ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

EDUART

Mια ταινία της Αγγελικής Αντωνίου Η "περίπτωση EDUART" στη διεθνή εγκληματολογία συμβαίνει μία φορά στα 100 χρόνια

Στις αίθουσες από 8 Μαρτίου 9 κρατικά βραβεία ποιότητος 2006, Βραβείο ΕΤΕΚΤ, Βραβείο FIPRESCI

Πρωταγωνιστούν Eshref Durmishi (EDUART), Andre Hennicke (CHRISTOF) Ndricim Xhepa, Ermela Teli, Adrian Aziri, Gazmend Gjokaj, Μάνος Βακούσης, Edi Mehana Ελλάδα, Γερμανία 2006/ 105 min, έγχρωμη, 35 mm, / DOLBY DIGITAL Δραματική περιπέτεια/ Ελληνικά, Αλβανικά, Γερμανικά,Αγγλικά

Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που ως σύγχρονος Ρασκόλνικοφ περνά από το “έγκλημα στην τιμωρία “.

Το όνειρο ενός ανθρώπου, το μυστικό ενός δολοφόνου και μια βαθιά φιλία που θα αλλάξει τα πάντα

Σύνοψη

Ο EDUARΤ, ένας νέος άνθρωπος που έχει μεγαλώσει σ’ ένα καταπιεστικό και σκληρό οικογενειακό περιβάλλον, εγκαταλείπει την πατρίδα του με το όνειρο να γίνει ροκ τραγουδιστής και να γνωρίσει μια άλλη ζωή. Η ορμή και τα πάθη της ηλικίας του τον οδηγούν στο έσχατο των εγκλημάτων.

Μια νύχτα, με την ευκολία του ανθρώπου που δεν έχει ηθικά στηρίγματα, διαπράττει φόνο. Κυνηγημένος απ’ όλους και από τον ίδιο του τον εαυτό, φυλακίζεται κάτω από απίστευτα σκληρές συνθήκες. Η γνωριμία του με έναν Γερμανό γιατρό βγάζει στην επιφάνεια την ενοχή που έκρυβε βαθειά μέσα του. Ο EDUARΤ ομολογεί το έγκλημά του και η βαθειά του μεταμέλεια τον οδηγεί από το σκοτάδι στο φως. Ως σύγχρονος Ρασκόλνικοφ περνά από το έγκλημα στην "τιμωρία",τολμώντας να φωνάξει την ενοχή του.

H Ιστορία

Ο Eduart, ένας νεαρός λαθρομετανάστης, διαπράττει μία νύχτα έναν στυγερό φόνο στην Αθήνα. Επιστρέφει στην πατρίδα του, αποξενωμένος από την οικογένεια του και ηττημένος που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο του να γίνει ροκ τραγουδιστής. Ακόμη και η αγάπη της μοναδικής του αδερφής δεν τον αγγίζει πια. Καταζητούμενος για μια παλαιότερη ληστεία, καταδικάζεται σε φυλάκιση πέντε ετών. Στην σύλληψη του πρωταγωνιστεί ο ίδιος του ο πατέρας. Στη φυλακή ο Έντουαρτ σύντομα αποχτάει εχθρούς ανάμεσα στους συγκρατούμενους του.

Μετά από σφοδρή σύγκρουση καταλήγει βαριά τραυματισμένος στο πρόχειρο νοσοκομείο της φυλακής. Τον σώζει ο μυστηριώδης, λιγομίλητος, γερμανός γιατρός Κρίστοφ, που εκτίει ποινή ισόβιας φυλάκισης. Μετά την ανάρρωση του, ο Έντουαρτ αρχίζει να δουλεύει ως βοηθός του Κρίστοφ. Η επαφή του με την ανθρώπινη αδυναμία, την αρρώστια και το θάνατο, του δημιουργούν εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις. Μέσα από την επικοινωνία και τις συχνές αντιπαραθέσεις με τον Κρίστοφ, ο Έντουαρτ αναγκάζεται για πρώτη φορά να κάνει σκέψεις για τη στυγερή πράξη του και την ζωή του.

