ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Κινηματογραφικά σχόλια από τους συντάκτες του cinemainfo
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Ο ΟΡΦΕΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΕ
Στις 18 Δεκεμβρίου πέθανε ο Λευτέρης Σκλάβος, κινηματογραφιστής και αιθουσάρχης. Από τον κινηματογράφο Ορφέα, στο Νέο Κόσμο, πέρασαν γενιές και γενιές, πολλοί έμαθαν τι είναι ο κινηματογράφος βλέποντας ταινίες στα καταπληκτικά αφιερώματα που οργάνωνε εκεί. Γεννήθηκε το 1912 στη Σμύρνη. Ήρθε πρόσφυγας το 1922 στον Πειραιά και το 1930 επιστρέφει στη Σμύρνη. Εργάστηκε σε φωτογραφείο και γύρισε με φίλους του δεκάδες διασκεδαστικά φιλμάκια. Αρνείται να πάρει την τουρκική υπηκοότητα και γυρίζει το 1935 στην Ελλάδα, όπου ανοίγει, κοντά στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, τον κινηματογράφο Ορφέα. Στη συνέχεια άνοιξε πολλούς κινηματογράφους, τον Αστέρα, το Λουξ, τον Υμηττό κ.ά. Το 1940 πολέμησε στον ελληνοαλβανικό πόλεμο. Από το 1942 μέχρι το 1970 ανοίγει ακόμα πολλούς κινηματογράφους. Το 1987 ο Ορφέας ανακηρύσσεται σε διατηρητέο κινηματογράφο από την υπουργό Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη. Το 1988, όταν ο Ορφέας κινδυνεύει να γκρεμιστεί από το δήμαρχο Αθηναίων, Μιλτιάδη Έβερτ, φτιάχνει, μαζί με φίλους και γείτονες, το πολιτιστικό σύλλογο Ορφέα. Ο Ορφέας γκρεμίστηκε, έγινε μετά όμως δημοτικός κινηματογράφος, στην ταράτσα του κηρίου που έφτιαξε εκεί ο Δήμος για να στεγάζει κάποιες υπηρεσίες του. Το υλικό από τις ταινίες που πρόβαλε ο Λευτέρης Σκλάβος το κράτησε, από αυτό ήρθε η συλλογή Hellafi, οι γιγαντοαφίσες που γύρισαν όλο τον κόσμο. Ο γιος του Πωλ Σκλάβος, σκηνοθέτης, έφτιαξε στη Σαρωνίδα ένα δικό του κινηματογράφο, που τον ονόμασε Ορφέα, για να δώσει μια συνέχεια στην ιστορία.
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ήθελα πράγματι να είμαι όσο το δυνατό πιο ξεκάθαρος και σωστός. Από ορισμένες ταινίες που είχα δει για την Αμερική, είχα καταλάβει πως η εικόνα που έδιναν δεν ήταν ακριβής. Ένα πράγμα που θέλω να κάνω, όταν γυρίζω ταινία σε άλλη χώρα, είτε είναι οι ΗΠΑ είτε η Αργεντινή, είναι πως θέλω να είμαι όσο το δυνατό πιο κοντά στην αλήθεια, να είμαι δίκαιος απέναντι στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Αυτό που έμαθα από την εμπειρία μου αυτή είναι πως, παρόλο που έχουμε πολλές διαφορές, πολιτιστικές και γλωσσικές, υπάρχουν πράγματα που είναι κοινά: τα αισθήματά μας. Εκείνο που ίσως διαφέρει είναι ο τρόπος με τον οποίο τα εκφράζουμε. Σκοπός μου και πρόκληση σε αυτή την ταινία είναι να έδινα αυτό τον τρόπο, του πως εκφραζόμαστε. Παρόλο που μιλώ αγγλικά, δεν ήθελα να επιβληθώ στους ανθρώπους αυτούς, ήθελα να είμαι ταπεινόφρων και να τους αφήσω ελεύθερο χώρο για να εκφραστούν. Ήθελα η Νόρα, ο Τζουντ και ο Ντέιβιντ να εμπλακούν σε αυτή την αναζήτηση όσο το δυνατό περισσότερο, γιατί από αυτούς θα είχα μια καλύτερη εικόνα. (…) Δεν είχα καμιά εμπειρία. Ήθελα απλώς να εργαστώ με τη Νόρα και τον Τζουντ. Και βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούσα να γυρίσω την ταινία στα κινέζικα. Είχα γυρίσει μια μικρού μήκους βασισμένη στην ίδια ιστορία πριν από μερικά χρόνια, αλλά δεν ήθελα η σημερινή ταινία μου να είναι ριμέικ της παλιάς. Είναι η ίδια ιστορία, αλλά σε διαφορετικό κόσμο και σε διαφορετική γλώσσα. Εκείνη τη γύρισα πριν από έξι χρόνια κι ήταν η πρώτη φορά που εργάστηκα στις ΗΠΑ με αμερικάνικο συνεργείο.» (Ουόνγκ Καρ Ουάι, για την τελευταία του ταινία, «My blueberry nights», στην εφημ. Ελευθεροτυπία, στις 9/12/07).
ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΥΧΙΩΝ
«Δυστυχώς, στη χώρα μας και οι επιτυχίες και οι αποτυχίες είναι, όπως κι εσείς τις αποκαλείτε, εισπρακτικές. Κάποτε μιλούσαμε για αριθμούς θεατών, τώρα για εισιτήρια, και είναι θέμα χρόνου το πότε θα μιλάμε μόνο για box office σε ευρώ, όπως για τις αμερικάνικες ταινίες που δημοσιεύουν τα ελληνικά έντυπα. Αυτή η σύγχυση έχει περάσει και στα νέα μέσα. Το πιο παράδοξο στη διαδικτυακή κουλτούρα μας είναι οι σινεφίλ bloggers, που από τη μια μεριά βρίζουν τους κριτικούς και από την άλλη πατάνε την μπανανόφλουδα μοιράζοντας αστεράκια και τετραγωνάκια ή επιδίδονται σε ασκήσεις ύφους μιμούμενοι το λόγο κάποιου θεωρητικού που απεχθάνονται.» (Δια στόματος Νίκου Περάκη, στην εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» της 16/12/07.)
ΑΥΤΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
Πενήντα νέες ταινίες από τη Γαλλία θα δούμε στο 9ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, το οποίο θα διεξαχθεί από τις 3 έως τις 13 Απριλίου 2008. Θα μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη (10-16 Απριλίου). Από αυτές οι δεκαπέντε θα κάνουν πρεμιέρα στη χώρα μας, παραγωγής του 2007. Οι αναγνώστες θα ενημερώνονται για το τι θα δούμε σε αυτό το Φεστιβάλ που έχει ριζώσει για τα καλά στη χώρα μας.
Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΣΚΥΛΑ
«Αν μπορούσα να εξηγήσω ορθολογιστικά αυτή τη ροπή μου, πιθανότατα να μην είχα το ενδιαφέρον να κάνω τις δουλειές που κάνω. Μου ασκούν έλξη οι απροσάρμοστοι χαρακτήρες, αυτοί που διαφέρουν από τους υπόλοιπους που δε χωράνε πουθενά. Νομίζω ότι οφείλω αυτή την τάση μου στην εμμονή που απέκτησα από την ταινία «Freak», του Τοντ Μπράουνινγκ, την οποία είδα σε πολύ μικρή ηλικία. Πρέπει να την έχω δει πάνω από 100 φορές και με έχει επηρεάσει αφάνταστα στη σκηνοθετική καριέρα μου και στο είδος των ιστοριών που θέλω να αφηγηθώ… Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε συνεχή και έντονο διάλογο με τη σκοτεινή πλευρά του και το ασυνείδητό του. Το περίεργο με την οικογένειά μου είναι πως ποτέ δε μιλάμε για αυτά τα πράγματα. Ποτέ δε ρωτάμε: «Γιατί με βάζεις να υποδυθώ αυτό το χαρακτήρα;». Απλώς το κάνουμε και, πίστεψέ με, λειτουργεί. Οι σχέσεις μας εξελίσσονται και ωριμάζουν μέσα από αυτού του είδους τη δραματοθεραπεία.» (η Άσια Αρτζέντο στην εφημ. Πρώτο Θέμα, στις 9/12/07).
Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ
Ευρωπαϊκή πρεμιέρα θα κάνει στην Αθήνα η ταινία «Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες», στις 17 Ιανουαρίου, στο Μέγαρο Μουσικής, παρουσία του Ζεράρ Ντεπαρντιέ και του Αλέν Ντελόν, ο οποίος ερμηνεύει τον Ιούλιο Καίσαρα. Μαζί με αυτούς και η Βανέσα Χέσλερ, μοντέλο, που ερμηνεύει μια Ελληνίδα πριγκίπισσα που ερωτεύεται ένας Γαλάτης. Οι σκηνοθέτες της ταινίας, Φρεντερίκ Φορεστιέ και Τομάς Λανγκμάν, θα είναι επίσης παρόντες. Τα γυρίσματα κόστισαν γύρω στα 80 εκατ. ευρώ, ουσιαστικά είναι η πιο ακριβή παραγωγή του γαλλικού κινηματογράφου. Στην Ελλάδα θα προβληθεί στις 30 Ιανουαρίου.
ΚΑΚΙΕΣ
«Ο Ντε Νίρο, ο Ρέντφορντ, η Κίτον, ο Άλεν, ο Πατσίνο είναι όλοι τους τραγικές παρωδίες του εαυτού τους. Ο Αλ Πατσίνο μοιάζει με τρελό, γερο-φρικιό τώρα. Αυτό που λέω εγώ είναι «παράτησέ τα ή πήγαινε να κάνεις κάτι σοβαρό». Πριν μερικές μέρες είδα μια ταινία με τίτλο «Η μάνα έχει πάντα δίκιο», με την Ντάιαν Κίτον και σκέφτηκα: ορίστε μια από τις γυναίκες που αγαπήσαμε πολύ στον κινηματογράφο της δεκαετίας του 1970 να υποβαθμίζει και να εξευτελίζει τον εαυτό της σε αυτό το σκουπίδι. (σ.σ. για την προεδρία του Κλούνεϊ) Δεν είναι και η πιο φωτεινή σπίθα της λεωφόρου. Αλλά θα γίνει πρόεδρος μια μέρα. Σημειώστε τα λόγια μου, αν είναι στρέιτ θα γίνει πρόεδρος.» (Δια στόματος Ρούπερτ Έβερετ, στην εφημ. Έθνος, στις 17/12/07).
ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΨΗΦΙΑ
Οι βωβές ταινίες, όπως «Δάφνης και Χλόη», του Ορέστη Λάσκου, οι «Περιπέτειες του Βιλάρ», του Ζόζεφ Χεπ, αλλά και άλλες που αποτελούν το πολύτιμο θησαυρό της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, έχουν ήδη ψηφιοποιηθεί. Ο διευθυντής της Ταινιοθήκης, κ. Θόδωρος Αδαμόπουλος και τα στελέχη της, όπως η Μαρία Κομνηνού, καθηγήτρια στο τμήμα ΜΜΕ του Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών, έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα. Το πρόγραμμα είχε επιδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου η Ταινιοθήκη βρήκε συνεργάτη, αφού, επί σειρά ετών το ελληνικό Κράτος την επιχορηγούσε με ψίχουλα. Πλέον μπορούμε να έχουμε σε καλή μορφή ένα μεγάλο κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορικής καταγραφής της Ελλάδας. Σε αυτό το πρόγραμμα θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε αυτό τον ιστοχώρο.
ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ
«Υπήρξαν στιγμές που ήθελα να τα παρατήσω όλα και να φύγω. Απέλυσα δύο διευθυντές φωτογραφίας. Κυριολεκτικά τους έδιωξα μέσα στη βροχή. Τους κατέβασα από το αυτοκίνητο στη μέση του πουθενά. Έχω απαιτήσεις από τους τεχνικούς. Με τους ηθοποιούς είναι διαφορετικά, έβγαινα κάθε βράδυ μαζί τους. Αυτοί είναι οι ερμηνευτές της ιστορίας μου. Με τους αυτοσχεδιασμούς και το παίξιμό τους έκαναν το όραμά μου ταινία. Είχα ένα σύνδεσμο ο οποίος με έφερε σε επαφή με τις συμμορίες στο γκέτο, διαφορετικά μια λευκή πιτσιρίκα θα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα. Υιοθέτησα το δικό τους τρόπο ζωής, ξυπνούσα στις 2 το μεσημέρι, άραζα στις γειτονιές και τους παρακολουθούσα να παίζουν ζάρια ή να οργανώνουν dogfights. Με πρόσεχαν και μάλιστα έγιναν κάτι σαν προσωπικοί μου φρουροί. Στο τέλος της ταινίας μου έκαναν δώρο και custom made αθλητικά παπούτσια που κοστίζουν γύρω στα 1.000 δολάρια. Περιττό βέβαια να πω ότι είναι στο κουτί αφόρετα.» (Η Έλενα Μαρία Σίπσας, η Ελληνοαμρικανίδα που έκανε την πρώτη της ταινία «American way», χαμηλού προϋπολογισμού, στην εφημ. Πρώτο Θέμα 9/12/07).
ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ
Ο κ. Γιώργος Βουλγαράκης, ως υπουργός Πολιτισμού της προηγούμενης Κυβέρνησης της Ν.Δ., ανακοίνωσε και χρηματοδότησε το 3ο Κινηματογραφικό Συνέδριο. Έχουμε γράψει τη γνώμη μας τόσο για το Συνέδριο όσο και για το πώς αυτό οργανώθηκε. Τώρα ο νέος υπουργός Πολιτισμού, κ. Μιχάλης Λιάπης, με μια κίνηση αναίρεσε όση δουλειά είχε γίνει. Υποτίθεται ότι αυτό το Συνέδριο θα προετοίμαζε το νέο νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο. Να υπενθυμίσουμε ότι ακόμα ισχύει ο μεταξικός νόμος, με χιλιάδες μπαλώματα και με ένα πολυνομοσχέδιο από το Βενιζέλο να προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Ο κ. Λιάπης δε δέχεται να συζητήσει με συνδικαλιστές, είπε, αλλά μόνο με προσωπικότητες!! Γιατί τι έχουν, άραγε, οι συνδικαλιστές και τους απαξιοί; Μήπως οι προσωπικότητες ξέρουν τα τρέχοντα προβλήματα καλύτερα από αυτούς που τα παλεύουν κάθε μέρα; Περίεργα πράγματα!! Ελπίζουμε αυτή η σκέψη να μην ανήκει στο πρώην Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, γιατί και αυτή τότε θα πέσει στο κενό…
ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
Θεωρούνται και είναι οι δείκτες για το τι θα βραβευτεί στα Όσκαρ. Η Ένωση Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ έχει θεσπίσει αυτές τις βραβεύσεις. Οι Χρυσές Σφαίρες είναι ο προάγγελος της μεγάλης γιορτής της αμερικάνικης βιομηχανίας του κινηματογράφου. Θα αναφερθούμε σε αυτές αναλυτικά, σε δημοσίευμά μας.
ΤΑ BOX OFFICE
Για να πάρουμε μια ιδέα τι γίνεται στην Αμερική, μπορούμε να δούμε το αμερικάνικο box office: http://movies.yahoo.com/mv/boxoffice
Όσο για το ποιες ταινίες έχουν βγει στις αίθουσες στις ΗΠΑ, σε περιορισμένο ή μη αριθμό αιθουσών μπορείτε να δείτε εδώ: http://movies.yahoo.com/feature/thisweekend.html.
Στη Γαλλία έχουμε την κίνηση ως εξής: http://fr.movies.yahoo.com/.
Στην Αγγλία τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά: http://uk.movies.yahoo.com/.
Ενώ στη Γερμανία η κίνηση γράφεται κάπως έτσι: http://de.movies.yahoo.com/.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