ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ (LA TOURNEUSE DE PAGES) Σκηνοθεσία: Ντενίς Ντερκούρ Παίζουν: Κατρίν Φρο, Ντεμπορά Φρανσουά, Πασκάλ Γκρεγκορί, Κλοτίλντ Μολέ, Ζακ Μποναφέ Διάρκεια: 82’
Το πιανιστικό μοτίβο της εισαγωγής συνδέει τους δυο πόλους της ταινίας. Εικόνες από τη μικρή Μελανί που με σπουδή μελετάει μια etude στο πιάνο, εικόνες από τους γονείς της που με σπουδή τεμαχίζουν το κρέας στο κρεοπωλείο τους. Το σφαγείο και η τέχνη, το ατελές της ανθρώπινης φύσης που οδηγεί στα ακρότερα πάθη και η τελειότητα της κλασικής μουσικής που οδηγεί στην υπερβατικότητα του Μπαχ. Το πεδίο αυτό μελετάει η ταινία, όπως πριν κάποια χρόνια έκανε και ο Χάνεκε με τη βιρτουόζα και σαδομαζοχίστρια «Δασκάλα του πιάνου». Οι γονείς στηρίζουν τη μικρή τους, αυτή, όμως, αποτυγχάνει στις εξετάσεις του κονσερβατουάρ όταν η διάσημη δασκάλα της κατά την ώρα της εξέτασης υπογράφει αδιάφορη ένα αυτόγραφο. Η Μελανί σωπαίνει και εγκαταλείπει τη μουσική. Χρόνια αργότερα θα βρεθεί στο σπίτι της δασκάλας της για να φυλάξει το παιδί της, χωρίς αυτή να τη θυμηθεί. Η δασκάλα είναι πλέον μια εύθραυστη καλλιτέχνης και μια εύθραυστη γυναίκα. Στην ψυχρή αστική εξοχική κατοικία της και στο άγριο star system της κλασικής μουσικής ενεργοποιείται το σχήμα του «αφέντη και του δούλου». Ο αφέντης εξαρτάται ακριβώς στον ίδιο βαθμό. Η δασκάλα, για να επιβιώσει, χρειάζεται τη Μελανί να γυρνά τις σελίδες της παρτιτούρας κατά την κρίσιμη ακρόαση, χρειάζεται τον ίδιο τον έρωτά της. Η Μελανί θα εκδικηθεί. Η ταινία αναπτύσσεται σα σύνθεση. Τα θέματα του πρώτου μέρους εμφανίζονται σε αντιστροφή στο δεύτερο. Οι χώροι, η γεωμετρία των πλάνων, οι άψογες ερμηνείες χτίζουν ένα υποδειγματικό ψυχόδραμα που κορυφώνεται με τη συμβολική, τελευταία σκηνή υπό τους ήχους του Μπαχ. «Η πράξη της ομιλίας του Μπαχ είναι η μουσική του (...), ένας αγώνας εναντίον της κατανομής βέβηλου και ιερού» όπως έγραψε κάποτε ο Gilles Deleuze.
Δημήτρης Δρένος