ΠΙΣΩ

50o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Οι κριτικοί κινηματογράφου συζητούν

Στην αποχή των «Κινηματογραφιστών στην Ομίχλη» και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός κινηματογράφος σήμερα επικεντρώθηκε η συζήτηση των εκπροσώπων της ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου), από τον Πρόεδρο της Ένωσης, Ανδρέα Τύρο, τον αντιπρόεδρο Νίνο Φενέκ Μικελίδη και τον εκπρόσωπο των κριτικών Θεσσαλονίκης Δημοσθένη Ξιφιλίνο, με τους κριτικούς κινηματογράφου από όλη την Ελλάδα, που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη για το 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου.

Πριν από τη συζήτηση, ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ Γιώργος Χωραφάς επέδωσε τιμητική πλακέτα στον Ανδρέα Τύρο. Ο κ. Τύρος μίλησε για τον «ακήρυχτο εμφύλιο» που έχει ξεσπάσει με τη φετινή αποχή, τις αγκυλώσεις και τις σκοπιμότητες που έβλαψαν το θεσμό.

Θυμήθηκε την ηρωϊκή, αθώα, ασπρόμαυρη εποχή του ασπρόμαυρου Φεστιβάλ και τα πρώτα βήματα της ΠΕΚΚ, στη δεκαετία του ΄60, όταν οι κριτικοί «αναζητούσαν καλλιτεχνική έκφραση σε έναν ελληνικό κινηματογράφο καταδυναστευόμενο από την εμπορική παραγωγή του Φίνου».

Ήρθαν οι μνήμες από τον «Εξώστη Β΄», στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, τις ηρωϊκές εκείνες μέρες του Φεστιβάλ με το νεανικό και ανήσυχο κοινό που καθιέρωνε ή κατακρήμνιζε μια ταινία και τις ζωηρές συζητήσεις να συνεχίζονται μέχρι τις πρωϊνές ώρες στο διπλανό καφενείο, το ιστορικό «Ντορέ». Αλλά όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα η «κίνηση» παρήκμασε, κατέφυγε σε συνθήματα, αποδοκιμασίες και αθλιότητες.

Μετά τη δικτατορία οι κριτικοί πολέμησαν για την κατάργηση της λογοκρισίας και υπερασπίσθηκαν σθεναρά τις αξίες που υπηρετούν την ποιότητα, με δυσκολότερη εποχή το τέλος της δεκαετίας του ΄80, δίνοντας μάχη υπέρ των σκηνοθετών Τορνέ, Κανελλόπουλου και αργότερα Οικονομίδη και Αβδελιώτη. Το 1990 η ΠΕΚΚ πρότεινε την διεθνοποίηση του Φεστιβάλ, πράγμα που πέτυχε και το έβγαλε από την εσωστρέφειά του, δημιουργήθηκε όμως η αίσθηση ότι ο ελληνικός κινηματογράφος παραμελήθηκε.

Μιλώντας εκ μέρους της ΠΕΚΚ ο κ. Τύρος τόνισε ότι «συμφωνούμε με τους κινηματογραφιστές στην ομίχλη και ότι πρέπει να μπει τέλος στην αδιαφάνεια στην απονομή των βραβείων», υπογραμμίζοντας ότι «δεν καταλαβαίνουμε γιατί τα κρατικά βραβεία πρέπει να πάνε στην Αθήνα και, χαριτολογώντας, πρόσθεσε ότι αν κάποιους τους πειράζει η υγρασία της Θεσσαλονίκης ας γίνεται η απονομή στο Βόλο, στη Βέροια, στην Καβάλα, για να έρθει το σινεμά πιο κοντά στην ελληνική περιφέρεια.

Τα αιτήματα της ΠΕΚΚ από τότε που αναγνωρίστηκε από το ΥΠΠΟ παραμένουν τα ίδια όσον αφορά στη δημιουργία αρχείου, κινηματογραφικής παιδείας και στο γενικότερο κινηματογραφικό κύκλωμα.

Σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα ο κριτικός Δημοσθένης Ξιφιλίνος, υπέρμαχος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τόνισε ότι πολλές από τις ταινίες που έχουν φιλοξενηθεί σε αυτό το χώρο δεν θα τις είχαμε δει ποτέ αν δεν υπήρχε το Φεστιβάλ, σχηματίζοντας το κοινό ουρές κάποτε από τις επτά το πρωΐ για ένα εισιτήριο.

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, Ντίνος Νιώτης, έθεσε το ζήτημα αν πρέπει τα βραβεία να συνοδεύονται από χρηματικό ποσόν, δηλαδή «το πάπλωμα». Η απάντηση δόθηκε από το Νίνο Μικελίδη, ο οποίος είπε: «εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι το στρώμα και όχι το πάπλωμα, και το στρώμα είναι το ίδιο το σινεμά» και, πρόσθεσε, «ποτέ δεν πάψαμε να υποστηρίζουμε να μην μειωθεί το πάπλωμα, αρκεί να μην υπάρχει η ομηρία του να πρέπει να συμμετέχει κανείς στο Φεστιβάλ για να διεκδικήσει το βραβείο».

Ο σκηνοθέτης και παραγωγός Λευτέρης Χαρωνίτης αναφέρθηκε στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, τι ισχύει στην Ευρώπη, ποια ευεργετικά σημεία του ισχύοντος νόμου δεν αξιοποιούνται, για ποιο λόγο και ποια είναι η ελληνική ιδιαιτερότητα. Και κατέληξε πως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει πολύ μέλλον, καθώς η πόλη που το στήριξε για 50 χρόνια θα συνεχίζει να το στηρίζει και να το αναπτύσσει.

Ξένη Μουχίμογλου

ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΥΖΗΤΟΥΝ