ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

47o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ανταποκρίσεις του Γιάννη Φραγκούλη

ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕ ΠΟΡΕΙΕΣ

Ανήμερα τη ημέρα του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοεμβρίου, έκανε έναρξη το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στο Ολύμπιον, στην πλατεία Αριστοτέλους, οι πρώτες εικόνες του 47ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πέσανε στην οθόνη και οι θεατές -φανατικοί πλέον με το Φεστιβάλ- οι δημοσιογράφοι και οι κινηματογραφικοί παράγοντες ευχήθηκαν «καλό Φεστιβάλ».

Μαζί με τις εικόνες και κάποιες φούσκες πλανήθηκαν στον αέρα, πέρασαν από όλους τους θεατές, σημάδεψαν την αίθουσα και τελικά σταθεροποιήθκαν στην κουρτίνα που σκέπαζε την οθόνη και, όταν αυτή σηκώθηκε, οι φούσκες μας έφεραν μια ταινία βωβή. Μετά τη λήξη της τελετής καταλάβαμε ότι οι εν λόγω φούσκες παρέπεμπαν στο επίσημο χορηγό του Φεστιβάλ, στη Nokia. Ένα σημείο που μας «τσίμπησε» λιγάκι, για πρώτη φορά είδαμε το Φεστιβάλ να εισάγεται από το χορηγό του, να πουλά έτσι την ταυτότητά του. Αλλά να επανέλθουμε στην τελετή λήξης.

Με τη ρήση του Λουί Μπουνιουέλ, «Ο κινηματογράφος είναι ένα θαυμαστό, αλλά επικίνδυνο, όπλο, όταν το χειρίζεται ένα ελεύθερο πνεύμα. Είναι το καλύτερο μέσο για να εκφράσει κανείς τον κόσμο των ονείρων, των συγκινήσεων και του ενστίκτου», ξεκίνησε επίσημα η τελετή έναρξης. Τη ρήση αυτή την ακολούθησαν και άλλες, ξένων και Ελλήνων, σημαντικών προσωπικοτήτων της Έβδομης Τέχνης. Κάποιος ηθοποιός (;), ήταν σκοτάδι δε το βλέπαμε καλά, έκανε κάποια φωνητικά. Αυτή η εισαγωγή μας έφερε σε μια ταινία βωβή, σκηνοθετημένη ειδικά για το Φεστιβάλ, η οποία ήθελε να μας πει ότι θα ήταν καλό να ξεφύγουμε από την εμμονή του κινηματογράφου, από το σενάριο, από τον παραγωγό.

Η σκηνοθεσία της τελετής έναρξης ανήκει στον Άγγελο Φραντζή, σκηνοθέτη και κριτικό κινηματογράφου. Οι δύο ηθοποιοί της ταινίας, η Αθηνά Μαξίμου και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος πετάχτηκαν από την οθόνη και -ζωντανοί πλέον- παρουσίασαν την τελετή. Καθόλη τη διάρκειά της είδαμε ότι είτε έχαναν τα λόγια τους είτε άτεχνα έκαναν ότι τα έχαναν. Δεν ξέρουμε ποιος φταίει. Η κακή καθοδήγηση από το σκηνοθέτη, οι ίδιοι, ποιος ξέρει; Η διευθύντρια του Φεστιβάλ, η Δέσποινα Μουζάκη, αφού χαιρέτισε το κοινό, τόνισε ότι «τα υλικά της δικής μας γιορτής είναι γνωστά. Είναι ιδέες και όνειρα, αγωνίες και γέλια, άνθρωποι και μύθοι... Είναι τα υλικά της πιο μαζικής, μαγικής και ανοιχτής τέχνης της εποχής μας. Της τέχνης στην απεραντοσύνη της οποίας όλοι έχουμε ονειρευτεί.». Αναφέρθηκε στην επέτειο του Πολυτεχνείου, όπως και ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ, Γιώργος Χωραφάς, ο οποίος με έναν πολύ προσωπικό λόγο μας καλωσόρισε. Να πούμε ότι φέτος η Μουζάκη μας άρεσε πολύ, πολύ άμεση και επικοινωνιακή με το κοινό. Πάντως η τελετή έναρξης προσπάθησε να είναι εντυπωσιακή, αλλά πολλά φρου-φρου και αρώματα, ενώ μια απλή σκηνοθεσία θα αναδείκνυε το μεγαλείο της Έβδομης Τέχνης.

Δυστυχώς αυτή την αναφορά στο Πολυτεχνείο την πήραν και τη συνέχισαν, τόσο ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης (ο κ. Παπαγεωργόπουλος ήταν απών, γιατί άραγε;), όσο και και ο Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης, Γιώργος Καλαντζής, και, τελικά ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, κ. Ζαχόπουλος. Από όλους αυτούς τους λόγους, μόνο από αυτόν του Ζαχόπουλο θα κρατήσουμε κάποια πράγματα, τις πολύ εύστοχες αναφορές του στον ελληνικό κινηματογράφο, θα απορρίψουμε την προτροπή του Καλαντζάκη, «εμείς που σιωπήσαμε τότε ας σιωπήσουμε και τώρα», αναφερόμενος στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, διότι κάποιοι από το κοινό δε σιώπησαν τότε... Γενικά οι λόγοι των επισήμων μου θύμισαν λόγους πολιτικών, λόγους «της δεκάρας», τίποτε άλλο.

Σήμερα, Σάββατο, ξεκινούν οι προβολές ταινιών, δημοσιογραφικές και μη, θα «ψαρέψουμε» από εκεί κάποιες και θα στις αναφέρουμε και, φυσικά τις ελληνικές, που ενδιαφέρουν περισσότερο το ελληνικό κοινό που θέλει να δει προς τα που πάει ο ελληνικός κινηματογράφος. Σε αυτό το σταυροδρόμι των ταινιών θα μείνουμε μέχρι την άλλη Δυετέρα, 27 Νοεμβρίου. Έχουμε καιρό μέχρι τότε...

ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Γιάννης Φραγκούλης