Αλλά για το βαρύ φορτίο της ενοχής που αρχίζει να τον βασανίζει, δεν υπάρχει διέξοδος. Σύντομα ξεσπάει πολιτικό χάος. Η κυβέρνηση αποδυναμώνεται, ο στρατός διαλύεται, ένοπλοι ληστές και εγκληματικά στοιχεία παίρνουν την εξουσία των δρόμων στα χέρια τους. Η φυλακή ανοίγει, καίγεται και καταστρέφεται μέσα σε μια νύχτα. Οι φυλακισμένοι δραπετεύουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Για τον Έντουαρτ και τον Κρίστοφ διαγράφεται προσωρινά ένα καινούργιο μέλλον. Ο Κρίστοφ, θύμα της αναρχίας και των σκληρών συνθηκών, τραυματίζεται θανάσιμα. Ο Έντουαρτ σε πλήρη απόγνωση προσπαθεί να του συμπαρασταθεί και να τον βοηθήσει. Μάταια. Ο Κρίστοφ υποκύπτει στα τραύματά του και πεθαίνει. Ο Έντουαρτ χάνει τον μοναδικό του φίλο, πριν προλάβει να εξομολογηθεί το φοβερό μυστικό του. Ο Έντουαρτ, μόνος, με αποφασισμένη ψυχή και καθαρή σκέψη, επιλέγει τον επώδυνο και μοναχικό δρόμο που θα τον οδηγήσει από την κόλαση στην κάθαρση και στην πραγματική του ελευθερία. Με κίνδυνο ζωής, διασχίζει τα χιονισμένα βουνά, περνάει τα ελληνικά σύνορα και παραδίδεται στις ελληνικές αρχές.

Η Αγγελική Αντωνίου για τον EDUART

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...ΣΤΟΝ "EDUARΤ" Πριν 5 χρόνια, όταν ξεκίνησα και μπήκα στην περιπέτεια του EDUART, δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι έμπαινα μπροστά σε ένα θέμα που έκαιγε γιατί ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μου ήταν άλλος ένας Αλβανός που εγκλημάτησε, άλλος ένας Αλβανός του οποίου την ιστορία οι συμπατριώτες μου θα ήθελαν να αγνοούν.

Η δύναμη της ιστορίας του όμως ξεπερνούσε την εθνικότητά του. Η περιπέτεια και το δράμα που έζησε ήταν για μένα πέρα από σύνορα, γλώσσα, θρησκεία και πολιτικά καθεστώτα. Η ταινία δεν διαπραγματεύεται ούτε τον ρατσισμό, ούτε την έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στους μετανάστες. Είναι το δράμα ενός Ανθρώπου. Είναι η διαδρομή του ΕDUART από την κόλαση, στο καθαρτήριο μέχρι τον παράδεισο και το εξαγνισμό του. Ο ΕDUART στο τέλος της ταινίας καταφέρνει να τολμήσει να φωνάξει την ενοχή του και να ξανακερδίσει τη χαμένη του αθωότητα. Η ιδέα και η αρχή της ταινίας Τον Ιανουάριο του 2002 έπεσε στα χέρια μου το εκτενές άρθρο μιας εφημερίδας. «Νεαρός λαθρομετανάστης περνάει τα ελληνο-αλβανικά σύνορα και παραδίδεται οικιοθελώς στις ελληνικές αρχές, ομολογώντας το φόνο που είχε διαπράξει ένα χρόνο πριν στην Αθήνα».

Τις επόμενες μέρες αυτό το γεγονός με απασχόλησε πολύ έντονα. Ρώτησα ποινικολόγους, εισαγγελείς τι άραγε να κρύβεται πίσω από την εκούσια ομολογία του. Όλοι συμφώνησαν ότι η περίπτωση αυτή είναι πολύ σπάνια στην ιστορία της διεθνούς εγκληματολογίας: Ίσως να συμβαίνει μια φορά στα πενήντα ίσως και στα εκατό χρόνια. Προσπάθησα να μάθω πού κρατείται ο Εντουαρτ. Ήταν προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού.

Μετά από τέσσερις μήνες κατόρθωσα να πάρω άδεια επίσκεψης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Όταν έφτασε η στιγμή για την πρώτη συνάντηση, έτρεμα στην ιδέα ότι θα αντιμετωπίσω ένα δολοφόνο. Κατανάλωσα στη διάρκεια της συνέντευξης όλη μου την ενέργεια για να κρύψω τα αρνητικά μου συναισθήματα. Ύστερα από αρκετές συναντήσεις μαζί του απαλύνθηκαν μερικές από τις επιφυλάξεις, τους φόβους και τους δισταγμούς μου.

