ΠΙΣΩ

50o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Οι σκηνοθέτες

ΜΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

«Γιατί σινεμά τώρα;» «Πώς σινεμά τώρα;» «Ποιό σινεμά τώρα;»

Στο κεντρικό σύνθημα του 50ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης «Γιατί Σινεμά τώρα;», η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και οι Σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης προσθέτουν τα ερωτήματα «Ποιο σινεμά τώρα;» και «Πώς σινεμά τώρα;».

Στα ερωτήματα αυτά έδωσαν απάντηση οι δύο φορείς, με τη συνέντευξη του Πρόεδρου των Ελλήνων Σκηνοθετών, Χάρη Παπαδόπουλου, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Μουσείου Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη.
Κάτι απρόβλεπτο, που κίνησε φέτος δυσάρεστα τα νερά του Φεστιβάλ, είναι η μεγάλη αποχή των Ελλήνων σκηνοθετών, με αίτημα στο ΥΠΠΟ έναν νέο αναπτυξιακό νόμο για τον κινηματογράφο που, επιτέλους, πρέπει να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί. Παρά την έκκληση της Διευθύντριας του Φεστιβάλ, Δέσποινας Μουζάκη, να προσέλθουν έστω και την τελευταία στιγμή στο Φεστιβάλ οι απέχοντες σκηνοθέτες, «Οι Σκηνοθέτες στην Ομίχλη», όπως ονομάζουν την κίνησή τους, για να γιορτάσουν όλοι μαζί τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ, έμειναν αμετάπιστοι στην απόφασή τους για  ένα δίκαιο αίτημα που λιμνάζει από καιρό. 

