ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | LINKS | ENGLISH

KPATIKA KINHMATOΓPAΦIKA BPABEIA ΠOIOTHTAΣ 2007

ένα σχόλιο

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά και ας παίξουμε με τους αριθμούς. Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Η ταινία «El Greco», του Γιάννη Σμαραγδή, μάζεψε οχτώ βραβεία. Η ταινία «Uranya», του Κώστα Καπάκα, πήρε πέντε βραβεία. Τα υπόλοιπα τα πήραν οι ταινίες «Διόρθωση», του Θάνου Αναστόπουλου, και «Valse sentimentale», της Κωνσταντίνας Βούλγαρη. (Βλέπε και το σχετικό κείμενο με όλα τα βραβεία ανά κατηγορία, για μεγάλου και μικρού μήκους ταινίες.)

Ας κάνουμε, λοιπόν, μια ερώτηση: Ποιος θα θυμάται μετά από τρεις εβδομάδες πόσες και ποιες ταινίες βραβεύτηκαν στα Κρατικά Βραβεία; Πολύ λίγοι νομίζω, ακόμα και μέσα από τις εταιρείες παραγωγής, σχεδόν κανείς από τους θεατές. (Όσοι έχουν αντιρρήσεις ας αναρωτηθούν ποιες ταινίες βραβεύτηκαν πέρυσι στα Κρατικά Βραβεία και ας το τσεκάρουν στο σχετικό κείμενο σε αυτό το site.) Θα επανέλθουμε σε αυτό τα θέμα.

Δύο ταινίες βραβεύτηκαν και τράβηξαν την προσοχή των 50 εκλεκτόρων. Και οι δύο είχαν σοβαρά λάθη στο σενάριό τους, τόσα που ακυρώνουν τα καλά σκηνικά, στον «El Greco», και τις καλές προθέσεις, στην «Uranya». Η δεύτερη δεν «πήγε» στα εισιτήρια, η πρώτη, προφανώς λόγω θέματος, πήγε καλά, χωρίς να κάνει το ρεκόρ που κάποιοι περίμεναν.

Η ταινία που ξεχώριζε από όλες αυτές ήταν η «Διόρθωση», αν και τα σεναριακά λάθη της ήταν πάρα πολλά. Όμως η πιο κινηματογραφική ταινία ήταν η «Μεταμόρφωση», του Κώστα Σφήκα. Είχε αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν μια αφήγηση κινηματογραφική: χρονική τοποθέτηση, αφήγηση, ρυθμό, εικαστική αντίληψη. Μήπως θα έπρεπε να δοθεί ένα βραβείο (κάτι σαν καλλιτεχνικού επιτεύγματος) σε ένα δημιουργό που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον πειραματικό κινηματογράφο; Ή μήπως δε χρειαζόμαστε το πείραμα στον κινηματογράφο; Και αν δεν το χρειαζόμαστε, τότε πως ελπίζουμε ότι θα εξελιχθεί ο κινηματογραφικός λόγος στην εθνική μας κινηματογραφία;

Μήπως τελικά θα πρέπει να σκεφτούν ξανά αυτοί που κάνουν τον πολιτικό σχεδιασμό για το πώς θα δίδονται τα Κρατικά Βραβεία και πότε; (Και επανέρχομαι στην πρώτη ερώτηση που έθεσα στην αρχή του κειμένου.) Τι εξυπηρετούν τα Κρατικά Βραβεία, έτσι όπως δίνονται μέχρι σήμερα; Εκτός από κάποια χρηματικά ποσά που παραλαμβάνει η παραγωγή της ταινίας, τι εξυπηρετούν στην προώθηση της ταινίας; Μήπως θα έπρεπε να δίδονται στο (σχηματικό) τέλος της σαιζόν, δηλαδή το Μάρτιο, με μια τελετή λαμπρότητας, δίνοντας μια αίγλη στον ελληνικό κινηματογράφο; Βέβαια, θα μου πείτε, πρώτα θα πρέπει ο ελληνικός κινηματογράφος να κατακτήσει ένα αξιοπρεπές πρόσωπο, με το οποίο θα μπορεί να παρουσιαστεί στο εξωτερικό και μετά να κάνει λαμπερές τελετές. Και θα έχετε δίκιο…

Για τις ταινίες βλέπε τις ανταποκρίσεις από το 48ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Για την ταινία «El Greco» βλέπε και τη σχετική κριτική.

Γιάννης Φραγκούλης

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

KPATIKA KINHMATOΓPAΦIKA BPABEIA ΠOIOTHTAΣ 2007