Η αναζήτηση της αλήθειας Μετά από έξι μήνες επισκέφθηκα για πρώτη φορά το μέρος που μεγάλωσε ο Εντουαρτ και κατόρθωσα να μιλήσω με την αδερφή του και με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους που τον γνώριζαν. Ήθελα να σιγουρευτώ για τη μεταστροφή του Έντουαρτ, για τους λόγους της αφοπλιστικής του ενέργειας.

Για έναν ολόκληρο χρόνο, διασταύρωνα γεγονότα, έπαιρνα συνεντεύξεις και έκανα έρευνα που έφτασε στα όρια του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ. Μπροστά μου δεν έβλεπα πια ένα τέρας αλλά ένα νέο άνθρωπο που έχει συνειδητοποιήσει τη βαρύτητα και την ενοχή της πράξης του και που νιώθει βαθιά μετάνοια για αυτό που έκανε.

Η δική μου αλλαγή και η δική μου αλήθεια Στην τελευταία μας συνάντηση με διαβεβαίωσε, ότι μπορώ να γράψω ό,τι θέλω για αυτόν στο σενάριο. «Ήμουν ένας κακός άνθρωπος», μου είπε. Δεν ζήτησε ποτέ χρηματική αμοιβή για τις απογυμνωτικές συνεντεύξεις που μου έδωσε, δε θεωρεί σημαντικό τον εαυτό του για αυτό που έκανε, ούτε νιώθει ότι θα συμβεί κάτι το ιδιαίτερο σε περίπτωση που η ζωή του θα γίνει ταινία. Δεν νιώθω πια φόβο ούτε οίκτο ή λύπη για τον Εντουαρτ. Απλά εκτίμηση για την προσωπική του μεταβολή.

Έζησε το δικό του "Εξπρές του Μεσονυκτίου" και βγήκε δυνατός.Θα ήθελα να το εκφράσω με μια ελληνική έννοια: Νιώθω πλέον σεβασμό για την ΚΑΘΑΡΣΗ του

Αγγελική Αντωνίου

Σημείωμα Εshref Durmishi

Αφαίρεσε μια ανθρώπινη ζωή. Όταν μετάνιωσε δεν μπορούσε πια να την επιστρέψει. Κι επέστρεψε … τον εαυτό του.

Είχα μόλις τελειώσει τις σπουδές μου όταν η Αγγελική με επέλεξε να κάνω οντισιόν για το ρόλο του Έντουαρτ. Ηξερα ότι οι οντισιόν είχαν αρχίσει ένα χρόνο πριν και συνεχιζόταν στην Πρίστινα, τα Σκόπια, το Τέτοβο, και τα Τίρανα. Δύο εβδομάδες μετά, μου τηλεφώνησε για να με συγχαρεί λέγοντάς μου «Συγχαρητήρια, είσαι ο Έντουαρτ».

Μόλις διάβασα το σενάριο, ερωτεύτηκα την ιστορία και το χαρακτήρα του Έντουαρτ. Μαζί με το χαρακτήρα μεγάλωνε και η πρόκληση και η ευθύνη αυτού του ρόλου, ο οποίος δεν ήταν καθόλoυ εύκολο να υλοποιηθεί, ειδικά με τον τρόπο που η σκηνοθέτιδα ήθελε.

Στην εξέλιξη της ιστορίας ο Έντουαρτ περνάει μέσα από διάφορες καταστάσεις. Θα μπορούσα εύκολα να πω ότι ζει μια «ΚΟΛΑΣΗ» αλλά με τη δουλειά που κάναμε μαζί με την Αγγελική κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, καταφέραμε να δημιουργήσουμε τον Έντουαρτ που εμείς θέλαμε. Η ιστορία που γράφτηκε και εξελίχθηκε σε ταινία είναι συγκινητική, ακόμα περισσότερο επειδή βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.

Έκλαψα για τον αληθινό Έντουαρτ και ελπίζω να τον γνωρίσω μία μέρα. Πιστεύω πως το κοινό θα αγαπήσει την ταινία, γιατί ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει ένα κομμάτι του εαυτού του στους χαρακτήρες.  Eshref Durmishi

Σημείωμα Juergen Juergens

Το πιο σημαντικό πράγμα στην διεύθυνση φωτογραφίας δεν είναι το στήσιμο των μηχανημάτων αλλά η ατμόσφαιρα που πρέπει να δημιουργηθεί και αυτό μπορεί να γίνει μόνον μέσα από μια υγιή συνεργασία σκηνοθέτη-διευθυντή φωτογραφίας. Μου άρεσε η συνεργασία με την Αγγελική Αντωνίου γιατί είδα ότι όχι μόνον με αποδέχθηκε ως συνεργάτη αλλά ήξερε και πώς να με αξιοποιήσει για το συμφέρον της ταινίας.