      
Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕΣ

Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, ενώ αναγνωρίζει την ανάγκη για ένα νέο σωστό νόμο, χαρακτηρίζει την απόφαση των «ομιχλιστών» απαράδεκτη, να απόσχουν από ένα θεσμό που άντεξε σε δύσκολες εποχές, σε περιόδους δικτατορίας και φίμωσης, ενώ χιλιάδες κόσμος που αγάπησε το Φεστιβάλ περιμένει να δει τις τελευταίες εξελίξεις της ελληνικής φιλμογραφίας.
Επεσήμανε ότι πρώτη η ΕΕΣ είναι που ζητάει ένα θεσμικό πλαίσιο που θα βασίζεται στη διαφάνεια και την αξιοκρατία, ότι ο κινηματογραφιστής πρέπει να είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος από κάθε είδους παρεμβατισμό και χειραγώγηση, να μην υπάρχουν μονοπωλιακές χρηματοδοτήσεις ενώ, όπως τονίζει, με το ελεγχόμενο κύκλωμα παραγωγής και διανομής του έργου δεν προάγεται η ελληνική κινηματογραφία.
Τα βασικά αιτήματα της ΕΕΣ είναι:
Η Κινηματογραφική εκπαίδευση, ένα αίτημα που μένει εκκρεμές εδώ και 40 χρόνια.
Ένας νέος αναπτυξιακός κινηματογραφικός νόμος που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των κινηματογραφιστών με εκσυγχρονιστική παρέμβαση στο νόμο πλαίσιο του 1986.
Να αποδοθεί, επιτέλους, το 1,5% των ακαθαρίστων εσόδων από τους τηλεοπτικούς σταθμούς για τον κινηματογράφο, όπως ορίζεται από το σχετικό προεδρικό διάταγμα.
Την εφαρμογή του συστήματος φοροαπαλαγής, το Taxe Shelter, που εφαρμόζεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Ριζική ανανέωση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Τέλος, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών διακηρύσσει ότι στηρίζει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και αγωνίζεται για τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα όλων των συντελεστών του οπτικοακουστικού χώρου.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι Σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης από την πλευρά τους, διατηρήσουν ότι το Φεστιβάλ πρέπει να μείνει στην πόλη τους με όλα τα τμήματά του που είναι το Διεθνές, το Ντοκιμαντέρ και το Ελληνικό. Τα Κρατικά Βραβεία να μείνουν στην πόλη και ότι «το Φεστιβάλ πρέπει να λειτουργεί από την πόλη, μέσα στην πόλη, όλο το χρόνο και όχι από την Αθήνα». Τονίζουν ότι αυτό που κάνει ένα Φεστιβάλ καλό είναι το προϊόν του, δηλαδή οι ταινίες του, όχι σε ποσότητα αλλά σε ποιότητα.
Οι Σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης προτείνουν την λειτουργία ενός Πόλου Παραγωγής Οπτικοακουστικού Προϊόντος στη Θεσσαλονίκη, την ίδρυση Πινακοθήκης Βορείου Ελλάδος για τη διαμόρφωση κινηματογραφικής παιδείας και τη λειτουργία των τεσσάρων αιθουσών στο Λιμάνι όλο το χρόνο για την προβολή ταινιών τέχνης, ιδιαίτερα μετά το κλείσιμο των ιστορικών κινηματογράφων που έχουν αντικατασταθεί από τα multiplex με την προβολή, σχεδόν αποκλειστικά, εμπορικών ταινιών.
Η ΤΖΕΙΝ ΜΠΙΡΚΙΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η Τζέην Μπρίρκιν, η οποία αυτές τις μέρες βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, δηλώνει ενθουσιασμένη για την τιμή που της έγινε με την ειδική εκδήλωση προς τιμήν της, αλλά κι από την συμπαράσταση συναδέλφων ηθοποιών που της χάρισαν παπούτσια και ρούχα, αφού ερχόμενη εδώ έχασε τις βαλίτσες της.
«Περίμενα 62 χρόνια», λέει, «για να μου γίνει μια τέτοια εκδήλωση», αποκαλύπτοντας έτσι την ηλικία της που δεν θα μπορούσε, εξ άλλου, να την κρύψει για όσους την θυμούνται  διάσημη, από την εποχή των σίξτις. Αδύνατη, μέχρις εξαΰλωσης, διαθέτει εφηβικό κορμί με ένα μπλουζάκι κι ένα τζιν και με το ακατάστατο κοντό κούρεμα. Εν ολίγοις, είναι μία γιαγιά με εφηβική εμφάνιση. Δέκα εννέα χρονών είχε ήδη μια κόρη και αργότερα απόκτησε άλλες δύο. Η ζωή της με τον Σέρζ Γκέινσμπουργκ ήταν και καλή και κακή. Άλλωστε, όταν ο άνθρωπός σου έχει πεθάνει, θυμάσαι μόνο τα καλά, ομολογεί.
Η οικογένειά του, πάντως, της φέρθηκε άψογα. Εβραίοι από τη Ρωσία, συμπαραστάθηκαν στην ίδια και στο παιδί της, «μας έδωσαν να φάμε, μας περιποιήθηκαν». Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αγγλία, την καριέρα της την έχτισε στο Παρίσι κοντά στον Γκέινσμουργκ. Αρχικά έγινε γνωστή σαν τραγουδίστρια με αποκορύφωμα της φήμης της τον πασίγνωστο δίσκο «Je t aime, moi non plus», που για την εποχή του είχε χαρακτηρισθεί πολύ τολμηρό ενώ σήμερα δεν είναι ούτε για το νηπιαγωγείο. Όμως την εποχή εκείνη η Τζέην Μπίρκιν, μαζί με την Συλβί Βαρτάν κι άλλες νεαρές κοπέλες του τραγουδιού εκπροσωπούσαν την ανεξαρτησία με κομψότητα και ευγένεια.
Έκτοτε άρχισε να γυρίζει ταινίες και να κάνει θέατρο, ακόμα και σκηνοθεσία. Έπαιξε μάλιστα και την Ηλέκτρα, χωρίς επιτυχία, αλλά ομολογεί ότι έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα την ελληνική τραγωδία. Για τον επόμενο χρόνο δεν έχει προετοιμάσει τίποτα, όμως τα τελευταία επτά χρόνια δίνει συναυλίες non stop. Χαίρεται πολύ με τις συναυλίες της, γιατί έτσι είχε την ευκαιρία να μείνει για λίγο στη Ραμάλα, στη Γιουγκοσλαβία, περιοχές που θα ήταν δύσκολο να επισκεφθεί διαφορετικά, και την πορεία αυτή θα την συνεχίσει.
Στη Θεσσαλονίκη έδωσε χθες (Τρίτη βράδυ) μία μεγάλη συναυλία στο Αριστοτέλειο με πλήθος κόσμου, ενώ την Κυριακή που μας πέρασε προβλήθηκε η ταινία της «36 όψεις του Πικ Σεν Λου» γυρισμένη από τον διάσημο Γάλλο σκηνοθέτη Ζακ Ριβέτ.

Ξένη Μουχίμογλου

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