχή και την αντίσταση, την Αθήνα στην κατοχή, τον Ιερό Λόχο της Μέσης Ανατολης και τη δράση του Τάγματος 122 Ελληνοαμερικανών στην κατεχόμενη Ελλάδα του 1943.
Ολ αυτά από τις 23 έως τις 28 Ιουνίου στη Ρόδο.
Της Ξένης Μουχίμογλου
ECOFILMS 2009 - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΗ ΡΟΔΟ