Η Αγγελική είχε το όραμα στο μυαλό της και μου ζήτησε να την βοηθήσω, ώστε να το «μεταφράσουμε» σε εικόνες. Όλα έγιναν μέσα από τη διαδικασία του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων. Αν κάτι δεν μου αρέσει στον αμερικανικό κινηματογράφο είναι ότι όλα γίνονται με τεράστια προσοχή, σαν να πρέπει να ακολουθηθούν συγκεκριμένοι κανόνες από τους οποίους ο δημιουργός απαγορεύεται να ξεφύγει. Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος ευτυχώς είναι περισσότερο ανοιχτός. Στις ιδέες, στην ελευθερία της έκφρασης και, εν τέλει, στο αισθητικό αποτέλεσμα. Έχω νοιώσει έτσι δουλεύοντας με τον Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και τον Βιμ Βέντερς. To ίδιο ένοιωσα δουλεύοντας για τον EDUART.

Του εύχομαι καλό ταξίδι.

BΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Αγγελική Αντωνίου (σκηνοθεσία-σενάριο) Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. και σκηνοθεσία με υποτροφία στην Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (DFFB) στο Δυτικό Βερολίνο. Εργάζεται ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Το 2006 δίδαξε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου στο ΑΠΘ. Έχει σκηνοθετήσει έξι ταινίες μεγάλου μήκους, ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ.

Φιλμογραφία (επιλογή) 1987 ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, fiction, μικ.μήκους, 20 λεπτά Τιμ. Διάκριση, Φετιβάλ Δράμας 1990 ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, ντοκιμαντέρ, 80 λεπτά DAS GLÜCK SEI UNBEWEGLICHKEIT, σενάριο, fiction, μεγάλου μήκους. 1992 ΔΟΝΟΥΣΑ, fiction, μεγάλου μήκους , 87 λεπτά, Φεστιβάλ του Λοκάρνο,(Α΄ Prix de la Jeunesse), Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης (Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου). Τιμητική διάκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. 1996 ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ, ντοκιμαντέρ, 60 λεπτά 1997 ΧΑΜΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ, fiction, μεγάλου μήκους 87 λεπτά Ανώτατη γερμανική διάκριση ποιότητας, Διεθνές γερμανικό φεστιβάλ Hof 1997, Bραβείο σκηνογραφίας. 38ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1997: -Bραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, α´ γυναικείου ρόλου για την Jasmin Tabatabai. 1999 HEIMLICHER TANZ (Μυστικός χορός), TV-Movie, 90 λεπτά 2000 ALLEIN UNTER MÄNNERN (Μόνη ανάμεσα στους άνδρες), TV-Movie, 85 λεπτά 2001 MESSERSCHARF , σκηνοθεσία , θρίλερ, ΤV-Movie, 90 λεπτά 2006 ΕΝΤΟΥΑΡΤ, fiction, μεγάλου μήκους, 105 λεπτά

Juergen Juerges (διευθυντής φωτογραφίας) Ο Juergen Juerges γεννήθηκε στο Αννόβερο. Σπούδασε στην Fotofachschule του Βερολίνου. Θεωρείται από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους διευθυντές φωτογραφίας. H καριέρα του ξεκινάει το 1970 και έχει δουλέψει σε περισσότερες από 90 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Έχει συνεργαστεί με διεθνώς καταξιωμένους σκηνοθέτες όπως ο Rainer Werner Fassbinder στα "Αli: Fear Eats the Soul"(1973), "Effi Briest" (1973), "Satan’s Brew" (1975), ο Wim Wenders στα "Far Away, So Close” (1992), ο Michael Haneke στα “Funny Games”(1996), “Code Unknown: Incomplete Tales of Several Journeys” (2000), “The Time of the Wolf”(2002), o Robert van Ackeren στο “A Woman in Flames” (1982) και πολλούς άλλους. Έχει βραβευθεί πολλές φορές. Ανάμεσα στα βραβεία του, το German Camera Prize για τρεις ταινίες και δύο φορές, το χρυσό German Film Prize.

