ΠΙΣΩ
|
12o Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Στιγμή απολιθωμένη
Μια παράξενη στα όρια της παραδοξότητας κατασκευή τραβάει το μάτι όποιου ταξιδεύει στην πεδιάδα της Μαντινείας. Εάν πλησιάσει θα διαπιστώσεις πως πρόκειται για εκκλησία, αν και δεν μπορεί με σιγουριά να το υποστηρίξει. Είναι η Αγία Φωτεινή, δημιούργημα του αρχιτέκτονα Κώστα Παπαθεοδώρου, φτιαγμένη στη βάση μιας λογικής για την πολιτιστική συνέχεις. Έτσι τα αρχαιοελληνικά στοιχεία αναμιγνύονται με χριστιανικά και βυζαντινά, αλλά και με στοιχεία άλλων πολιτισμών, αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης.
Ο Γιάννης Φραγκούλης είναι εμφανώς γοητευμένος από την Αγία Φωτεινή και δεν μπορεί να το κρύψει στην ταινία του. Επιπλέον του εγείρονται ερωτήματα και αναζητά τις απαντήσεις από τον αρχιτέκτονα. Προσπαθεί να εισχωρήσει στα άδυτα του παράξενου και συνάμα γοητευτικού κτίσματος και της σκέψης του δημιουργού του. Χρήσιμα όλα αυτά, αλλά σκηνοθετικά ουδεμία πρωτοτυπία. Βέβαια το να μιλούν κάποιοι άνθρωποι στην κάμερα, είναι κάτι που δε σηκώνει και πολλά – πολλά κόλπα.
Όμως επειδή ο Φραγκούλης το αγαπάει το σινεμά και την «ψάχνει», μόλις αποκτά την ελευθερία κινήσεων, δηλαδή μόλις αποδεσμεύεται από το συνεντευξιακό, μέρος της ταινίας, δίνει ψυχή στην ταινία. Κινηματογραφεί λεπτομέρειες του ναού, η κάμερα γίνεται εξερευνητική σκαπάνη και εκεί φαίνεται πως «κάτι γνωρίζει ο ποιητής περί ποιήσεως». Και φαίνεται ακόμη η δύναμη της εικόνας την οποία ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται. Και μόλις τελειώνει η ταινία αντιλαμβάνεσαι πως ο Γιάννης Φραγκούλης αδίκησε τον εαυτό του δίνοντας πολύ χρόνο στις συνεντεύξεις και λιγότερο σε αυτό που στα αλήθεια ήθελε να δείξει. Μόλις ξεπεράσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα θα δείξει τι στα αλήθεια μπορεί να κάνει ως κινηματογραφιστής. Γιατί μπορεί και αυτό φάνηκε.
Στράτος Κερσανίδης
ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΗ
|
|