ΠΙΣΩ

50o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Τελετή λήξης Digital Wave 2009

Το DigitalWave, το διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που είναι αφιερωμένο στην σύγχρονη ελληνική ψηφιακή δημιουργία και φέτος συμπληρώνει τέσσερα χρόνια ζωής, τέλειωσε με την απονομή των βραβείων του το Σάββατο 21 Νοεμβρίου στην αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, στο πλαίσιο του 50ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, ο υπεύθυνος του ελληνικού τμήματος του Φεστιβάλ, Κωνσταντίνος Κοντοβράκης, σημείωσε: «Το Digital Wave είναι -όχι τόσο ως προς τη φόρμα του, αλλά σίγουρα ως προς τους ανθρώπους που το συνθέτουν - η εναλλακτική πνευματική παραγωγή της Ελλάδας. Για αυτό και είμαστε πολύ περήφανοι ως Φεστιβάλ που το έχουμε αγκαλιάσει και που παραχωρούμε έναν χώρο έκφρασης σε δημιουργούς που συνήθως δυσκολεύονται να τον βρουν».

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ

Με αφορμή το γεγονός ότι οι μισές συμμετοχές στο φετινό DigitalWave 04 ήταν ταινίες από τη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη και τα Τρίκαλα, ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Χωραφάς, τόνισε χαρακτηριστικά: «Χαίρομαι πολύ που φέτος βλέπω ότι στο Φεστιβάλ έρχονται ταινίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και αυτό είναι κάτι που θέλουμε να το δούμε να εξελίσσεται. Το να ξεφεύγει κανείς από το κέντρο, τη μεγαλούπολη, και να κάνει σινεμά εκεί που ζει, είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα».

Ο Ψηφιακός Αλέξανδρος, το πρώτο βραβείο του DigitalWave 04, το οποίο έχει θεσμοθετηθεί από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 15.000 ευρώ, απονεμήθηκε από την εξαμελή κριτική επιτροπή στην ταινία του Βασίλη Ραΐση, «Το τελευταίο τραγούδι του Έλβις». Σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, η συγκεκριμένη ταινία ξεχώρισε «για την γοητευτική και αβίαστη διήγηση, την υιοθέτηση στοιχείων αυτοσχεδιασμού αλλά και ντοκιμαντερίστικης παρατήρησης, και τη σύνθεση μιας φρέσκιας και ειλικρινούς προσέγγισης στο είδος της ρομαντικής κωμωδίας».

Ο δημιουργός, αφού ευχαρίστησε τα μέλη της επιτροπής, δήλωσε: «Επειδή πολλές φορές έχω ερωτηθεί γιατί έκανα κάτι τόσο απονενοημένο, δηλαδή μια ταινία χωρίς να έχω πίσω μου σπουδές, λεφτά ή κάποιον να με στηρίζει, έχω να δώσω δυο απαντήσεις: Πρώτον, το έκανα επειδή είχα μια ιστορία να πω, την οποία αν δεν την έλεγα εγώ, δε θα το έκανε κανείς άλλος, και δεύτερον επειδή είχα στο πλευρό μου μαθητές μου από τα θεατρικά εργαστήρια και ήξερα ότι μαζί μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο». Το βραβείο απένειμε στον σκηνοθέτη Βασίλη Ραΐση ο Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Δημήτρης Σοφιανόπουλος, ο οποίος εξέφρασε τη διαφωνία του για τον διαχωρισμό των ψηφιακών ταινιών και των φιλμς: «Δε θεωρούμε ότι υπάρχουν σοβαρά και μη σοβαρά, καθώς και φτηνά και μη φτηνά μέσα. Υπάρχουν σοβαροί και μη σοβαροί κινηματογραφιστές. Καιρός είναι, λοιπόν, να καταργήσουμε αυτά τα σύνορα και να καταλάβουμε ότι πρέπει να είμαστε ευτυχείς που πλέον είναι δυνατόν να γίνουν ταινίες πολύ ευκολότερα, σε σχέση με το παρελθόν». Μια διαπίστωση με την οποία συμφωνούμε ανεπιφύλακτα.

Αυτή η ταινία απέσπασε και το φετινό βραβείο κοινού Fischer, το οποίο απένειμε στον κινηματογραφιστή ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων και εταιρικής επικοινωνίας της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας Α.Ε., Μηνάς Μαυρικάκης. Φέτος, το συγκεκριμένο βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, ποσό που αυξήθηκε σε σχέση με πέρυσι κατά 1.000 ευρώ.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Το δεύτερο βραβείο της κριτικής επιτροπής του DigitalWave 04, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, κατέκτησε η ταινία «Το κουτί», των Φώτη και Αποστόλη Πάσσου, για τη «δυναμική χρήση του χαμηλού κόστους ψηφιακού μέσου -ιδιαιτέρα σε ότι αφορά στη χρήση του ήχου και του μοντάζ- στην αφήγηση μιας σκοτεινής ιστορίας του φανταστικού».

Ο Φώτης Πάσσος, παραλαμβάνοντας το βραβείο, τόνισε: «Ευχαριστώ τους φίλους μου και όλους όσους βοήθησαν εμένα και τον αδελφό μου να κάνουμε αυτή την ταινία. Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι θα κερδίσω κάποιο βραβείο. Τελικά, αποδεικνύεται ότι ο κινηματογράφος δίνει ευκαιρίες».

Η απονομή των βραβείων του DigitalWave 04 της φετινής επετειακής διοργάνωσης ολοκληρώθηκε με την προβολή των ταινιών «Η Ιουλίτα ονειρεύεται», της Τριανταφυλλιάς Δημοπούλου και «Κάθε που βραδιάζει», της Κατερίνας Γραμματικοπούλου. Οι ταινίες περιλαμβάνονται στην ενότητα των φοιτητικών ταινιών του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών των φοιτητών του Τμήματος Κινηματογράφου του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.

Πάντως εμείς θα θέλαμε είτε να δίνονταν στις ψηφιακές ταινίες τα ίδια βραβεία με τις αναλογικές είτε να ενοποιηθούν όλες οι ταινίες και να συναγωνίζονται από κοινού. Θεωρούμε ότι η ενοποίηση είναι πιο λογική και βάζει τέλος στα στεγανά και τις περιθωριοποιήσεις, στις οποίες πολλές φορές αρέσκεται ο ελληνικός κινηματογράφος. Αναρωτιόμαστε, τέλος, πόσες από τις αναλογικές ταινίες έχουν γυριστεί σε φιλμ και πόσες έχουν κάνει τράνσφερ, θέτοντας ένα πολύ σοβαρό θέμα ασυμβατότητας με το νόμο περί κινηματογραφίας.

Γιάννης Φραγκούλης

50ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ DIGItAL WAVE 2009