Κώστας Χρηστίδης (Μουσική) Ο Κώστας Χρηστίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Μακεδονικό Ωδείο, πιάνο και θεωρία δίπλα στον Νικόλα Αστρινίδη. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο London College of Music μετακόμισε στο Los Angeles για να παρακολουθήσει μαθήματα σύνθεσης για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση στο University of Southern California. Ζει και εργάζεται στο Los Angeles, ως συνθέτης (Dark Ride, The Drone Virus, 29 Reasons to Run) και ενορχηστρωτής (The Hurricane, Sweet November, Swordfish, The Exorcism of Emily Rose, Lucky You).

Μίνως Μάτσας (Μουσική) Ο Μίνως Μάτσας σπούδασε στο Ορφείο Ωδείο, στο Juilliard School of Music και στο Columbia University στη Νέα Υόρκη. Το έργο του περιλαμβάνει ορχηστρική μουσική και τραγούδια για τον κινηματογράφο, το θέατρο, το χορόδραμα, ταινίες animation αλλά και τη δισκογραφία Ελλήνων καλλιτεχνών. Η κινηματογραφική μουσική του έχει παρουσιαστεί στο Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, στο Μεγαρο Μουσικης, καθώς και στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης. Το Μάιο του 2003, η μουσική του συνόδευσε την ταινία “The Parthenon”, σε σκηνοθεσία του Κώστα Γαβρά, στη Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης. Ζει και εργάζεται στο Los Angeles και στην Αθήνα, συνθέτοντας μουσική κυρίως για ταινίες του ανεξάρτητου κινηματογράφου (Left at Rio Grande, Making Life Work, Shui Hen, Sian Kaan )με συμμετοχές και βραβεία στο Kurosawa Film Festival (Τokyo), στο American Film Institute Festival (Los Angeles) και στο Northhampton Film Festival. ANDRΕ HENNICKE (Κρίστοφ) Ο Andre Hennicke είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Konrad Wolf στο Potsdam. Από το 1988 μέχρι σήμερα έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από 40 ταινίες. Το 2002 βραβεύτηκε με το German Τelevision Prize, ως καλύτερος γερμανός ηθοποιός, για την ταινία “Toter Μann” Επίσης, συμμετείχε δίπλα στον Bruno Ganz στην ταινία "Η Πτώση", υποψήφια για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. To 2006 συμμετείχε στην καινούργια ταινία του F.F. Coppola “Youth without youth”.Με τη Αγγελική Αντωνίου συνεργάζεται για δεύτερη φορά αφού πρωταγωνιστούσε και στην ταινία της "Δονούσα" (1992)

ESHREF DURMISHI (Εντουαρτ) Νέος ταλαντούχος Κοσοβάρος ηθοποιός που το 2004 αποφοίτησε από την Δραματική σχολή της Πρίστινα. Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις και σε ταινίες μικρού μήκους. Μιλά πέντε ξένες γλώσσες.

Σκηνοθεσία-σενάριο: Αγγελική Αντωνίου Δραματουργική επεξεργασία: Jan Fleischer, Lewis Cole Συνεργασία στο σενάριο: Srdjan Koljevic, Kriton Kalaitzidis Παραγωγοί: Κώστας Λαμπρόπουλος, Jost Hering, Αγγελική Αντωνίου Παραγωγή CL Productions, ODEON και Jost Hering Filme Συμπαραγωγοί: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, MEDIENBOARD BERLIN- BRANDENBRURG, LE SPOT, NOVA, ΕΡΤ Διευθυντής Φωτογραφίας: Juergen Juerges Σκηνογράφος-ενδυματολόγος: Ιουλία Σταυρίδου Μουσική; Κώστας Χρηστίδης, Μινος Μάτσας Μοντάζ: Τάκης Γιαννόπουλος Ηχος: Νίκος Παπαδημητρίου

To soundtrack της ταινίας κυκλοφορεί από τη MINOS EMI την 1η Μαρτίου

Μπείτε στο site της ΟDΕΟΝ www.odeon.gr και δείτε το video clip και το trailer της ταινίας "EDUART"

Συνέντευξη της δημιουργού Αγγελικής Αντωνίου στο Γιάννη Φραγκούλη

EDUART